Leven zonder negativiteit: hoe doe je dat?

‘Makkelijk praten,’ lezen we weleens in onze comments over positief leven ‘Want hoe doe je dat?’.  Barbara besloot een paar zeer alledaagse negatieve gevoelens te analyseren en om te zetten in positiviteit – of zelfs liefde. Daar is dus een denkoefening voor!

We schrijven op Mynd vaak over positief leven, over negativiteit uit je leven verbannen. We proberen tips te geven en hoe meer ik erover lees en schrijf, hoe meer ik zin heb om het ook zelf toe te passen. Dus besloot ik op een dinsdagochtend eens even te registreren hoe dat werkt, negativiteit, op een dagelijkse basis.
En prompt gebeurden er een paar dingen achter elkaar die je pas ziet als je erop let.

  1. Snauwen tegen je partner.
    Ik kon de rugzakjes van de kinderen niet vinden. Mijn man had ze uit school gehaald en de rugzakjes — paf — beneden op de gang gesmeten. Dus toen ik in de ochtendspits op zoek ging, vond ik ze na lang zoeken daar. Negatief moment: “Wil je de rugzakjes als je uit school komt, meenemen naar boven. Ik loop anders het hele huis door ’s morgens!”
  2. De kriebels krijgen van iemand die je dagelijks ziet
    Het meisje dat naast mijn jongste zit, is een schatje. Maar haar moeder loopt altijd met zo’n muil de klas in en weer uit. Ze heeft nog nooit hallo gezegd. Toen ik buiten was, probeerde ik haar blik te vangen met als voornemen hallo te gaan gaan zeggen. Maar zodra ik oogcontact had en een glimlach opzette, draaide ze haar hoofd weg. Een minuut later zag ik haar wel naar een ander lachen, wat het nog pijnlijker maakte.
  3. Een mislukking van een vijand waarnemen
    Daarna zag ik op Facebook dat een oud-collega die ik niet kan luchten of zien publiekelijk bekend maakte dat ze met haar bedrijfje ging stoppen, het was mislukt. Ik nam het nieuws natuurlijk gretig op, maar een positief gevoel is dat ook niet te voelen. Het is heel even lekker maar wraakzucht duurt niet lang. Het is negatief.

Het was 8.35 uur en ik had er drie negatieve ervaringen op zitten. Het zijn dingen die we niet uit ons leven kunnen bannen, omdat ze je overkomen. Niet snauwen tegen je partner, is het makkelijkst: gewoon mee kappen. Maar proberen contact met iemand te leggen die niet meewerkt, daar is geen remedie tegen. Het is heel tof dat je het hebt geprobeerd, niet? En die mislukte volgen? Ach, ik mocht er toch ook al best trots op zijn dat ik geen nare comments op Facebook had gezet?

Nee. Om die negativiteit uit je leven te bannen, moet je een stap verder gaan. Niet snauwen moet worden: de boosheid niet eens voelen. Proberen te groeten, moet worden: niet ergeren aan het feit dat die vrouw niet groet. En wraak voelen, moet worden: medelijden voelen voor een medeondernemer die het niet heeft gered.

Ik ben er eens diep over gaan nadenken en de sleutel voor het stoppen van al deze gevoelens is natuurlijk empathie. Verplaats je eens in het meest positieve scenario van deze situatie en vooral: in de mens er achter. Het is een mooie oefening om te doen.
Ik doe een voorzet: hoe draai je de situatie zo, dat het gevoel van negativiteit plaats maakt voor positiviteit (en wie weet zelfs liefde!)?

Denkoefening 1

Mijn man kwam hoogstwaarschijnlijk met twee hongerige jongens binnen, of vechtend, die hun tas op de grond smeten. Hij heeft ze gevoed en met ze gesproken over school en daarna een spel gespeeld. Ze hebben een fijne middag gehad. Hij is heel druk op zijn werk, maar nam wel de tijd om er voor ze te zijn. Wat maakt een keer de trap aflopen voor die rugzakjes dan uit?

Denkoefening 2
Die moeder op school. Dat is een lastige. Ik weet niets van haar. Heb nog nooit een man gezien. Ze komt uit  het buitenland, spreekt de taal niet goed. Dat weet ik wel. Misschien maakt dat verlegen. En als je daar op voortborduurt: misschien heeft ze slechte ervaringen met moeders uit de klas, voelt ze zich buitengesloten. Dat vind ik al zielig worden. Vervelend voor haar. Natuurlijk is het geen kutwijf. Ze is gewoon onzeker. Ik besluit haar meer tijd te gunnen. Dat voelt goed.

Denkoefening 3
Die ex-collega met haar mislukte bedrijf, die geen kans benut liet om mij belachelijk te maken toen haar bedrijf nog overeind stond. Gek genoeg is die het makkelijkst. Iemand die zo gelooft in ruziemaken, moet dat haast wel doen uit een diep gevoel van ongeluk. Ze is denk ik eenzaam. En heeft haar plek in het leven nog niet gevonden – end an gaat ook nog haar bedrijfje failliet. Dat is natuurlijk ronduit zielig, en in dat gevoel ben ik maar even gaan zitten.

En nu sluit ik mijn ogen even en probeer dit gevoel vast te houden. benieuwd of het beklijft, maar ik voel wel de negativiteit wegstromen. De volgende stap is liefde voelen, vind ik, maar ik ben blij met dit begin.

Voornemen: dit elke dag even een paar minuten proberen te doen.

Beeld: iStock

LEES OOK: Leef niet morgen, maar leef nu: 8 tips voor een goed gevoel

Gerelateerde artikelen

Back to top button