Waarom alles leuker wordt als je MOEDIG durft te zijn

Zo met het oog op het nieuwe jaar valt ineens de term ‘goede voornemens’ weer. Maar Liesbeth kan daar niets mee. Nee, moed, dat heb je nodig. Want dat is veel mooier, en het beklijft beter.

Ik kan niets met goede voornemens, en al helemaal niet op een vaste dag in het jaar (als in: 1 januari). Dat wil zeker niet zeggen dat ik niet geloof in iets nieuws proberen, of een nare gewoonte stoppen, of eens anders naar de zaken willen leren kijken. Dat zie ik alleen niet als een goed voornemen, ik heb het in deze gevallen liever over moed. Zo ben ik zelf een paar weken geleden gestopt met roken. Definitief dit keer. Het is vies, het is duur, het is ongezond en je ziet er niet uit als je rookt, maar toch lukte het me niet goed om er echt een punt achter te zetten. Tot ik me bedacht dat dit niet ging om me iets goeds voornemen (stoppen dus), maar dat dit ging om mezelf het beste gunnen. Echt dus, voorbij allerlei vaste patronen en ideeën over ‘maar ik ontspan ervan’ of ‘een paar sigaretten moet toch kunnen’ of ‘dit is niet het goede moment’. En meer van dat soort halfslachtige bullshit, want dat was het natuurlijk. En bovendien zorgde het ervoor dat ik mijn eigen toekomst ermee traineerde, en mijn dagelijkse werkelijkheid trouwens ook. Omdat ik niet de moed had om daadwerkelijk voor het beste voor mezelf te kiezen, bleef stoppen met roken een soort rationele gedachte: ik wist dat het beter was, maar ik voelde de noodzaak nog niet.

Tja.

Inmiddels ben ik dus gestopt. Al weken. Ik voel me veel beter, mijn huid is mooier, ik ben rustiger, ik stink niet langer, slaap beter en vooral: ik heb in al die weken nog geen een keer gewankeld of getwijfeld. En de reden is simpel: ik vertik het nog langer om niet-moedig in mijn leven te staan. Om niet het beste te willen voor mezelf, om niet verantwoordelijk te zijn voor waar ik invloed op kan hebben. En nu kun je zeggen: nou lekker leuk hoor Liesbeth, maar wat wil je nou zeggen? En dan zeg ik op mijn beurt: dat deze prachtige rookparabel van mij, eigenlijk zo ongeveer op het hele leven van toepassing is. Want zodra je stopt met je dingen voornemen omdat ze ‘beter’ zijn, en je dingen gaat doen omdat je gewoon het beste voor jezelf wilt, beklijven je besluiten veel beter. Omdat ze dan uit jezelf komen, en er een noodzaak is. Elke dag opnieuw. En daar is dan als bij toverslag ineens niets ‘verplichts’ meer aan.

Moed dus mensen, en dat is om meerdere redenen een prachtig gegeven. Want als je het onbekende in durft te stappen omdat je aan alles merkt dat het daar hoog tijd voor is, kunnen er wonderen gebeuren. En verwacht daarbij dan vooral deze dingen:

1 je komt erachter dat je sterker bent dan je denkt
want we zijn allemaal wel ergens bang voor, en meestal dat we niet ‘goed genoeg’ zijn. Maar als jij ervoor kiest om het oude achter je te laten (wat dat dan ook is) zul je merken dat je veel sterker bent dan je dacht. Echt waar? Echt waar.

2 je durft meer te vragen
Van jezelf, van anderen, van het leven in het algemeen. Don’t settle for less, je leven hoeft geen zesje te zijn als het ook een negen kan zijn. En wat jou gelukkig(er) maakt, maakt anderen ook meteen blijer.

3 je gaat pijnlijkheid niet langer uit de weg
Iedereen heeft wel iets dat we graag vermijden, actie-technisch zeg maar. Dat ene gesprek, die ene stomme baan, die ene kwakkelende vriendschap. Maar als je moedig in het leven staat ga je dat niet uit de weg, omdat het enorm oplucht als je dat doet. En omdat het meestal gewoon meevalt, achteraf. Dat vooral.

4 je gaat een verschil maken
Want als je straks op je sterfbed ligt gaat het om deze vraag: deed het ertoe dat ik er was? Daar hebben we allemaal behoefte aan, dus vind uit wat je kunt (zie punt 1) en doe daar iets mee. Mensen die je voor gek verklaren dat jij het beste van jezelf wilt, zijn mensen die dat zelf niet doen. En dus bange poeperds. Ha!

5 je weet dat je lang niet alles weet
Moed is durven toegeven dat je iets niet weet of kunt, en het vervolgens toch doen. Laat de controle dus gerust maar los: het is een illusie. Zonder moedige mensen zaten we nu nog steeds in een grot en een berenvel, in plaats van in vliegtuigen en naast de centrale verwarming met Netflix aan. Zonder moed dus ook geen avonturen, of lessen, of briljante inzichten.

6 je komt voor jezelf op
En deze vind ik echt heel mooi. Want als je moedig leeft, pik je ook andermans bullshit niet meer. Jij wilt het beste, en iedereen die dat niet ook met jou voorheeft kan je missen. Dus spreek jezelf uit en doe wat je wilt. Tot die tijd smoor je je eigen amazingness namelijk.

7 je krijgt veel meer LOL
Ja echt. Het leven wordt gewoon leuker, zinvoller en eerlijker als jij het leeft op de manier die bij je hoort en die jou dient. Op alle gebieden. Dus wees niet te serieus, til er niet te zwaar aan en probeer eens wat nieuws. We zijn uiteindelijk allemaal ook maar gewoon kinderen in een volwassen vermomming, dus daag jezelf uit en lach erom als je faalt. Morgen weer een dag.

8 je krijgt het succes dat bij je hoort
En met ‘succes’ bedoel ik niet geld, of aanzien, of dat iedereen de hele dag opstaat en applaus aan je geeft of dat je op LinkedIn loopt te schreeuwen dat je ALWEER een mega-geweldige werkdaad hebt verricht (boooooorrrrrriiiiiing!). Nope, dat kan heel goed over moederschap gaan, of een bijdrage leveren in het leven van iemand anders, of persoonlijke groei, of innerlijke rust.  Wie moedig leeft, ontdekt dat succes vrijwel nooit iets te maken heeft met aanzien. Maar ja, dat weten wij dan weer. Nu de rest van de wereld nog.

9 je ontdekt wie je bent
En daar gaat uiteindelijk dit hele stukje over. En het hele leven zelfs, als ik even grotesk mag denken. In een wereld waarin de meeste mensen doodsbang zijn om zichzelf te ontdekken, is het mooiste dat je kunt doen de ‘echte jou’ ruimte te geven. En ja, daar is moed voor nodig. Maar ik beloof je dat je daar geen spijt van gaat krijgen. Allesbehalve zelfs. En daar komt geen goed voornemen aan te pas.

LEES OOK: Bye bye, zwaai zwaai! 14 dingen waar we allemaal keihard zonder kunnen