Waarom we moeten afkicken van onze verslaving aan ‘lifeporn’
We zijn vaak ontevreden over ons leven. Omdat het bij anderen altijd beter, mooier, leuker is. Althans, dat zien we overal. Wat we vergeten, is dat dat een vertekend beeld is. Nep. Maar we zijn eraan verslaafd. Aan al die ‘lifeporn’.
Soms vraag ik me af waarom ik toch zo’n stom, saai leven heb. Iedereen heeft het namelijk veel beter voor elkaar dan ik. Iedereen, ja. Want iedereen gaat maar op vakantie naar bounty-eilanden om daar champagne uit uitgeholde kokosnoten te drinken. Iedereen heeft huizen die linea recta in de Vogue Living zouden kunnen. Iedereen zet dagelijks maaltijden op tafel waar Ottolenghi himself nog een puntje aan zou kunnen zuigen. Dat weet ik omdat ik het iedere dag zie. Op televisie, op Pinterest, op Instagram. Ik zie het, dus het is waar. En ik wil het ook! Dus waarom heb ik dat dan niet?
lees ook: Als je van je FOMO (Fear Of Missing Out) af wil
Omdat het ‘lifeporn’ is. Wat? Lifeporn, ja. Dat is porno, maar dan zonder seks. En we zijn er collectief aan verslaafd. Ja, jij ook waarschijnlijk. Het zijn de glimmende pagina’s vol dure kleding gedragen door volwassen die een huid hebben als een babykontje, de oogverblindende regenbooglaagjestaarten op Pinterest die schijnbaar iedere beetje fatsoenlijke moeder bakt voor de verjaardag van haar kinderen en de hysterisch leuke, met prosecco overgoten picknicks in het park op Instagram, die duidelijk iedereen, ieder weekend, altijd heeft. Behalve jij dus. Want jij zit thuis in je spijkerbroek die overduidelijk zó 2017 is, met een kop koffie (echt, hoezo geen verse gemberthee, hállo?!), en een bak chocopinda’s van de supermarkt. Oh ja, en alléén dus. Treurnis ten top. Wat is er toch mis gegaan?
Nou, niks dus. Want pssst, weet je, het is dus allemaal nep. Die mooie plaatjes zijn niet echt. We zijn gaan geloven in sprookjes. En dat is best wel een probleem, want als je in sprookjes gelooft en jij krijgt steeds dat glazen muiltje maar niet aan je voeten geschoven, dan ga je je op een gegeven wel behoorlijk minder bedeeld voelen. Want hoezo leidt Jan en alleman een fabulous life en is dat van jou maar gewoon, nou ja, gewóón dus? Hoe oneerlijk is dat? Maar iederéén leidt een gewoon leven. Ook als Pinterest zegt dat dat niet zo is. De pest is alleen dat al die perfectie overal is. En wat je ziet, dat geloof je. Want je ziet het toch? Maar soms wordt je zicht vertroebeld. Door de schijn. Die, dat is al van oudsher zo, nou eenmaal flink bedriegt.
We moeten dus afkicken. Afkicken van onze life improvement verslaving. Er hoeft namelijk gewoon niet zoveel verbeterd te worden. Ik heb geen saai leven omdat ik nog nooit aan glamping heb gedaan. Of omdat ik niet met een vintage gleufhoed op mijn hoofd en in het gezelschap van allemaal vrolijke fashionable hipsters op een geruit kleed in het park zit. Maar vooral omdat we niet gelukkig worden van het najagen van een droom die niks anders is dan een droom en dus nooit werkelijkheid zal worden. Ik heb geen zin meer om eindeloos in dat hamsterradje rond te blijven rennen zonder dat ik ergens kom. Daar word ik namelijk alleen maar heel erg moe van. En dan heb ik geen energie meer om met mijn niet zo hippe vrienden heel gewone kopjes koffie te drinken op mijn ietwat verschoten bank met vlekken. Want dat is dan weliswaar geen lifeporn, maar het is wel gewoon een heel fijn leven.
LEES OOK: Deze kunstenaar legt onze social media-obsessie bloot
