Janneke kon-mariet haar huis leeg (deel 1: De 10 opruimregels)

Janneke is klaar met haar dichtgeslibde huis, vol spullen die ze niet gebruikt. Met behulp van opruimgoeroe Marie Kondo haalt ze er voor eens en altijd de bezem doorheen.

LEES OOK: Wat het betekent als je je huishouden laat versloffen

Ken je dat, dat je een keukenkastje opentrekt en er dan eerst een potje kruiden uit rolt, dat je eind van de dag niet weet waar je je schoenen zal opbergen, en dat er zoveel kleren in je kast liggen dat je eind van het seizoen niet eens de helft gedragen hebt? Welkom in mijn leven. Sinds ik met mijn gezin in een charmante stadswoning woon van iets meer dan honderd vierkante meter, kampen we met permanent ruimtegebrek. Niet dat ik ons huis te klein vind. Nee hoor. We hebben, als je het mij vraagt, gewoon te veel spullen. En vooral: nog steeds geen tijd gehad om al onze spullen een vaste plek te geven. We verhuisden vier weken voordat onze tweeling geboren werd, dat hielp niet mee. We waren allang blij dat de dozen waren uitgepakt en dat we twee babybedjes hadden. Voor alles écht een plek geven, was geen tijd. En die kwam ook niet meer. Toen we eenmaal een gezin waren, hadden we andere prioriteiten. Voor onze kinderen zorgen en brood op de plank krijgen, bleek een meer dan fulltime dubbele baan. Wie denkt er dan nog aan grondig opruimen? Maar intussen groeide mijn ergernis. In mijn vorige huis wist ik altijd exact waar alles lag, in dit huis kon ik nooit iets vinden. Soms kocht ik dingen opnieuw: een rol tape, een doosje punaises, een zonnebril, fietslampjes. Op een gegeven moment had ik van alles dubbel. En dan die gestaag groeiende berg kinderkleding! Voor spullen uitzoeken of doorverkopen was geen tijd, dus propte ik alles in vuilniszakken ergens boven in een kast. Het werd zo’n kast die je liever niet opendeed – en, wat nog erger was, op een gegeven moment paste er niets meer bij. Zou het toeval zijn dat ik al twee jaar lang een warrig hoofd heb, dat ik afspraken vergeet en maar moeilijk kan ontspannen? Ik denk het niet. Chaos in je huis, chaos in je hoofd, daar ben ik heilig van overtuigd. Alleen had ik geen idee hoe ik uit deze vicieuze cirkel moest komen. Het enige wat nog hielp, was op vakantie gaan. Dan hadden we ineens maar een paar koffers vol spullen en voelde ik me heerlijk licht. Alsof de mist in mijn hoofd tijdelijk was opgetrokken.

Begin dit jaar diende zich de oplossing aan. Ik weet niet wie er op het idee kwam, maar vanaf dat moment brachten we onze kinderen een extra dag naar de opvang. Nu had ik in plaats van twee ineens drie dagen de tijd om te werken en achterstallige klusjes uit te voeren. En mijn laptop ging ook nog eens kapot op nieuwjaarsdag. Dat was natuurlijk balen, maar ook een zegen. Want het ding moest (een maand lang!) ter reparatie en nu had ik plotseling noodgedwongen de tijd voor die heel dringende klus die ik al jaren voor me uitschoof: opruimen. En toen kwam ook nog eens het opruimboek der opruimboeken op mijn pad: ‘Opgeruimd’ van Marie Kondo. Had ik dat boek maar eerder in mijn bezit gehad! Marie Kondo mag dan een beetje excentriek zijn in haar opvattingen over opruimen (sokken die tot bolletjes zijn opgerold vindt ze ‘zielig’), haar methode is wél ontzettend overzichtelijk. Dit zijn haar belangrijkste speerpunten:

