10 gedachten die door je hoofd gaan als je probeert te mediteren (en hoe je ze tackelt)
Als je geoefende mediteerders moet geloven, is meditatie supersimpel en verandert het je leven. Elke ochtend een kwartiertje, kan je een compleet ander mensen maken. Nou, kom maar op dan toch? Maar, hoewel je inderdaad heel veel kunt hebben aan dagelijks mediteren, vergt ’t wel enige oefening.
Het is ook gewoon best lastig om vol te houden. Meditatie betekent namelijk niet dat je meteen de zen zelve wordt. Je kunt niet even lekker je gedachten en problemen gaan zitten weg-mediteren, zeg maar. Het ding van meditatie is dat je ziet en observeert wat er zich aandoet in je hoofd en in je leven, en dat vervolgens laat zijn zoals het is. Om het volledige spectrum van het nu te ervaren. De bekende lucht met wolken of zee met golven – wat je wil – die automatisch komen en gaan. Door korte meditatiemomenten in te lassen en te beginnen met een kwartiertje per dag, kun je dat inderdaad langzaam maar zeker leren. Maar dan moet je vaak wel eerst door deze gedachten heen.
- ‘Echt zó goed van mezelf dat ik dit doe’
Vol goede moed vouw je jezelf in lotushouding. Ogen dicht, keurig volgens ’t boekje letten op je ademhaling… Adem innnn, adem uit. - ‘Dit gaat best lekker’
Ahhh, het lijkt wel of je instant zen bent. Trots dat je de stap gezet hebt, meteen chill omdat je lekker rustig zit en alleen maar op je ademhaling hoeft te letten. - ‘Of, doe ik het niet goed?’
Maar dan komen ze: de twijfels. Want, je zit hier nu eigenlijk gewoon een beetje te zitten. Zou je niet dieper moeten zakken? Of iets intens moeten voelen of ervaren ofzo? - ‘Shit, ik zit niet lekker’
Dan begint je been te irriteren, je kont wordt gevoelloos en je rug gaat een beetje zeuren. Die profi lotushouding blijkt toch niet zo comfortabel als gedacht. - ‘Oh wacht, deze gedachten zijn niet goed…’
Shit, al die gedachten leiden je af. Hoe irritant. Je doel was om je hoofd leegmaken… - ‘Oké, focus nu’
Oké, terug naar de basis dan maar. Wat had je geleerd? Goed zitten, gedachten laten zijn voor wat ze zijn. Oh, en er was iets met wolken en golven, en iets met omarmen. - ‘Laat gaaaan die gedachten’
Hoofd leeg, hoofd leeg, hoofd leeg… - ‘Oh ja, ik moest letten op mijn ademhaling’
Terug naar je ademhaling. Ja, dat was dé manier om je gedachten te vergeten. Adem innn…. - ‘Hoe lang zit ik nu al eigenlijk?’
Zonde eigenlijk, nu heb je het grootste gedeelte van je korte meditatiemoment verpest met vechten tegen die irritante gedachten. - ‘F*ck it, laat maar, ik kan dit niet’
Als je wekkertje gaat voel je je een beetje teleurgesteld. Laat maar, dat hele meditatieding gaat ‘m gewoon niet worden voor jou.
En tóch, is dit exact hoe het moet gaan. Eigenlijk heb je precies het juiste gedaan. Als je je steeds realiseert dat dit slechts gedachten zijn, en dat die dus als vanzelf opkomen en ook weer gaan (want dat deden ze nu ook), ga je er precies op de juiste manier mee om. Hoe vaker je mediteert, hoe meer gedachten er in je op zullen komen: ‘ik moet nog boodschappen doen’, ‘moet ik mijn baan opzeggen?’, ‘wat is nou helemaal de zin van mijn leven?’. Vaak wordt het eerst onrustiger voor je echte rust kunt ervaren. Maar het fijne is: in je meditatiemoment hoef je er he-le-maal niks mee. En precies dát, is meditatie.
Lees ook: Waarom mediteren niet per se om 6u ’s ochtends in lotushouding hoeft
