Jarenlang verliefd, kan dat?

Laatst kwam ik op straat een verliefd stelletje tegen. Van pakweg 85 jaar oud. Hand in hand schuifelden ze richting de supermarkt, duidelijk helemaal verknocht aan elkaar. Mijn hart smolt. Want: dát is toch wat je wilt: bejaard zijn en nog steeds dolverliefd? Maar, is dat wel realistisch?

Lees ook: 21 dingen die je gewoon eens zou moeten proberen

Ik had het er laatst met een vriendin over en die vond het complete onzin. Haar ouders hadden een keer gezegd dat ze, na 40 jaar, nog steeds verliefd op elkaar waren en toen had ze ze hartelijk uitgelachen. Want, het zal best dat ze bijzonder veel om elkaar geven, maar je ging haar niet wijsmaken dat de innerlijke vlinders bij pa nog steeds woest beginnen te fladderen als ma de piepers staat te schillen.

Theoretisch gezien heeft ze een punt, want gemiddeld duurt verliefdheid maar een jaar, hooguit twee. Daarna storten de vlinders ter aarde en gaat het gevoel dat je voor elkaar hebt over in houden van. In geborgenheid en vertrouwen. Ook heel fijn, maar toch anders dan halsoverkop verliefd op elkaar zijn. Toch ben ik het niet helemaal eens met de onderzoekers. Mijn man en ik zijn nu ruim een jaar samen, maar in onze jonge jaren hadden we al eerder een relatie. Vier jaar duurde die destijds en al die tijd ben ik ontzettend verliefd op hem geweest. Natuurlijk werd het na verloop van tijd wel anders, kreeg ik niet iedere keer meer hartkloppingen en zweetaanvallen als ik hem zag, maar die vlinders bleven echt wel. En ook nu, gezapig getrouwd en wel, is dat het geval.

Nog steeds mis ik hem als hij er een avond niet is. Zit ik huilend op de bank naast de telefoon? Nee. Maar ik kan ook niet goed slapen als hij niet naast me ligt. Nog steeds kan ik verdrinken in zijn blauwe ogen en wil ik het liefst de hele dag bij hem zijn (het is dat ik ook nog gewoon moet werken…). En ergens kan ik me niet voorstellen dat dat ooit verandert. Want eigenlijk ben ik nu al bijna zes jaar verliefd op dezelfde man en dat zou dus eigenlijk niet moeten kunnen. Onderzoek toont echter aan dat eeuwige verliefdheid misschien toch geen sprookje is. Wetenschappers maakten MRI’s bij verliefde mensen en zagen bij sommigen dat het dopaminesysteem in hun hersenen hoge activiteit vertoonde bij zien van foto’s van hun geliefde. Ook bij mensen die bijvoorbeeld al twintig jaar samen waren. Dopamine is een neurotransmitter die vrijkomt als je verliefd bent. Vaak zorgt dat vervolgens voor een afname aan serotonine, wat ervoor zorgt dat verliefde mensen een beetje labiel zijn. Dat is ook de reden dat verliefdheid meestal niet eeuwig duurt, want een leven lang labiel, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Bij sommige mensen echter, blijkt nu dat het brein in staat is om een gezond evenwicht te vinden tussen dopamine en serotonine. Waardoor de vlinders kunnen bijven fladderen, zonder dat je er gek van wordt.

Bejaarde tortelduifjes, ze bestaan dus waarschijnlijk toch. Kun je zelf iets doen om je hersenen zover te krijgen dat je op die roze wolk blijft zitten, maar ook nog gewoon normaal kunt functioneren? Daar word nog hard onderzoek naar gedaan. Want altijd zo blijven zwijmelen als nu, dat wil ik op mijn ouwe dag ook nog wel. Hand in hand en head over heels achter de geraniums, heerlijk toch?

(Bron: Psychologie Magazine)

Lees ook: Waarom je afvalt van uitstellen

Gerelateerde artikelen

Back to top button