Tinderdaten met Alexander (30): “Als hij niet snel stopt met drinken, stop ik met hem”

Als je niet meer dagelijks in de kroeg staat, na de dertig dus, of niet makkelijk kunt versieren, is een beetje tinderen of lexa’en een uitkomst. We willen namelijk liefde, maarrrr we zijn ook kritisch. Te kritisch soms. En dan weten we niet of er nu wel of geen potentie in een date zit. Mira (32) is sinds een half jaar samen met Alexander. Ze is dolverliefd op hem en daarom knijpt ze een oogje dicht ten opzichte van het feit dat hij een zware drinker is. Maar ze schaamt zich enorm ten opzichte van haar 3-jarige tweeling Fiene en Simone.

“Ik had het in het begin niet meteen door. Hij dronk niet extreem veel op onze eerste dates, ik denk achteraf dat hij zich inhield. We hadden meteen een enorme klik. Allebei komen we uit de saleswereld en we bleken heel veel dezelfde mensen te kennen. Alexander had zelfs iets met een vriendin van mij gehad. Voordat zij en ik bevriend raakten, maar toch. Die vriendin sprak heel leuk over hem toen ik haar vroeg hoe hun relatie was geweest. ‘Een enthousiaste, lieve jongen, met heel veel humor’, zei ze. Dat het uit was gegaan had dan ook niks met hem te maken, maar met het feit dat zij op iemand anders verliefd was geworden.

Met die humor zat het inderdaad wel goed. Alexander en ik konden hele avonden in een deuk liggen. Dat was heerlijk. Zeg nou zelf: hoe vaak heb je dat nog als volwassene? Ik ben twee jaar geleden gescheiden en samen met mijn ex heb ik co-ouderschap over onze twee meiden. Heel eerlijk? Het was zwaar en een hele periode viel er weinig te lachen. Totdat Alexander voorbij kwam. Hij maakte alles licht. Ik zag ineens weer dat het leven ook leuk kan zijn. Daarvoor was het meer overleven wat ik deed. Ik had het zo niet zien aankomen dat mijn man bij me wegging, dat ik een flinke deuk in mijn vertrouwen had opgelopen en er een tijdje lang van overtuigd was dat ik nooit maar dan ook nooit meer iets met een man zou beginnen. Totdat ik dus voor één keertje op Tinder ging en op Alexander stuitte.

De eerste weken liep ik werkelijk met mijn hoofd in de wolken. We zagen elkaar vaak ’s avonds of in het weekend als de meiden bij hun vader waren. Onze gesprekken verliepen allemaal heel vloeiend en de sex was fantastisch. Ik vind hem ook de mooiste man die ik ooit gehad heb. Ja, de alcohol vloeide rijkelijk. Tijdens picknicken in het park, tijdens etentjes of als we samen een zaterdagavond op de bank lagen te vozen. Maar ik vond dat niet zo raar. Het zijn momenten om te vieren. En ik houd ook wel van een flesje bubbels. Er ging me pas wat dagen toen ik een keer onverwacht bij hem op de stoep stond nadat we elkaar een avond niet gezien hadden en zijn hele aanrecht onder de lege bierblikjes bedolven was. “Heb je gister vrienden over de vloer gehad?”, vroeg ik.  Hij antwoordde ontkennend. Ook toen we een paar dagen later ’s middags een boterhammetje bij hem aten en hij zei: “Ik heb al de hele dag zin in een biertje, ik neem er gewoon een” vond ik dat een beetje raar.

In de weken die volgden merkte ik dat er eigenlijk geen keer voorbij ging dat hij niet iets alcoholisch dronk en over waarom hij (tijdelijk) geen rijbewijs had, deed hij ontzettend vaag. ‘Vergeten te verlengen’, kreeg ik er uiteindelijk uit, maar ik zag dat hij loog. Omdat ik toch zo ontzettend gek op hem was, ontmoette hij al snel mijn dochters Fiene en Simone. Het liep de eerste paar keer een beetje stroef, maar toen we met zijn viertjes naar een klein pretparkje in de buurt gingen, waren mijn meiden om. Nu kunnen ze echt balen als Alexander er een avondje niet is. Hij is namelijk dol op ze en is een geboren vader. Afgezien van dat alcoholprobleempje dus.

Ik heb hem er recent mee geconfronteerd. Of hij er ooit aan denkt dat hij misschien alcoholist is. Tot mijn verbazing gaf hij meteen toe. Hij zei: “Oh ja, dat weet ik wel. Ik ben er mee bezig. Dit jaar kom ik er vanaf. Dan zoek ik ook weer een baan.” Het was een klap. En nog een klap, want tijdens onze eerste date had ie nog een baan en klaarblijkelijk was daar iets misgegaan en had hij me dat niet durven te vertellen. Wat ik overigens snap, want in de eerste weken, had ik hem natuurlijk sneller aan de kant gezet dan nu. Nu ben ik echt dol op hem. Ik zie dat hij zoveel meer is dan een alcoholist, maar aan de andere kant vind ik hem ook geen goed voorbeeld voor mijn dochters. Soms denk ik: “ach, de meisjes zijn nog maar zo jong, als hij er over een half jaar af is, dan hebben ze er niks van meegekregen” en op een ander moment denk ik: “Ja, zeg, je zit jezelf voor de gek te houden, die man zal voor altijd afhankelijk van de drank blijven en jij zult blijven trekken aan een dood paard.”

Ik weet het niet. Echt last heb ik nog niet gehad van zijn alcoholisme. Het is niet dat hij vies is, of hij in een verwaarloosd huis woont, of dat hij ladderzat mijn deur staat in te trappen, midden in de nacht. Je moet toch ook iemand de mogelijkheid geven om zich te kunnen verbeteren. Een tweede kans. Of ben ik nou gek?

Lees ook: Tinderdaten met Jelle (37): ‘Tegenpolen trekken elkaar aan, maar blijven ze ook samen?’

(Beeld: iStock)