Hilarisch: Marlies ging naar de Ouwe Lulle Disco

En het was precies zoals vroeger. Inclusief stiekem buiten roken en tongende verliefden op de dansvloer. Zelfs het Haantje en de Discoqueen waren er weer. En met hen mijn vroegere complexen. Of is er toch iets veranderd?

Om één ding moet ik meteen bij binnenkomst al lachen: handtassen op de dansvloer. Split-second jaren ’80-associatie: ‘Annie houd jij me tassie effe vast’, ken je ‘m nog? En als ik de meute dansende ongeveertigers gadesla, met een vinger in de lucht en de heupen opzij zwiepend, zie ik dat we qua type allemaal geen steek veranderd zijn. Wie kwamen we tegen?

Muurbloempjes
Dancing Queen is net afgelopen, nu schalt Le freak uit de boxen. We weten niet hoe snel we ons tussen de zwetende lichamen moeten werpen. Ja! Lekker ouderwets dansen, dit kunnen we! Hier bij de OLD, de Ouwe Lulle Disco, hoeven we ons geen zorgen te maken over onze archaïsche moves. Maar zodra ik de muurbloempjes langs de kant ontwaar, weet ik: er is niets veranderd. Stilletjes staan ze daar, nippend van hun drankje. Onzeker van het ene been op het andere wippend, terwijl ze net doen alsof ze zich heus vermaken. Au. Ik voel een oude verwantschap schuren. Al heb ik geen grauwe, gebreide trui aan.

De Discoqueen
Nee echt! Dertig jaar ouder en ze is nog steeds mooi. En elke man wil met haar dansen, al heeft ze alleen ze oog voor die net iets te knappe glibber die zich voor haar uitslooft. Oei, klink ik lichtelijk afgunstig? Sorry. Maar dat ben ik stiekem ook. Ik voel me even precies weer zoals ik toen 15 was. Groot en onhandig. Als zíj swingend met haar heupen wiegt en al zwaaiend met haar armen dat gezellige V-teken voor haar ogen maakt, ziet het er zo zelfverzekerd, stralend en sexy uit. Dat is mij zelfs alleen thuis voor de spiegel en met de gordijnen dicht nog nooit gelukt. Oh please, get over it!

Het Haantje
Dat ze zich volledig laat inpakken door Het Haantje, is dan weer iets wat ik niet zo goed begrijp. Hij voert een verhitte soort paringsdans uit op You sexy thing!. Wat een player. Het zal wel iets met mijn smaak voor mannen te maken hebben. Het Haantje is me te glad. Zo vol van zichzelf, het druipt er vanaf. Het is zo’n man die zichzelf als God’s gift to women ziet. Ook nog nu hij inhammen krijgt en zijn six pack heeft plaatsgemaakt voor een one pack. Zou hij vreemdgaan, of is hij weer opnieuw op de markt?

De wanhopige stakkers
Ik was ze straal vergeten, die wanhopige jongens die ook zo graag een grietje aan de haak willen slaan, maar dat niet durven en ook geen flauw benul hebben hoe (kleine tip mijnerzijds: tongklakken werkt nooit). Ze bestaan nog steeds. Iets te witjes staan ze zich langs de kant te vergapen aan elke vrouw die zich beweegt. En ik voel me er weer net zo ongemakkelijk onder.

De sloerie
‘Hè nee. Dat we dat nog moeten meemaken’, denk ik als ik iets in mijn rug voel porren. Het zal toch niet…? Goddank, het was haar knie die in mijn zij prikte. Niet zijn piemel, dat ontbrak er nog maar aan. Dit verliefde stel gaat compleet in elkaar op, zij – fragiel wijffie, teveel make-up, strakke tijgerlegging – is letterlijk ín hem geklommen en zo schuiven ze al een uur de dansvloer over. Ze tongen dat het een aard heeft, ze schurken en schuren tegen elkaar aan en zijn handen kneden haar billen. Onze dans bestaat er vooral uit hen te ontwijken. En ik voel me héél erg oud als ik denk: ‘Please, get a room!’

Dramaqueen
I love to love you baby. Don’t leave me this way. Oei oei oei, ludduvuddu dient zich aan. Een al wat ouder ‘meisje’ komt huilend en met vlekkerige wangen van de toiletten af, woest haar tranen wegvegend. Een troostende vriendin loopt met haar mee naar buiten. Even een peukje doen. We zitten overduidelijk weer in een fase van wiebelende hormonen. Geeft niks hoor meid. Ik hoop dat de pijn niet al te lang aanhoudt.

Disco King
Het is natuurlijk niet alleen treurnis wat ik zie. Want net als vroeger is er ook nu de jongen die kan Dansen. Echt DANSEN. Maakt niet uit op elk nummer, hij is niet te stuiten. Hij kent gewoon alle good old disco moves nog. ‘The hustle’, ‘the butterfly’ en de ‘robot’. Zelfs de moonwalk ziet er smooth uit. Can’t touch this. Ice Ice Baby! Heerlijk om naar te kijken.

Nee, dan wij
Het voelt een beetje alsof zijn kunsten ook op mij afstralen, maar helaas. Mijn gehuppel en ‘knik-maar-door-de-knieën’-bewegingen steken er wat schril bij af. Maar wat kan mij dat schelen. Het is gezellig en het is heerlijk om te dansen. Want één ding is toch echt veranderd: ik ben niet meer zo aartsonzeker als vroeger. Nadat ik over mijn eerste schroom ben gestapt, laat me gaan zoals ik nooit eerder heb gedaan. Ook al hou ik óók van de hits van de nu, het is echt zaaaalig om keihard mee te blèren met alle bekende gouwe ouwes uit ‘onze tijd’.

De foute zanger
Soms heeft ook een DJ even pauze nodig hè. En dan springt zanger Peter op het podium. Haha. Sorry. Ik wil hier gewoon niet verder over uitweiden. Kwestie van teveel plaatsvervangende gêne. Het is trouwens ook ineens al bijna half twee ’s nachts. We peren ‘m maar weer eens. Da’s ook mooi aan de OLD: het is vroeg beginnen en weer vroeg het mandje in.

Lees ook: Pleidooi: waarom er wel wat meer geflirt mag worden

Gerelateerde artikelen

Back to top button