Waarom je alleen zelf iets aan je onzekerheid kan doen (lessen van ervaringsdeskundige)
Hoe komt het dat veel vrouwen een leven lang de bevestiging van anderen nodig hebben om te weten dat ze het eigenlijk best goed doen?! Margreet ging op zoek naar antwoorden.
Terwijl ik zit koffie te drinken met een geweldige vriendin die net de complete decorbouw van een animatiefilm in goede banen heeft geleid en die al net zo onzeker is als ik over of ze alles wel goed doet, voel ik ineens een enorm protest in mezelf opkomen. Daar zitten we, veertigers, met een gezin dat loopt als een trein, een baan die helemaal niet slecht gaat en een leven waarop we retetrots zijn. En toch… Toch hebben we met grote regelmaat een schouderklopje van anderen nodig om ons goed te voelen.
M’n baas zei een tijdje geleden: ‘Ik ben er niet om je onzekerheid weg te nemen. Dat moet je zelf doen.’ En ik schaamde me dat ik met m’n 45 jaar bij vlagen nog net zo naar bevestiging zit te hengelen als toen ik 5 was. Wat lijkt het me heerlijk om bij alles wat je doet te denken: ik doe m’n best en dat is goed genoeg. Het schijnt dat de meeste mannen dat heel goed kunnen, althans, ze lijken veel zekerder dan veel vrouwen die ik tegenkom. Vrouwen lijken altijd maar weer te twijfelen over hun eigen kennis en kunde.
Daarom hier alles lessen in ‘je zeker(der) voelen’ op een rij die ik de afgelopen maanden tegenkwam en ter harte probeerde te nemen. Want inderdaad, niemand anders dan jezelf kan je de zekerheid geven dat wat je doet het beste is!.
- Vroeg beginnen
Met complimentjes aan jezelf geven, moet je vroeg in de ochtend beginnen. Eigenlijk al als je nog in bed ligt. Gun jezelf de tijd om wakker te worden en tegen jezelf te zeggen: ‘Ik kan het’. Denk daarbij aan een moment die dag dat je mogelijk wat wankel zult zijn en ga in gedachten in je kracht staan.
- Spiegeltje aan de wand
De dingen die mensen zichzelf (in stilte) toewensen als ze ’s ochtends een eerste blik in de spiegel werpen… Zo hard zijn we zelfs niet voor onze grootste vijand! Wees lief voor jezelf. Glimlach naar je spiegelbeeld en zeg hardop ‘Ik ben goed zoals ik ben’.
- Vier je successen
Over iets wat fout ging kun je uren na lopen malen, maar focus nu eens op wat er goed ging. Neem al die successen niet vanzelfsprekend aan, maar vier ze! Dat doe je door iedere dag aan het eind van de dag drie dingen op te schrijven of te herdenken waarover je zeer tevreden was. Benoem ze hardop en deel ze op z’n minst met degene die je liefhebt, maar vergeet ook niet je baas, collega of andere mensen die best mogen weten wat er goed gaat!
- Stop met vergelijken
Het is de kift als je op kantoor zit. Altijd is er wel iemand in iets beter dan jij. Stop met vergelijken. Of, om met de woorden van Loesje te spreken: ‘Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen’.
- Doe waar je goed in bent
Het leven is geen wedstrijd, waarbij je alle prijzen moet winnen. Stop met proberen de 100 meter sprint te winnen als je een marathonloper bent! Ieder heeft z’n talenten, jij ook, focus je daarop en vraag niet het onmogelijke van jezelf.
- Denk niet in concurrenten maar in leermeesters
Als je het gevoel hebt doorlopend een ratrace te moeten lopen tegen anderen, probeer de ander dan eens niet als concurrent maar als leermeester te zien. Wat kan je van de andere leren, zonder jezelf op te geven. Bestudeer hoe hij/zij problemen aanpakt, zonder je bedreigt of onzeker te voelen. Iedereen kan leren van elkaar.
- Sta pal
Nerveus voor een presentatie? Recht je rug, ga stevig op twee benen staan, adem een keer diep in en uit en kijk zwijgzaam het publiek rond. Daar zitten een heleboel mensen die als de dood zijn om een presentatie te geven. Vertrouw erop dat je daar staat omdat je kennis hebt waar zij naar smachten.
- Doe aan verwachtingsmanagement
Onzekere mensen hebben de neiging meer te beloven dan ze waar kunnen maken. Dit omdat ze bij voorbaat denken dat wat ze werkelijk kunnen niet genoeg zal zijn. En zie, een self-fulfilling prophecy is een feit. Want doordat je meer belooft dan je kunt, de lat dus voor jezelf te hoog legt, zul je falen, zowel in de ogen van jezelf als in de ogen van een ander. De oplossong is verwachtingsmanagement. Dat werkt als volgt: je bedenkt wat je zelf kunt waarmaken, trekt daar een beetje vanaf, en stelt dat als doel naar je baas, opdrachtgever of wie dan ook. Dus als je denkt dat iets een week duurt om te maken, zeg je dat het twee weken duurt, om vervolgens na anderhalve week iedereen te verrassen omdat het nu al af is. Waarom niet al opleveren na een week? Omdat je eigen gedachte deadline vaak rooskleuriger blijkt dan de praktijk. Overigens geldt dit natuurlijk niet alleen voor deadlines, maar ook voor budgetten en prestaties: leg de lat (veel) minder hoog dan je denkt te moeten. Dan valt het altijd mee!
- Begrens
Wie onzeker is en op zoek naar bevestiging is snel(ler) geneigd over z’n eigen grenzen te gaan. Het gevolg: je doet dingen die je niet wilt of kunt waardoor je nog onzekerder wordt. Bepaal je eigen grens, maak die zo nodig bekend en trek consequenties als die grens wordt overschreden. Het is echt niet normaal dat je ’s avonds om 22 uur nog een mail van je werk zit te beantwoorden bijvoorbeeld…
- Speel toneel
Iedereen kent wel iemand over wie je verbaasd bent dat hij of zij ook vaak onzeker is, omdat ze het zo goed weten te verbergen. Door zeker te doen, zien anderen je als een zelfverzekerd type. Wees je bewust van het feit dat jíj bepaalt hoe andere je zullen zien.
