Waarom het goed is om principieel minder principes te hebben
Principes zijn mooi en belangrijk, vinden we. Maar eigenlijk heb je er ook veel last van, vooral van de hele waslijst aan onbelangrijke principes. Laat die maar eens los. Je zal ervan opknappen.
Principes heb je om naar te leven. Anders hoef je ze niet te hebben. Andersom: als je niet leeft naar je principes, heb je ze eigenlijk ook niet. Dus. Verder zijn principes best mooi. Ze houden onze samenleving overeind, zijn het smeermiddel tussen echtelieden en familie en geven onze jeugd handvatten voor een nuttig, leuk en respectvol leven. Én ze scheppen duidelijkheid naar je buren, vrienden en collega’s. En ook niet onbelangrijk: naar jezelf.
Principes hebben en ernaar leven is een principe op zich, zou je kunnen zeggen. Je kunt principes hebben ten aanzien van grote dingen en kleine dingen. En voor alles wat daar tussen ligt. En wat vooral dus heel, heel fijn is van principes, is dat andere mensen merken dat je ze hebt. Door wat je doet, of juist nalaat. Door wat je zegt. Door waar je je geld in stopt of hoe je je op je werk gedraagt. Of je je stoepje veegt in de zomer en sneeuw schuift in de winter. En dat mensen dan zeggen: “Knap hé, dat ze dat doet terwijl ze het al zo druk heeft, of: knap hé, dat ze altijd gezond snoepgoed in huis heeft voor de kinderen?’
Of: “Goed van haar, dat ze altijd Kinderen in Nood steunt, terwijl ze het zelf niet zo breed heeft?”
De bedoeling is dat principes duidelijk maken waar je voor staat. Het jammere is dan weer wel dat dat niet altijd een eenvoudige opgave is, naar je principes leven. Het kost veel tijd en energie om maar eens iets te noemen.
Neem nou ‘Roos’: zij is ook een mens van principes. Eén principe leeft ze elke dag opnieuw. Althans, dat probeert ze. En wel: doen wat je belooft. Zowel privé als op het werk. Dus werkt ze hard. Deadlines worden gehaald, afspraken nagekomen en agenda’s voor vergaderingen worden altijd op tijd verstuurd. Ook weet ze altijd precies wanneer haar collega’s jarig zijn, hoe oud deze collega’s dan worden en welke boeken ze mooi vinden ( je bent betrokken of niet-principe). Ze beantwoordt haar e-mail netjes op tijd en blijft ook bij vervelende berichten heel beleefd en vriendelijk (behandel anderen zoals je zelf behandeld wil worden- principe). Ze is altijd goed aanspreekbaar als er dingen beter kunnen en vindt dat ze van alle feedback die ze krijgt wel wat te leren heeft ( je bent nooit uitgeleerd – principe en je moet anderen altijd serieus nemen – principe).
En dat is alleen nog maar op haar werk. In haar privéleven verschoont ze wekelijks de bedden (het properheid kent geen tijd-principe en huisstofmijtallergie gaan dan fijn samen) en maait ze het gras, verschoont ze de kattenbak, wast ze de Noppies (want wegwerpluiers, daar doet ze niet aan), bakt ze zelf de koekjes (van volkoren meel, zonder suiker) en gaan de kinderen altijd op tijd naar bed (rust, regelmaat en reinheid – principe).
Op een goeie dag viel Roos om. Zelfs het optillen van haar pink was haar teveel. Afwisselend huilde ze en sliep ze. En het duurde drie dagen en nachten voordat haar traanbuizen leeg gehuild waren en de nare dromen waarin ze achtervolgd werd door een boze vrouw met een opgeheven vingertje, wegbleven.
Dat is wat Roos mij vertelde tijdens een training in het kader van werkdruk en stress. En wat er allemaal nadien gebeurde en hoe het nu is om principieel minder principes te hebben. Hoeveel lucht dat geeft. Het gevoel dat je in vrijheid kunt besluiten om dingen te doen of te laten, in plaats van geregeerd te worden door Het Grote Moeten. Er was een forse burn-out voor nodig om te kunnen voelen dat haar tijd en energie opgingen aan leven vanuit overtuigingen en normen. Dat haar leven daardoor als een knellend harnas voelde. Met een permanente knoop in haar maag en een eeuwig gevoel van tekortschieten. En het gekke is, nadat ze besloten had dat ze het zichzelf wat makkelijker ging maken, voelde ze zich niet eens bezwaard. Eerder opgelucht en bevrijd.
Een nieuw principe heeft Roos wel in haar hart gesloten: dat het leven ook licht mag zijn en eenvoudig. En dát is voor haar wel heel goed te doen..
Beeld: iStock
Tekst: Denise Hulst (www.denisehulst.nl)
