Je bent pilmoe. Maar wat dan?

Sara slikte jarenlang de pil, maar kreeg klachten en stopte ermee. Daarna stootte haar baarmoeder het spiraaltje af, rommelde ze wat aan met ‘voor het zingen de kerk uit’ en nu heeft ze een Implanon staafje in haar arm. Wat ook (nog) geen onverdeeld succes is. Maar, vraagt ze zich af, wat dan?

Terwijl heel Holland, althans de millenials, last lijkt te hebben van ‘pil moeheid’ heb ik onlangs een Implanon staafje in de kipfilet van mijn linkerbovenarm laten aanbrengen. Met een naald. Het zaakje was in drie minuten geregeld, al liep ik twee weken rond met een gruwelijk ogende beurse plek en leken mensen zich af te vragen of ze het Blijf van mijn Lijf huis moesten bellen.

Ik kreeg rond mijn veertigste ook last van pilmoeheid, ik slikte de hormonen dan ook al vanaf mijn veertiende. Dat deed ik omdat ik sinds mijn elfde jaar de halve maand ongesteld was, wat gepaard ging met helse krampen en slapeloze nachten waarin ik een kussen tegen mijn buik gedrukt moest houden. Bepaald geen pretje. Een vrouwelijk artsenkoppel schreef mij de pil voor om de boel te reguleren. Helaas gaven de dames mij de allerzwaarste pil en mijn pronte puberborstjes groeiden rap van een bescheiden B cup naar een flinke cup C. Tot overmaat van ramp begonnen zich rode striemen op die groter wordende borsten en heupen af te tekenen. Striae, zo bleek, door de veel te snelle groei van mijn lichaam, thanks to de pil. Ik jankte de tranen uit mijn kop over het lichamelijk leed dat mij was aangedaan, door collega-vrouwen nog wel! Maar er zat niets anders op dan me met mijn tijgerstrepen (zoals een vriendje ze later ooit liefkozend noemde) te verzoenen. En dus besloot ik dan maar meteen van de geneugten van de pil te gaan genieten en liet ik mij acuut ontmaagden door een jongen op wie ik tot over mijn oren verliefd was.

Ik slikte de pil gestaag tot mijn 43e, toen kreeg ik opeens last van bloedingen tijdens de seks. Ik moest er voor onder het mes en de gynaecoloog adviseerde mij daarna om eens een tijdje pilloos door het leven te gaan. Misschien werd het laagje slijmvlies in mijn baarmoederhals namelijk wel dunner door de hormonen in de pil. Ik stopte voor het eerst in 20 jaar met het slikken en kreeg meteen last van heftige stemmingswisselingen. Waar ik voorheen een keer in de maand vreselijk veel trek kreeg in chocolade en getrakteerd werd op een kinpuist, bleek het leven nu een week per maand zijn glans volledig te verliezen. Ik ben zo’n hinderlijk het-glas-is-halfvol-type, maar veranderde in een neerslachtig PMS-wezen.

Ik hoorde wel eens verhalen van vriendinnen die, eenmaal aan de pil, geen zin meer hadden in seks. Hun libido verdween als sneeuw voor de zon. Daar had ik helemaal geen last van, maar zonder pil merkte ik  wel dat ik méér zin had in seks. Ik stond gewoon altijd ‘aan’. Het met condoom doen vond ik minder. Zo’n rubber omdoen is gewoon een keiharde moodkiller. En ze worden niet voor niks ‘kapotjes’ genoemd, er scheurde nogal eens wat. En dus stond ik op mijn 43e voor het eerst heel schaamtevol bij de apotheek voor een morning after pil. Ik deed ook steeds vaker aan ‘voor het zingen de kerk uit’. Op aanraden van een vriendin installeerde ik een app, waarin ik bij kon houden wanneer mijn meest vruchtbare, en dus risicovolle dagen waren. Op die dagen deed ik het dan voor de zekerheid maar even niet. Ik ben er niet trots op, maar zo ging het.

En dus was het na twee jaar van gerommel in de marge, en inmiddels weer in een vaste relatie, toch maar weer eens tijd om verstandig te worden. Ik ging weer aan de anticonceptie. Omdat mijn baarmoeder er al eens een spiraaltje uit had gewerkt, wat ik achteraf gezien nog pijnlijker vond dan een baby op de wereld zetten, en ik geen zin meer had om iedere dag na te denken over het slikken van een pil, koos ik voor het anticonceptiestaafje. Ondanks legio horrorverhalen online, over kilo’s aankomen, depressies en andere ellende, leek het mij wel wat voor mij. Ik had mij, zo blijkt nu, toch iets beter moeten inlezen. Mijn eerste post implantatie menstruatie is inmiddels een feit. Hij was vrij heftig, nog nooit eerder moest ik ieder uur een tampon verwisselen en was een Always back-up zo hard nodig. Die hele menstruatie is ook wat aan de lange kant. Na een week verlies ik nog steeds wat bloed. Ik vind mijzelf er ook al niet erg lief of gezellig op geworden voor mijn omgeving. En dus begon ik te googlen naar de effecten.

Een collega van online magazine Vice beschrijft in een artikel hoe ze door de Implanon acht maanden lang non-stop ongesteld was en ‘transformeerde in een emotioneel, chagrijnig onuitstaanbaar kreng’. En dat terwijl er beloofd wordt dat menstruatie door het staafje juist weg blijft, vergelijkbaar met het effect van het Mirena spiraal. Het hormoon etonogestel is verantwoordelijk voor alle vervelende bij- effecten, lees ik in het artikel. ‘Het geeft het lichaam het idee dat de eisprong net heeft plaatsgevonden.’ En daardoor kan het vocht vasthouden. Klopt, maar die opgezwollen borsten daar zit ik met mijn cup E dus niet op te wachten. En ik lees verder: ‘Omdat je lichaam de indruk heeft dat de eisprong net achter de rug is, kun je heftige emoties doormaken. In principe zit je in een continue PMS.’ Mijn hemel, wie wil dat nu in godsnaam? Hoezo wist ik dit allemaal niet toen ik het ding met een naald in mijn arm liet duwen.

Emotioneler ben ik ook zeker, op het onredelijke af. Net als mijn Vice collega vind ik mijzelf eigenlijk vrij onuitstaanbaar. Mijn relatie heeft er ook onder te lijden, want heus, er is niks mis met seks als de rode vlag uithangt, maar iedere keer de lakens moeten verschonen na de daad is ook weer zo wat. Het duurt zes tot twaalf weken voor het lichaam aan het anticonceptiestaafje gewend is, dus ik kijk het nog heel even aan (een week of zes).  Maar als het dan niet beter wordt met dat humeur en de CSI taferelen, moet het ding subiet mijn arm verlaten. Dan zit er niets anders op dan weer aan de vertrouwde pil te gaan. En stiekem uit te kijken naar de post meno-pauze, waarin ik eindelijk van alle anticonceptie verlost zal zijn.

Lees ook: Video: Hoeveel weten mannen eigenlijk van anticonceptie