50 dingen waar je instant gelukkig van wordt

Lijstjes maken zijn goed voor je. Zeker als ze gaan over dingen waar je gelukkig van wordt. Barbara ging er eens voor zitten. Dit zijn de kleine dingen die je zomaar opeens kunnen overkomen – en waar je helemaal blij van wordt. 

Een pioenroos die eindelijk is opengesprongen, een event waar je een halve week naar hebt uitgekeken, en dan in de wetenschap dat je er nú van moet genieten omdat-ie morgen is uitgebloeid.

Spontane seks midden in de nacht, waarbij je jezelf hebt verrast door niet je tanden te gaan poetsen.

Een lift zonder spiegel.

Dat je peuter tijdens een autorit lekker lang slaapt en je oudste je de oren van het hoofd kwebbelt.

Een geresette smartphone die geen meldingen meer geeft over een vol geheugen.

Een geur die je doet herinneren aan een verre reis van 18 jaar geleden en die je héél even terugbrengt naar een markt in een stoffig dorpje in Centraal Afrika.

Dat je je ’s avonds in je bed stort en dat de werkster het blijkt te hebben opgeschud en verschoond.

Een lange avondwandeling met een vriendin die een minnaar heeft en niet weet wat ze moet doen met haar man en gezin en helemaal radeloos is, en dat je wel medelijden met haar en de kinderen voelt, maar dat je die man altijd al een bal gehakt vond en dus hoopt dat er iets goeds uit voortkomt en tegelijkertijd jezelf gelukkig prijst met je eigen relatie.

Een potje kant en klare pesto dat inderdaad naar pesto smaakt.

Dat het tóch geen poepluier blijkt te zijn.

Om elf uur naar bed en om zeven uur wakker schrikken zonder dat er die nacht iets is vorgevallen (gepieker, huilend kind, snurkende man).

Een goed cadeau voor die ene vriendin vinden (al weet je nooit zeker of het écht gelukt is, want ze reageert altijd blij).

Een man die al thuis is als jij binnenkomt met twee kinderen en de boodschappen en die zegt: zullen we uit eten gaan? – en ook een idee heeft wáár dan.

Dat die collega waarvan je al jaren vindt dat ze alleen maar klaagt en niks voor elkaar krijgt, maar die toch de leuke klussen naar binnen weet te hengelen, ontmaskerd en ontslagen wordt door die leuke nieuwe chef.

Een merel om 4 uur ‘s morgens midden in de stad.

Na een heerlijk diner naar huis lopen door de stad en alle volle terrassen en drukke fietsers in je opnemen en je even in Bangkok wanen.

Dat je kind zegt: ‘dit was een van de leukste dagen uit mijn leven, of nee wacht: de leukste.’

Uit je werk spontaan met een bootje gaan varen en de zon onder zien gaan.

Een aanvraag van een heel leuke opdrachtgever tegen een heerlijk tarief.

De nieuwe roman van Griet op de Beeck.

Dat ze alleen wijn met handgetekende etiketten en exotische namen die je niet kent blijken te hebben in het restaurant.

Na een lange vliegreis je spierwitte voeten in een warme zee zetten.

Het pakje van de online winkel uitpakken en tot de conclusie komen dat de jumpsuit je inderdaad echt waanzinnig staat.

Opeens weer met een plastic bekertje rosé over een festivalterrein zwerven.

Je vieze oude schoudertas weggooien, omdat het hengsel kapot is en je dus hét excuus hebt om nu een nieuwe te kopen.

Het ontbrekende stukje van de Barbapappa-puzzel na 3 weken terugvinden.

Keiharde regen aan het einde van een snikhete dag.

In je eentje in de Thalys naar Parijs.

De platte buik die je ’s morgens nog hebt (maar ’s avonds helaas niet meer).

Een fantastische ceviche van zwaardvis met framboos en meloen (klinkt verschrikkelijk, dat vond ik ook, tot ik ‘m toch per ongeluk bestelde op een Frans terrasje en hij zo lekker was dat ik er spontaan een glas champagne bij bestelde).

Kolven, maar dan dat er echt veel melk uit komt.

Een champagneborrel op een toplocatie waar ook nog eens BN’ers rondlopen, waar je toch een beetje opgewonden van raakt, ook al vind je dat totaal niet cool van jezelf.

Rond je veertigste een heel nieuwe weg in slaan waarvan je dacht dat het alleen gegeven was voor twintigjarigen en dat het nog werkt ook.

De rondingen van de bovenarmpjes van een peuter in een mouwloos rompertje.

Dat je man heel goedgekleed voor je neus staat en je trots bent dat je naast hem mag lopen – ook al is het door een regenachtig pretpark.

Dat je op internet een geweldig huisje vindt in uitgerekend dat ene dorpje waar jullie steeds een drankje gingen drinken en aan het riviertje gingen liggen omdat het er zo prachtig was en dat het huis helemaal met vintage/brocante inrichting is en een ecozwembad heeft én toch niet heel duur lijkt en nog beschikbaar is voor komende zomer!

Een foto waar je mooi op staat.

193 likes op een Facebookbericht, dat grappig bedoeld was en inderdaad zo geïnterpreteerd wordt.

Dat ook jullie meest intellectuele vriend waar je nog altijd een beetje tegenop kijkt de nieuwe Houellebecq een onorigineel en lui boek vond, met precies dezelfde personages als alle andere keren waar je nu wel op uitgekeken bent en hij ook heel blij is om eindelijk iemand te spreken die deze mening deelt.

Het laatste kleine flubberfloepje van je eerste bevalling (want je weet dan nog niet dat je daarna drie maanden niet meer mag slapen.)

Een veel te dure bos bloemen van je favoriete bloemist waar je eigenlijk van jezelf niet meer mag komen maar je deed het toch en de bos bleef wel twee weken prachtig waarna je je voorneemt het toch vaker te doen.

Na een lange vakantie met korte broeken, versleten zomerjurken en makkelijk zittende kleding heerlijk gebruind weer in je mooiste werkjurk de deur uit gaan.

Een bureaublad zonder rondslingerende Worddocumenten.

Een stevige wandeling waar je een knalrode kop van krijgt.

Genoeg tijd om je tanden ook ná het ontbijt te poetsen.

Een inspirerende vergadering waar tientallen bruikbare ideeën uit zijn gekomen, die je meteen daarna hebt weten uit te zetten en daarna nét op tijd op de crèche stond en het morgen je vrije dag is, zodat je weet dat iedereen je mails leest en lekker voor je aan het werk zal gaan, terwijl jij door de kinderboerderij loopt en de enthousiaste mailtjes op je smartphone terugleest.

Tegen een waanzinnig mooi 36-delig servies aanlopen op een brocante markt dat geen bal kost en waardoor je eindelijk dat met zegeltjes bij elkaar gespaarde geribbelde Wedgwood-servies diep in de kast kan wegstoppen, zonder dat er iemand iets kan zeggen over wat dat wel niet allemaal kost.

Een karafje water met muntblaadjes en citroen op je bureau met een schaaltje fruit zak geribbelde paprikachips ernaast.

Het geluid van autobanden op een grindpad.

Wifi in de trein die het inderdaad doet (!?!).

Dat je dat een klusje waar je al 4 dagen tegenop ziet toch hebt gedaan en dat het een werkje van niks bleek (zoals altijd).

Dit verhaal verscheen eerder in tijdschrift JAN.