Wat je moet doen als je moeite hebt met smalltalk-situaties

Er is weinig erger dan in een groep vol (relatief) onbekende mensen zijn en dan niet goed weten wat te zeggen. Want waar moet je het in vredesnaam over hebben? Gelukkig is er een eenvoudige oplossing die je niet alleen gespreksstof geeft, maar je ook nog eens geliefd maakt.

Ik vond het dus altijd vreselijk, een bijeenkomst of een feestje waar je niemand echt goed kent, maar toch naartoe moet. Dat je daar een beetje bij de tafel met de gevulde eieren staat te dralen om maar de indruk te wekken dat je iets aan het doen bent, terwijl je je eigenlijk gewoon koortsachtig staat af te vragen welke koetjes en kalfjes je nu weer uit de sloot te halen (of waren dat nou oude koeien, nou ja, whatever, want hélp!). Want, laten we eerlijk zijn, met “Temperatuurtje, hè?” en “Jaaa, de mussen vallen van het dak” heb je het weer wel  weer gecovered. Waarna je elkaar ongemakkelijk staat aan te staren en je dus maar weer voor de zesde keer naar de wc aftaait om daar werkeloos vijf minuten lang op de pot te gaan zitten. Na een zoveelste ongemakkelijke bijeenkomst van dat soort was ik staat mezelf tot kluizenaar uit te roepen, maar toen bedacht ik dat ik niet voor niets journalistiek had gestudeerd, wat dus eigenlijk inhield dat ik was opgeleid om met vreemde mensen te praten. Het was, om maar even met Oprah te spreken, een ‘lightbulb moment’. Want de sleutel tot het beheersen van de kunst van de small talk is simpel: stel vragen.

En het is echt waar. Sinds ik mijn journalistenmodus aanzet bij sociale gelegenheden hoef ik niet de hele avond door te brengen bij de bakken met borrelnoten, of zogenaamd druk append op mijn telefoon. Er is zelfs een keer iemand geweest die tegen mij zei: “Goh, ik vind jou altijd zo gezellig en lekker extravert in gezelschap!” Waarna mijn kaak op mijn enkels lag, want ik ben stiekem dus echt de grootste awkward muurbloem die er is. Maar als je gewoon op iemand afloopt en zegt “Hallo, ik ben die en die en wie ben jij?” dan is het ijs eigenlijk snel gebroken. Want dat is eigenlijk ook weer het mooie van contact maken met onbekenden, omdat je ze niet kent valt er altijd ook wel wat te vragen. Waar komen ze vandaan en is het daar leuk? Hebben ze kinderen en hoeveel dan? Oh, wat een leuke namen hebben ze en zo lekker origineel ook. Hoe zijn ze daar nou op gekomen? En trouwens, hoe ken jij Pietje die het feestje geeft dan eigenlijk? Oooh ja, wat grappig zeg, nou, dan ken je Jantje misschien ook wel… En voor je het weet sta je zo een uur te kletsen en is er geen gevuld ei meer over als je dan eindelijk een keer bij de borreltafel komt.

Ook de wetenschap onderschrijft mijn socialising  techniek. Wetenschappers van de Harvard Business School deden er zelfs onderzoek naar. Ze analyseerden honderden gesprekken tussen verschillende mensen en wat bleek? De mensen die veel vragen stelden aan hun gesprekspartner werden aardiger gevonden dan de mensen die dat minder, of niet deden. Waarom? Ze kwamen geïnteresseerd over en nav de vragen ontstond als vanzelf een gesprek. Daarnaast bleek het belangrijk hoe erg men bereid was (uitgebreid) antwoord te geven op de vragen die hem/haar gesteld werden. Hoe meer iemand namelijk vertelt, hoe meer de ander het idee krijgt dat die persoon open is en je graag wil leren kennen. Zogenaamde follow-up vragen stellen is ook cruciaal. Daarmee geef je namelijk aan dat je luistert naar het antwoord dat iemand geeft op je eerste vraag en, wederom, dat je geïnteresseerd bent. Want dat is dus eigenlijk de crux: interesse tonen. Ook als de postzegelverzameling of het keramisch katten kleien van je gesprekspartner je dodelijk saai lijkt. Die porseleinen poezen zijn tenslotte altijd nog beter dan een hele avond navelstaren.

Ongemakkelijke stiltes zijn voortaan dus verleden tijd en je hoeft je ook geen stuk meer in je kraag te drinken omdat je uit pure wanhoop steeds maar een nieuw glas wijn gaat halen zodat je wat te doen hebt. En eigenlijk is het ook heel simpel natuurlijk, want het is gewoon een kwestie van aardig zijn. Iedereen vindt het leuk als er iemand interesse in ze toont en om even lekker over zichzelf te vertellen. En stiekem voelen we ons allemaal vaak wel een beetje ongemakkelijk in sociale situaties. Vraag maar raak dus en je hebt vanzelf een leuke avond. Zo word je van muurbloem zomaar een sociale vlinder. Neem het maar van mij aan. Ik heb namelijk al heel lang geen gevulde eieren meer gegeten.

Lees ook: Het geheim van onweerstaanbare mensen