Ga niet scheiden! Pleidooi om bij elkaar te blijven.

Relatie gedoe? Uit elkaar gaan lijkt soms de enige uitweg. Je partner is een vreemde voor je geworden, jullie hebben alleen nog maar ruzie of er heerst totale onverschilligheid. Jullie lijken op twee verschillende eilandjes te vertoeven. Wat zag je ooit in elkaar? Toch pleit Marlies voor blijven.

Natuurlijk: als je in elkaar wordt gemept, gekleineerd of anderszins vernederd of jullie van begin af aan een totale mismatch zijn geweest, zeg ik: wegwezen. Je hebt maar één leven (voor zover we nu kunnen nagaan), maak er wat van! Ook voor je kinderen en andere naasten, want de genoemde problemen pakken voor iedereen desastreus uit.

In alle andere gevallen zeg ik: krab je nog ‘ns een paar keer op je achterhoofd voordat je je spullen pakt of de zijne uit het raam keilt. Zeker als je nog weet hoe adembenemend verliefd jullie ooit waren. Dan is er nog hoop. Altijd. Want één ding: een scheiding kent vaak alleen maar verliezers. Steeds meer mensen komen erachter dat uit elkaar gaan niet per definitie alle poorten naar het geluk opent. Sterker nog: uit verschillende onderzoeken blijkt dat maar liefst de helft achteraf spijt heeft van de break up.

Dat risico is het grootst als je ‘gewoon’ een saaie of middelmatige relatie hebt. Uit onderzoek door Amerikaanse sociologen blijkt namelijk dat mensen die zijn gescheiden omdat ze gelukkiger wilden worden, daarna vaak juist minder gelukkig zijn. Want ja: je hebt dan nog steeds (of ergere) conflicten met je ex, en voor je relatieproblemen komen nieuwe problemen in de plaats. Geldnood of schuldgevoelens naar je kinderen toe bijvoorbeeld. En nieuwe relaties blijken op langere termijn vaak niet beter. Ook al waren jullie nog zo verliefd.

Ga met je oma praten, als ze nog leeft, en anders met je moeder of wie dan ook minstens dertig jaar getrouwd is. Vraag naar de stormen die zij hebben overleefd. Als je denkt dat het faliekant mis is wanneer je géén jubelende sprookjesrelatie hebt, is het een goed idee dat beeld van relaties en het leven te herzien. Aanpassen aan de realiteit van alledag bedoel ik daarmee. Stormen horen erbij in het leven. Je zult ze ook in je eentje of met een andere partner doormaken.

Want met wie je je leven ook doorbrengt, je krijgt altijd te maken met verschillen, ingesleten patronen en sleur. Uit elkaar gaan omdat ‘de koek op is’? Haha. Wat. Een. Onzin. Je kunt gewoon samen weer een nieuwe bakken. Uit elkaar groeien? Je kunt weer naar elkaar toe groeien. Je moet er alleen wel je best voor (willen) doen. En dat wil je, ook al weet je dat het niet makkelijk zal zijn. Scheiden is nog veel moeilijker.

In veel dingen blijken we ons namelijk te vergissen. Je kent het wel, iets met gras en groen en buren. In de loop der jaren zijn we ons leven en onze geliefde vaak voor lief gaan nemen. Hoe treurig dat ook klinkt – menselijk is het wel. Er zijn zoveel andere dingen die ons opslokken. Kinderen, werk, gezondheidsproblemen, kwakkelende ouders. Het leven gaat gewoon keihard door nadat je die verliefde konijnenfase achter je hebt gelaten. Zeker nadat je kinderen hebt gekregen, kom in je in een heel andere modus terecht.

En dan denk je ineens: wat doen wij eigenlijk nog samen? Zie je geen leuke dingen meer in hem, lijken andere mannen wellicht bruisender, gezelliger, socialer of wat dan ook. Maar weet je nog waarom jullie ooit voor elkaar vielen? De kans dat je echt niet bij elkaar past is in deze tijd niet zo groot. We settelen immers veel later dan vroeger en kopen niet met zomaar de eerste de beste gegadigde een huis. Je partner is waarschijnlijk een harstikke lief, deugdelijk en aantrekkelijk exemplaar. Je moet er alleen voor zorgen dat je dat ook weer zo ervaart.

Een beruchte valkuil is dat je denkt elkaar wel te kennen. We vullen van alles voor elkaar in, zonder dat te checken. Er ontstaan al snel allerlei irritaties, de mildheid verdwijnt, en je voelt je allebei niet gezien. Het kan ook maar zo zijn dat je zelf in de loop der jaren bent veranderd. Dat je andere behoeftes of zienswijzen hebt door de leeftijdsfase, de situatie waarin je zit of je persoonlijke ontwikkeling. Oh, en dat je denkt dat je geliefde – dat is die man met die leesbril die aan tafel je krant leest – stil is blijven staan. Maar klopt dat idee wel? Hoe vaak praat je samen nog over wat je bezighoudt? Waarover je droomt? Hoe vaak kíjk je überhaupt nog naar elkaar? Oprechte aandacht en interesse hebben in elkaar doet wonderen. Dan ontstaat er weer begrip en voel je je verbonden met elkaar.

Je persoonlijke geluk hangt ook niet van je relatie af, al voelt dat soms wel zo. Ikzelf wentelde in barre tijden al mijn ellende (stress en sleur op het werk, ontevredenheid omdat ik alleen nog maar moeder, huissloof en werknemer leek te zijn) af op mijn partner. Maar je kunt niet alles bij één persoon vinden én bent er zelf verantwoordelijk voor dat er in je behoeftes wordt voorzien. Houdt je partner niet van – ik noem maar wat – gezellige etentjes of valt hij in slaap bij films terwijl jij daar dolgelukkig van wordt, dan kun je die dingen toch met anderen doen? (Er zijn ook mensen die dit roepen over seks en intimiteit, maar die mening deel ik persoonlijk dan weer niet).

Het is bij vlagen zoeken en/of doorzetten als je een langdurige relatie wilt, want nogmaals: bij een ander loop je weer tegen andere issues aan. Echt. En je wilt toch niet elke vijf of tien of twintig jaar je leven compleet op z’n kop zetten door te scheiden? Bovendien is de band die je samen hebt door alles wat je hebt meegemaakt – samen het leven opbouwen, kinderen krijgen, dierbaren verliezen, persoonlijke crises doorstaan – véél hechter dan je denkt. Die bouw je ook niet zomaar met een ander op. Ik pleit dus voor blijven. Voor een fijne relatietherapeut die helpt de vinger op de zere plek te leggen en zoeken naar oplossingen. Voor elkaar opnieuw uitvinden. Voor samen dingen blijven doen, minstens een keer per maand (en echt zonder kinderen jongens, kom op!). Voor lol hebben en lachen om niks. Voor samen lief, grijs oud worden. Ik ga ervoor!

PS: Uit onderzoek naar huwelijksgeluk blijkt dat maar liefst 86% van de stellen die speelden met de gedachte uit elkaar te gaan, vijf jaar later weer happy waren. Mijn man en ik zijn één van die stellen. Ik wéét dat je serieus weer blij kunt worden met elkaar.

Lees ook: Relatieboost: 34 superleuke vragen om elkaar te stellen!