10 Heerlijke, horrible collega-types (om even je hart aan op te halen)

Iedereen kent ze, want natuurlijk ís niemand ze. Toch is op elke werkplek wel één (maar vaak meerdere) van deze types te vinden. Verschrikkelijke collega’s dus. En ze komen in alle soorten en maten, van jong tot oud en in vele gedaantes. Wij zetten er even een paar op een rijtje, en dat alles natuurlijk met een VETTE knipoog. Hoewel…

Lees ook: Dit zijn de eigenschappen van succesvolle mensen (herken je ze?)

  • De Passief Agressieva
    Dit type is nooit, maar dan ook nooit ziek en verkondigt dat graag luidkeels (‘’in AL die jaren dat ik hier werkte heb ik me geen één keer ziek gemeld”). Dat komt: ze hebben een enorm zware werkverantwoordelijkheid en niemand kent het bedrijf zo goed en grondig als De Passief Agressieva. Deze collega’s zijn altijd ruim voor de hele meute binnen (te laat komen is überhaupt een onbegrijpelijk scenario. Ja, ook als je huis net in vlammen is op gegaan), én gaan als laatste weg. In dat laatste geval twitteren ze dat ze ‘weer eens het licht uit hebben gedaan op kantoor”, het liefst op vrijdagavond half acht. Of ze sturen op dat moment gewoon nog even een werkmail met verbeterpunten én een to-do-list voor maandagochtend. Mét de volledige directie in de cc. Daarnaast laten ze graag briefjes achter in de kantoorkeuken met opmerkingen als “een vieze koffiepot kan je ook SCHOON maken mensen!” Passief Agressieva zou gewoon het liefste zien dat iedereen op het werk wat meer op haar leek. Of gedraag je je thuis soms ook zo?
  • De Zwelga
    Vraag De Zwelga op maandagochtend terloops hoe haar weekend was, en je kunt er even een uurtje voor uittrekken. Want dat weekend was een totaal zwart gat, net als de rest van haar leven. En dat leven is dus op kantoor, waar niemand ziet hoe goed De Zwelga haar best doet. Collega’s zouden wel eens wat meer hun best mogen doen, het management snapt er écht niets van en de directie is al helemáál al jaren wanbeleid aan het voeren. En dat weet De Zwelga allemaal, want ze werkt er al 10 jaar. En ze gaat voorlopig niet weg ook, want ze is nogal aan haar vakantiedagen/ATV-rechten/ electrischefietsregeling/vasteburo gehecht. De vraag is samenvattend dus niet wat De Zwelga voor haar werk kan doen,maar wat haar werk voor….juist. En dat alles uiteraard zuchtend en steunend, voor extra dramatisch effect.
  • De Slons
    Koffiekringen op het buro, zakjes met halve boterhamresten onder de stoel, een bord uit de kantine met resten nasi van drie dagen oud of een verdwaalde vuile sok in een propje naast het toetsenbord. En dat is nog maar het buro van De Slons. In de kantoorkeuken slingeren de gebruikte messen met klodders Nutella in het rond, in de magnetron wordt rustig de complete VISmaaltijd van gister opgewarmd (inclusief geurexplosie voor de rest van de collega’s) en afwassen: nee, dat doen we gewoon even een stukje niet. Voila. En dit profiel komt zonder uitzondering voor in elke werkomgeving.
  • De Hygienica
    Ze heeft pakjes hygienische doekjes in alle smaken in haar burola liggen, geeft zonder morren de planten water en de afwas wordt door iedereen genegeerd omdat ze weten dat De Hygienica het vroeg of laat op haar heupen krijgt. Om de boel weer blinkend achter te laten. Om zichzelf nog een beetje krachtig te positioneren inplaats van ieders schoonmaakslaaf te zijn, roept ze wel regelmatig luidkeels  ‘Gadver!’of ‘Hallo, dit is toch niet normaal?” vanuit de keuken, als ze weer eens een bakje met groen slijm of zwarte draden uit de ijskast weggooit. Maar daar blijft het bij, want niemand luistert. Deze collega droomt maar van één ding: een schone werkomgeving. En daar staat ze zielsalleen in.
  • De Kletskous
