13 enorm ware dingen die Carrie Fisher zei over mentale problemen

Carrie Fisher heeft er nooit een geheim van gemaakt dat ze leed aan een bipolaire stoornis. Al op jonge leeftijd werd ze heen en weer geslingerd tussen grote euforie en diepe depressies.

Door ze open te zijn over haar ziekte, brak ze een lans voor iedereen met mentale problemen. Vorige maand nog schreef Fisher een bemoedigende brief aan een fan met dezelfde stoornis. “Zie het als een kans om een held te zijn. Niet als in ‘ik woon in Mosoel en ik heb een aanslag overleefd’, maar emotioneel. Het is een kans om een goed voorbeeld te zijn voor anderen die met dezelfde ziekte kampt. En dat is waarom het zo belangrijk is om een groep te vinden met lotgenoten. Om je ervaringen te delen en troost te vinden in de overeenkomsten met wat je zelf meemaakt”, schreef ze.

Lees ook: Open en superkrachtig, depressie in beeld op Instagram

Precies om die reden willen we  13 van haar belangrijkste citaten over mentale problemen met jullie delen.

1. Over haar leven met een mentale ziekte: “Ik overleefde mijn problemen. Ik ben mentaal ziek. Dat kan ik zeggen. Daar schaam ik me niet voor. Dat heb ik overleefd, ben ik nog steeds aan het overleven, maar kom maar op. Liever ik dan jij.”
2. Over hoe moeilijk het is om bipolair te zijn: “Soms is bipolair zijn een alles opslokkende uitdaging die een hoop veerkracht en nog meer moed vereist. Dus als je met deze ziekte leeft en functioneert, is dat al iets om heel trots op te zijn – niet iets waar je je voor moet schamen. Ze zouden gepaard met de eindeloze toestroom medicatie ook medailles moeten uitdelen.”
3. Haar advies aan mensen met mentale problemen die bang zijn hun dromen na te jagen: “Wees bang, maar doe het toch. De actie is het belangrijkst. Je hoeft niet te wachten tot je genoeg zelfvertrouwen hebt. Doe het gewoon, dan komt het zelfvertrouwen uiteindelijk vanzelf.”
4. Over medicatie voor mentale gezondheid: “Zonder medicatie zou ik niet kunnen functioneren in deze wereld. Medicatie heeft van mij een goede moeder, een goede vriendin en een goede dochter gemaakt.”
5. Over wat je moet doen als alles misgaat: “De enige les voor mij of wie dan ook, is dat je hulp moet zoeken. Het is geen fatsoenlijke ziekte. Het gaat niet vanzelf weg.”
6. Over het leven tijdens een depressieve fase van haar bipolaire stoornis: “Wanneer je in die staat verkeert, is het moeilijk om te praten. Je reikt uit van zo ver weg. Wat moet je zeggen? Je wil geen last zijn en je wil ook geen zelfmedelijden hebben. Het voelt vernederend op zoveel vlakken.”
7. Over jezelf een schouderklop geven: “Als je manisch depressief bent en functioneert in deze wereld en het prima doet, wow, dan vind ik dat je trots op jezelf moet zijn. Je moet in staat zijn om te kunnen zeggen: ‘dit is waar ik nu doorheen ga’.”
8. Over het vinden van je eigen ‘normaal’: “Er is een behandeling en een variëteit aan medicijnen die de symptomen verlichten als je manisch depressief of depressief bent. Je kan een normaal leven leiden – wat dat ook mag betekenen.”
9. Over vrede sluiten met jezelf: “Ik heb geleerd mijn leven te vieren, het te omarmen. Als ik problemen heb, hebben de problemen mij niet. Ze zijn niet iets waar ik me voor schaam.”
10. Over je niet laten definiëren door je mentale ziekte: “Over het algemeen heeft iemand met een bipolaire stoornis niet alleen een bipolaire stoornis – ze hebben een leven, een baan, een kind, een hoed en ouders, dus het bepaalt je identiteit niet. Het is gewoon iets wat je hebt, ook al is het een vrij groot iets.”
11. Over het zijn van een advocaat voor mentale gezondheid: “We hebben een uitdagende ziekte gekregen en we hebben geen andere optie dan die uitdaging onder ogen komen. Zie het als een kans om een held te zijn. Niet als in ‘ik woon in Mosoel en ik heb een aanslag overleefd’, maar emotioneel. Het is een kans om een goed voorbeeld te zijn voor anderen die met dezelfde ziekte kampt.”
12. Het advies dat ze gaf aan een jonge vrouw met een bipolaire stoornis: “Je hoeft niet per se alles leuk te vinden wat je doet, je moet het gewoon doen. Je kan alles laten vallen en je hopeloos en verslagen voelen. Maar je hebt contact gezocht met mij en dat vereist moed. Bouw daarop voort. Baan een weg door die gevoelens en ontmoet mij aan de andere kant. Als je bipolaire zuster, zal ik toekijken. Ga ervoor en laat mij en jezelf zien wat je in je hebt.”
13. Over op haar gemak zijn met haar mentale ziekte: “Ik voel me niet per se messed up. Ik ben altijd vrij nuchter geweest over gekte.”

Rust zacht, lieve Carrie.

Bron: Buzzfeed.

Beeld: Riccardo Ghilardi