Houd me vast! Waarom afhankelijk zijn juist NIET erg is.

Hoe krijg je een succesvolle relatie? Dat kan alleen als je eerst leert gelukkig met jezelf te zijn, het alleen te kunnen. Afhankelijkheid is slecht, daar komt alleen maar ellende van. Dat is wat althans de meeste relatietherapeuten zeggen. Maar, klopt dat eigenlijk wel?

Volgens Sue Johnson, schrijfster van het boek ‘Hold me tight’ niet. We moeten juist af van de gedachte dat ‘co-dependency’, oftewel afhankelijkheid in relaties, iets slechts is. Haar sleutelwoord is hechting. Om een werkelijk gelukkige, duurzame relatie te hebben, moeten we ons als partners aan elkaar hechten, zoals kinderen dat aan hun ouders doen. Want, zegt Johnson, net zoals kinderen dat moeten kunnen bij hun ouders, moeten levenspartners op elkaar kunnen vertrouwen voor liefde en emotionele voeding. Gebeurt dat niet, dan is de kans dat je elkaar kwijtraakt aanzienlijk.

Pfoe, nou, dat moest ik dus wel even verwerken. Ik ben namelijk niet zo van de afhankelijkheid. Sterker nog, ik maak er mijn hele leven al een sport van om vooral níet afhankelijk te zijn van mijn partner. Wat, bedacht ik mij, ook juist altijd het grootste punt van kritiek was dat er door die partners op mij geleverd werd. Ik zou ze niet toelaten, nooit het achterste van mijn tong laten zijn, altijd een bepaalde afstand houden. En ik moet zeggen, daar hebben de heren wel een punt. Al mijn vorige relaties zijn niet stukgelopen op het feit dat ik te verbonden was met mijn partners, maar juist het tegenovergestelde: ik was veel teveel op mezelf. Hmm, eyeopener? Best wel. Dit boek zet aan tot nadenken. Over je relaties en waarom die zo vaak mislopen. En vooral: over jezelf.

Want, wat gebeurt er met kinderen die zich niet goed kunnen hechten aan hun ouders? Hun brein ontwikkelt zich anders dan dat van kinderen die wel veilig gehecht zijn. Wanneer een kind onvoorwaardelijk geliefd wordt en in staat wordt gesteld zich afhankelijk van de ouders op te stellen en daarop te vertrouwen zal het minder angsten kennen en niet zo snel overvallen worden door gevoelens van onveiligheid. Dit stelt het brein vervolgens in staat zich optimaal te ontwikkelen waardoor het kind sterk en vol vertrouwen in het leven komt te staan. Volgens de theorie van Johnson geldt eigenlijk precies hetzelfde voor volwassenen in liefdesrelaties. Wie in staat is zich veilig te hechten aan zijn/haar partner en zich in vertrouwen over durft te geven zal daardoor sterker in de relatie en in zijn eigen schoenen komen te staan. En pas dan kun je succesvol op weg naar ’tot de dood ons scheidt’.

Ga dus eens bij jezelf na, hoe gehecht ben jij aan je partner? Of liever: hoe erg sámen durf jij eigenlijk te zijn? Durf jij echt je hand in die van je geliefde te leggen en je blind te laten meevoeren, in vol vertrouwen? Je ogen dicht te doen en je te laten vallen, omdat je hoopt, nee, wéét dat je wel opgevangen wordt? De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik toch nog steeds een half oog open houdt. Maar, net als bij een kind, komt de wijsheid met de jaren. En je bent tenslotte nooit te oud om te leren.

Lees ook: Wat de relatie met je vader zegt over je liefdesleven.

Gerelateerde artikelen

Back to top button