Waarom het best lekker is om af en toe gewoon ongelukkig te zijn
We willen allemaal vooral ‘gelukkig’ zijn. Sterker nog, we vinden dat we daar recht op hebben. Geluk is een soort statussymbool geworden. Lastig is alleen wel dat we niet zo goed weten waar we het eigenlijk moeten zoeken…
Lees ook: 18 dingen die alleen avondmensen begrijpen
Steeds meer mensen belanden op relatief jonge leeftijd op de bank bij de psycholoog, omdat ze in een staat van verregaande vertwijfeling verkeren. Want: onze nimmer aflatende zoektocht naar geluk levert, paradoxaal genoeg, voornamelijk een leger ongelukkige mensen op. Om gelukkig te zijn moet er namelijk een hele hoop. We moeten creatief zijn, assertief, zelfstandig, hands-on en noem het allemaal maar op. Als je dergelijke populaire terminologie niet op jezelf kunt betrekken, kún je niet gelukkig zijn, denken we. En dus gaan we ons in allerlei bochten wringen om al die dingen wel te worden, wat natuurlijk bij voorbaat een verloren zaak is. Want wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Zelfs niet met een cursus Mindfulness of Boedhistisch Ontstressen.
Onvrede is menselijk, maar tegenwoordig lijkt het wel een taboe geworden. We accepteren het niet meer als er iets in ons leven niet perfect is. Neerslachtigheid, verdriet en tegenslagen zijn not done geworden. Terwijl dat natuurlijk simpelweg de realiteit is van het leven. Klein dagelijks leed wordt steeds vaker gedramatiseerd, omdat we niet meer weten hoe we er mee om moeten gaan en bang zijn dat we met een keer een ‘off-week’ gelijk ons geluk te grabbel gooien. Maar hoe realistisch is het, om altijd fluitend naar je werk te willen gaan, nooit in een relatiecrisis te belanden, of altijd maar lekker in je vel te zitten? Zonder diepe dalen tenslotte ook geen grote hoogten, het leven verloopt nu eenmaal met ups en downs and niet alles kun je altijd naar je hand zetten.
Toch vinden we dat dat wél moet kunnen en de geluksindustrie floreert dus als nooit tevoren. Voor ieder probleem is wel een zelfhulpboek, voor ieder hersenspinsel een praatgroep. Zonder ‘lifecoach’ doe je eigenlijk niet meer mee, want geluk, dat is een serieuze zaak. Was eerst het Bruto Nationaal Product een belangrijke graadmeter voor hoe het ging met de economie, nu kunnen we misschien beter het Bruto Nationaal Geluk in kaart gaan brengen, want de welvaart valt of staat waarschijnlijk meer met de hoeveelheid mensen die burn out thuis komen te zitten omdat ze de Slag om het Geluk maar niet kunnen winnen. En met al die depressieve mensen krijgen we de economie helemaal nooit uit het slop.
Wat is geluk nou eigenlijk? Want we zijn zo naarstig op zoek, maar eigenlijk weten we niet eens echt waarnaar. We laten de buitenwereld bepalen wat ons gelukkig maakt, in plaats van naar onszelf te kijken. We moeten namelijk allemaal een succesvolle baan, een druk sociaal leven en een spetterende relatie. Blij worden van iedere avond in huispak op de bank hangen met je partner, daar kun je eigenlijk gewoon niet meer mee aankomen. Dat is geen geluk, dat is sleur en dat moet je niet willen in je leven. En daar geloven we dan in. Tijd dus voor een flink robbertje soul searchen, waar je dan spontaan van in een existentiële crisis schiet. Want: als dit dus geen geluk is, wat is het dan wel? Als ieder weekend zes hippe afspraken hebben ontzettend anno nu is en wat we moeten willen, waarom raak ik er dan toch gestresst van? Hoe kan het dat ik nog steeds niet gelukkig ben, terwijl ik me conformeer aan ‘hoe het hoort’? En voor we het weten zijn we zo gelukkig aan het doen, dat we aan de antidepressiva kunnen.
Misschien zouden we, in plaats van achter die gelukswortel die ons steeds maar voorgehouden wordt aan te rennen, zo langzamerhand eens pas op de plaats moeten maken en luisteren naar wat ons gevoel eigenlijk zegt. Want goeroe X of Y mag dan wel beweren dat de weg naar het geluk rechtsom gaat, misschien wil jij zelf wel liever linksom. Wie bepaalt dan welke afslag je moet nemen? Juist, dat doe je zelf. Want geluk, dat is iets heel persoonlijks en alleen jij kunt bepalen waar je dat vandaan haalt. In plaats van op die van de psycholoog, kun je daarom misschien beter lekker op je eigen bank gaan zitten, accepteren wie je bent en dat je af en toe een baaldag hebt. Dan zet je een kop koffie en ga je onder een dekentje even zitten mopperen. Want af en toe een beetje ongelukkig zijn en zwelgen, dat kan zo lekker zijn. Echt, je zou er nog bijna stiekem heel gelukkig van worden.
Lees ook: Waarom je niet bang moet zijn voor eenzaamheid (Aldus Elizabeth Gilbert)