1. Eerst wegdoen. Opruimen heeft geen zin, als je niet eerst spullen wegdoet. En met de KonMari-methode betekent dat: ongeveer de helft van je spullen. Echt waar! Klanten van Marie Kondo doen tientallen, soms meer dan honderd vuilniszakken vol met spullen weg. Het mooie is dat je je van tevoren een doel stelt over hoe je wilt leven als je huis eenmaal is opgeruimd. Dat schrijf je zo specifiek mogelijk op en dat wordt je baken in de woelige wereld van het opruimen. Want spullen wegdoen, zeker als je eraan gehecht bent, is een emotionele reis (waarover later meer).
2. Ruim op per categorie. Nog zo’n eyeopener: ruim niet op per kamer, maar per categorie. Mensen bewaren spullen op verschillende plekken, zegt Marie Kondo, daarom lukt opruimen niet goed als je per kamer te werk gaat. Voor je het weet zit je in dat oude fotoalbum te bladeren… Ho, stop! Begin met de makkelijkste categorie (kleding), oplopend naar de moeilijkste (spullen met emotionele waarde). Hiermee train je jezelf in opruimen en word je er steeds beter in.
3. Leg alles op de grond. Het mooiste van Marie Kondo’s methode (die ze, heel spitsvondig, de KonMari-methode heeft genoemd) is dat je eerst alles door je handen laat gaan. Vóór je dat doet, leg je eerst alles uit die categorie op de grond. Op die manier zie je niet alleen wat een enorme berg spullen je hebt verzameld, je zíet je spullen ook weer beter, een beetje alsof je ze voor het eerst ziet.
4. Does it spark joy? En nu komt het: bij alles wat je in je handen hebt, stel je jezelf de volgende vraag: ‘Does it spark joy?’ Word je blij van het kledingstuk, boek, vaasje of de foto? Dan mag het blijven. Uiteindelijk woon je dan in een huis waarin alleen maar spullen staan waar je blij van wordt.
5. Neem afscheid. Voor sentimentele types zoals ik, is dit een opsteker: neem afscheid van je spullen voor je ze wegdoet. Bedank die oude jas omdat hij je jaren warm heeft gehouden. De tas die zo dapper elke dag je spullen droeg. Het fotootje dat je kreeg van je ex en waar je ooit blij van werd. Dat maakt het wegdoen een stuk makkelijker.
6. Erger je je aan andermans troep, dan heb je zelf te veel troep. Oef, deze slaat op mij. Want ik erger me regelmatig aan de rondslingerende schoenen van mijn vriend en aan zijn enorme dvd- en cd-collectie (wie verzamelt er tegenwoordig nog cd’s?). Maar Marie Kondo heeft een punt: wat betreft je eigen troep heb je een blinde vlek. Die zie je immers niet als troep. Pak eerst je eigen zooi aan, dan erger je je waarschijnlijk nooit (nooit!) meer aan die van een ander. Bovendien is de kans groot dat jouw opruimwoede aanstekelijk werkt.
7. Weg met de papierwinkel. Wat je paperassen betreft, biedt Marie Kondo een prima handvat: alles kan weg. Behalve de papieren die je voor altijd moet bewaren (zoals een huurcontract of hypotheekakte) en de papieren waar je nog iets mee moet doen. Dat laatste moet je, als het aan Marie Kondo ligt, zo snel mogelijk doen, zodat die papieren óók weg kunnen. Wel zo overzichtelijk en in deze tijd van ‘in the cloud’ ook goed haalbaar.
8. Weg met de snoertjes. Durf je, net als ik, geen snoertjes, opladers, reserveknopen of obscure onderdelen van God-mag-weten-wat weg te doen, omdat je bang bent dat je ze ooit nog nodig hebt? Dan biedt Marie Kondo ook uitkomst. Het mag állemaal weg. Ze heeft nog nooit een klant gehad die na afloop iets miste.
9. Geef alles een plek. Pas als je ál je spullen door je handen hebt laten gaan en je al je overtollige spullen op Marktplaats hebt verkocht of naar de kringloop hebt gebracht, ga je opbergen. Daar heb je volgens Marie Kondo geen opbergboxen voor nodig. Ten eerste: als je eenmaal de bezem door je huis hebt gehaald, valt er weinig meer op te bergen. Ten tweede: een schoenendoos functioneert ook prima (vooral voor panty’s, als we Marie Kondo mogen geloven).
10. Vouw als een pro. Wat helpt bij het opbergen van kleding, is ‘op de juiste manier’ vouwen. Volgens Marie Kondo is er maar één manier. Kijk maar even naar dit filmpje, dan weet je genoeg.

Ik ben nog lang niet zo ver, maar als we Marie Kondo mogen geloven, staat je een fantastisch leven te wachten als je eenmaal de KonMari-bezem door je huis hebt gehaald. Er zullen prachtige nieuwe kansen op je pad komen, voorspoed zal je ten deel vallen, je weet eindelijk wat je wil met je leven, je komt beter in je vel te zitten en misschien wel het allermooiste: je huis zal voor altijd netjes zijn. Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn, en daarom neem ik de proef op de som. Ik ga ons hele huis leeg Kon-Mariën (behalve de spullen van mijn vriend, want je mag niet opruimen zonder iemands toestemming). Gelukkig mag ik een halfjaar doen over het hele proces. Hier op Mynd zal ik verder verslag doen van deze reis. Gaat het me lukken? Zal het mijn leven drastisch veranderen? Zal ik me minder gaan ergeren aan mijn vriends rondslingerende schoenen? Of steek ik hem misschien zelfs aan met mijn opruimdrift? We gaan het zien. Dat het een emotionele reis wordt, daar ben ik inmiddels wel achter. Ik ben inmiddels namelijk klaar met categorie 1: de klerenkasten. Maar daarover vertel ik de volgende keer meer.

Volgende keer: Janneke kon-mariet haar huis leeg (deel 2: De klerenkasten)

LEES OOK: Meer in het nu leven? Deze 7 tips helpen!