    Wordt door iedereen genegeerd, want als De Kletskous eenmaal begint ben je nog niet jarig. De hond, het boterhambeleg, wat ze van het Journaal van gister vonden, mislukte dates, de opkomende jicht, een geslachtsziekte, het weer; álles komt voorbij. In een monotone stroom van veel te veel oprechtheid, maar daar heeft De Kletskous helemaal geen idee van want die kletst maar door, zonder aansziens des persoons of onderwerp. Zielig, denk je nu misschien. Maar iedereen die er eentje op het werk heeft rondlopen weet: duik, en maak dat je wegkomt. Voor je het weet zit je naar de dia-voorstelling van zijn of haar vakantie naar Mongolië in 1992 te kijken. Of erger.
  • De Workaholica
    Alleen met je werk bezig zijn is heel erg uit de tijd aan het raken, maar dat weet workaholica nog niet. Dus wordt er gegeten, gedronken en het liefst nog geslapen aan dat buro. Wie in een groepsappp beland met deze persoon kan gerust om half drie ’s nachts (‘s nachts ja) een berichtje verwachten met iets als: “hoihoi, ik zat nog even die memo te lezen en ik heb net wat wijzigingen doorgevoerd want het klopte niet. Tot morgen!” De baas houdt meestal wijselijk de mond tegen dit type (want: drie voor de prijs van één), maar weet dat er als collega op je wordt neer gekeken door De Workaholica. Omdat jij wel een leven hebt buiten je werk, om precies te zijn.
  • De Collega Met Geluiden
    Het smakt, slurpt thee, knakt vingers, kauwt kauwgom, telefoneert snoeihard, rolt woest met de burostoel en smijt ordners in de kast. De Collega Met Geluiden weet het niet van zichzelf, maar irriteert intussen werkelijk ie-der-een. Vooral als ze naast je een video-conference gaan doen of gewoon even lekker gek de radio aanzetten terwijl de rest al uren in gestresste stilte bezig is die deadline des doods te halen. En dan gaan mee-neurieën. Al krakend met hun schouders. Of knagend op een kilo meegebrachte wortels. Dat werk.
  • De Vergaderverslaafde
    Een mail is vaak sneller, maar vertel dat De Vergaderverslaafde maar eens. Dus stuurt deze je om de haverklap Outlook-verzoeken met als onderwerp “even goed kortsluiten” of “graag álle punten bespreken!” Waarna je jezelf voor je het weet terug vindt in een sessie van een halve middag, met het vage idee dat je precies deze onderwerpen vorige week toch ook al allemaal besproken had. Met dezelfde stappenplannen en dezelfde to-do-lijstjes. En dezelfde 36 lege koffiebekertjes op de vergadertafel n afloop. Waar iedereen stiekem dierenslingers van heeft zitten vouwen. Uit het zicht van de vergaderverslaafde, dat wel.
  • De Smiespelaar
    Of het nou waar is of niet: De Smiespelaar roddelt zich van schandaal naar schandaal. Het liefst nadat ze eerst omzichtig knipperend haar lievelingscollega naar de koffiemachine heeft gewenkt. Want het is natuurlijk niet de bedoeling dat iedereen de laatste nieuwtjes van De Smiespelaar zomaar te horen krijgt. Wie eet er nú weer te weing, kijkt vreemd uit de ogen, drinkt vast teveel, gaat scheiden, doet het met elkaar of wordt binnenkort ontslagen? Vraag het de Smiespelaar. Of doe dat eigenlijk maar niet, want voor je het weet ben jij het nieuwe onderwerp van haar koffiemachinegesprek. Als je dat al niet allang was.
  • De Stagiair(e)
    Stagiaires. Ze zijn natuurlijk heel lief en guitig. Maar ze hebben ook nog nooit één werkweek zelfstandig gedraaid, laat staan 100 jaar achter elkaar zoals jij, en ze weten nu al alles beter. Terwijl je pas een half uur geleden begonnen was met de printer uitleggen en vertellen waar de koffiemachine is. Natuurlijk heeft de jeugd de toekomst, maar soms is het wel een wat nerveuzige toestand met zo’n 18-jarige die de héle dag naast je op je beeldscherm mee zit te kijken naar jouw superbelangrijke werkprocessen. En je moet ook niet even marktplaats.nl open laten staan op datzelfde beeldscherm, want dat is voorbeeldtechnisch weer niet handig. Dus pak je maar weer met de moed der wanhoop een voorbeeldbrief voor die klant erbij, in de hoop dat je stagiair ‘m deze keer níet met spelfouten en alles in een groepsmail naar de hele organisatie én die klant én de directie stuurt. Zonder ‘m eerst aan jou te laten lezen. Je kunt gewoon niet wachten tot het schooljaar weer begint.

Lees ook: 8 Oefeningen voor een positief gevoel

Gerelateerde artikelen

Back to top button