Waarom je gelukkiger wordt van een leven zonder Facebook
Wat is het eerste wat jij doet als je ’s ochtends opstaat? Koffie drinken? Of je timeline checken? Facebook is een wezenlijk deel van ons leven gaan beheersen. En hoewel het onschuldig lijkt, al dat liken en sharen, kan het meer kwaad dan je denkt.
Ik ben Vala en ik ben een Facebookaholic (hallo Vala). Het is een beetje beschamend, maar ik durf wel te zeggen dat ik een behoorlijke timeline-junk ben. Ik heb Facebook altijd open staan, op mijn laptop en op mijn telefoon, ik zit in verscheidene besloten FB-groepen en eigenlijk kijk ik voor het laatste nieuws meer op de profielen van al mijn 250 beste vrienden die ik inmiddels verzameld heb, dan naar het Journaal. Gelukkig ben ik niet de enige addict, we zijn met z’n allen collectief verslaafd. En, zoals dat gaat met verslavingen, gaat het van kwaad tot erger en kom je er moeilijk weer vanaf. Terwijl we veel gelukkiger zijn als we niet drie keer per dag dwangmatig onze status updaten.
Een onderzoek van de Universiteit van Kopenhagen getiteld ‘The Facebook Experiment’ laat namelijk zien dat de geestelijke gezondheid van mensen die een week lang niet op Facebook zaten aanzienlijk verbeterde. Ze voelden zich positiever op het emotionele vlak en waren meer tevreden over hun leven in het algemeen. In hun Facebookloze week ondernamen de respondenten meer sociale activiteiten en waren ze bovendien veel productiever, zowel op hun werk als in hun privéleven. Tja, op zich niet gek, want het is natuurlijk makkelijker om die deadline te halen als je niet zes keer per dag de nieuwe foto’s van al je contacten moet bekijken en liken (niet dat ík dat doe hoor, echt niet).
Facebook wordt door steeds meer mensen gebruikt als dagelijkse nieuwsvoorziening. Recent liet een onderzoek zelfs nog zien dat men vaak geen onderscheid meer kan maken tussen echt nieuws en berichten op social media (die niet zelden nergens op gebaseerd, of in ieder geval van zeer dubieuze bronnen zijn). Daarnaast is ‘nieuws’ op Facebook heel vaak negatief, of ronduit angstaanjagend. Berichten over terrorisme, complottheorieën, kinderen die doodgaan omdat ze stikken in doperwten en batterijen, de ellende stroomt dagelijks over ieders timeline. Is het dan gek dat we de wereld steeds negatiever gaan bekijken? Nee, natuurlijk niet. Want je wordt nou eenmaal gevormd door wat je dagelijks om je heen ziet, hoort en leest. En zelfs de meest rationele persoon verzandt uiteindelijk in een depressie als ‘ie alleen maar kommer en kwel ziet.
Ik merk het ook aan mezelf. Ik heb iemand onder mijn Facebookvrienden die aan de lopende band doodenge dingen plaatst. Zeker drie keer per dag deelt ze berichten van vage ‘nieuwssites’ over mishandelde honden, voedingsmiddelen waar je dood aan gaat en kinderen die ten onder gaan aan de meeste gruwelijke speelgoedongelukken. Met teksten erbij als: ‘Verschrikkelijk! Dit moet je zien!!!’ en ‘Je moet er toch niet aan denken, dus PAS OP!!!’. Ik word er helemaal paranoia van. Waarom lees je het dan, je kunt er toch ook niet op klikken, denk je waarschijnlijk. Dat is natuurlijk zo, maar het is sterker dan mezelf: ik móet het weten. En vervolgens lig ik dan ’s nachts weer wakker, omdat ik niet zeker weet of mijn kinderen niet stiekem een knoopcelbatterijtje in hun handen hadden toen ze naar bed gingen. Want: je moet er inderdaad toch niet aan denken…
Totale onzin natuurlijk, want hoe vaak komt het nou voor dat peuters op de EHBO terecht komen omdat ze een hele doos kinetisch zand hebben opgegeten? En als je een béétje nadenkt, dan weet je ook wel dat de overheid waarschijnlijk echt geen aliens op sterk water verborgen houdt in een bunker onder het Torentje. Maar toch hè, maar toch… Het staat op Facebook, dus dan is het waar. Kijk maar naar relaties, je hebt tenslotte pas écht verkering als je je relatiestatus hebt ge-update. Facebook says, so it must be true.
Collectief uitloggen zou waarschijnlijk veel doen voor de volksgezondheid. Dan gaan we gewoon weer gezellig naar de kroeg, ipv de hele avond met onze telefoon met onze vrienden over en weer te zitten posten. Misschien dat we dan weer meer oog krijgen voor de mooie dingen in het leven, ipv alleen voor wat er allemaal mis mee is. Wie weet gaan we dan met z’n allen ook weer wat liever tegen elkaar doen. En daar krijg je dan gelijk weer minder terrorisme en mishandelde honden van. Knoopcelbatterijen zullen er niet van uit de handel gehaald worden denk ik, maar je kunt ook niet al het wereldleed in één keer oplossen. Kortom: do you want to log out? Yes. Maar eh…, wel eerst nog éven deze post sharen, oke?
