Waarom we naar mediums gaan, maar we de toekomst eigenlijk niet willen weten

Mediums en horoscopen blijven onverminderd populair. Stiekem zijn we allemaal benieuwd naar onze (nabije) toekomst. Als het maar positief is….

‘You will meet a tall dark stranger’. Dat is inmiddels een archetypische voorspelling van een medium zou je zeggen.
Het overkwam een vriendin van mij die in euforische sferen met een nieuw jurkje de winkel uit liep. Twee mysterieuze oosterse Engelssprekende mannen spraken haar midden in het centrum van Amsterdam aan vroegen of ze interesse had in een reading. Ja hoe dan? Dat dacht ik ook meteen, maar ik was wel direct nieuwsgierig naar de rest van haar verhaal.
Ze dacht ook eerst: die mensen sporen niet, maar voordat ze iets kon zeggen viel de naam van haar ex. Bam! Toevalstreffer of niet, haar nieuwsgierigheid was getriggerd. Toen kwam het: ‘Je zult een grote sterke man ontmoeten die veel beter bij je past dan je ex.’
Er werden nog meer toekomstige mededelingen gedaan, maar die leuke man zagen we wel zitten. Mijmerend over dit voldongen feit: gelukkig komt het met de liefde wel goed en hopelijk deze zomer nog.

Nieuwsgierigheid naar de toekomst zat er bij mij al heel jong in. En met mij velen. Wat ga je later worden, met wie ga je trouwen? Ja, ik heb nog steeds een paar vrienden met wie ik af en toe naar een tarotlezer ga of iets anders spannends. Het is een uitje met een hoog entertainmentgehalte. We maken er een leuk dagje van door daarna ergens te gaan lunchen of dineren.

De standaardvragen die iedereen over de toekomst heeft, gaan vaak over de liefde. Komt het nog goed met deze relatie, en zo niet is er nog een ander? Nu is de grap dat ik ooit jaren (heel lang) geleden met een vriendin voor het eerst naar een spirituele beurs ging. Daar kon je voor een paar euro een reading krijgen. De readingdame in kwestie begon meteen over een grote man die ik zou ontmoeten. Tall, maar dan… blond. Ze zei daarbij: ‘Er komen twee kinderen.’ Dat wist ze zeker. Ik weet nog goed dat ik ietwat teleurgesteld was, want ik was toen nog van de donkerharige types en zeker niet in de blonde Scandinavische looks waar ze het steeds over had. Maar het zou qua relatie in de toekomst in ieder geval wel goed komen. Van de kinderen klopt het in ieder geval niet.

Je weet ergens dat er een behoorlijke marge zit in wat er wel of niet gaat gebeuren. Je moet je er niet aan vasthouden en bovendien kunnen mediums vaak geen tijdsbepaling geven. En toch heb ik regelmatig een reading gedaan. Het geeft een beetje het placebogevoel dat het ooit wel goed komt. Zonder heel concreet de toekomst te willen weten. Dat soort readings heb ik ook nooit gehad. Als iemand echt heel concreet zou kunnen voorspellen, dan zou het een ander verhaal worden.

Begin dit jaar publiceerde het blad Psychological Review de uitkomsten van een onderzoek naar hoeveel mensen daadwerkelijk hun toekomst zouden willen weten. Maar 1 procent van de 2000 proefpersonen wilde dat. Het ging om heel concrete vragen als ‘Zou je willen weten of je gaat scheiden’, ‘Is er leven na de dood’, et cetera.
Met name de negatieve uitkomsten wilde men logischerwijs niet weten.

Mijn vriendin zit ondertussen nog steeds op de tall dark stranger te wachten.

Lees ook: Wie je wilt zijn, kun je nu al worden (elke keuze is een stap in de toekomst)

(Beeld: iStock)