Wat je zegt versus wat je denkt – in 14 eerlijke bekentenissen

Er wil nog wel eens een verschil zijn tussen wat we zeggen, en wat we daadwerkelijk denken. En dat is vaak maar goed ook, vindt Liesbeth. Toch geeft ze vandaag een klein tipje van haar persoonlijke zeg-denk-sluier, maar wees gerust: onderstaande gebeurt natuurlijk zelden (zegt ze).

Wat ik zeg #1: Goedemorgen schatje, lekker geslapen?
Wat ik denk #1: Praat niet terug als je leven je lief is. Volgens mij ben ik nu echt dood. Niets kan me meer redden. OMG wie IS die ouwe ontplofte struik in de spiegel? AAAAAAAH. Dit MAG gewoon niet, ik was ooit best mooi! Ik moest maar eens aan mijn afscheidsbrief gaan beginnen. Maar eerst koffie. En een facelift.

Wat ik zeg #2: Goedemorgen mevrouw, ik wil graag een koffie verkeerd
Wat ik denk #2: Kan ik ook wijn bestellen in deze hut? Oh nee, dat is natuurlijk vreemd en vrij onaangepast op maandagochtend bij de NS-kiosk. Ik moet NU een sigaret. Oh nee, ik was gestopt. Kaasbroodje dan maar? Oh nee, die heeft zes miljard calorieeën. Ik mag ook niks. Ja, naar de sportschool en water drinken en wortels knagen, dát mag ik. Wat een rotleven.

Wat ik zeg #3: {Op Facebook} GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG! *ballonnetjes* *toetertjes*
Wat ik denk #3: Nou dat was ik anders toch maar weer mooi vergeten, jij beste oud-collega van drie banen geleden die ik eigenlijk niet eens meer herken dus wacht, wie bén jij? Nee sterker, wie ben ík eigenlijk dat ik al in de verjaardagsemoticons zit te zoeken? Nu al een existentiële crisis en het is nog niet eens negen uur. Bedankt, Facebook.

Wat ik zeg #4: Hoi niezende collega! Wat naar van a) je eigen griep b) de griep van je kind c) de griep van je moeder d) de griep van je kat
Wat ik denk #4: Blijf uit mijn buurt met je griep. Want ik heb geen griep en ik wil geen griep. En houd er verder gewoon over op PALEASE. Of blijf gewoon een stukje thuis, ja hallo.

Wat ik zeg #5: Nee joh, je ziet er helemaal niet dik uit in die jurk!
Wat ik denk #5: OMG OMG OMG ik vind dit gewoon dápper. En wat verwacht je nou eigenlijk van me als je dat vraagt? Wat als ik nu ‘ja’ zeg (want ik wil dat dus zeggen ja! JA! JAAAAAA!)? Scheur je dat gespandexte gedrocht dan in flarden van je lijf, ren je naakt naar huis en is onderweg die hele zes kilo kont dan ook ineens als bij toverslag verdwenen? Vragen, vragen. Ik heb trouwens ook een dikke kont, maar hoor je MIJ ooit iets vragen? Dat wilde ik maar even zeggen.

Wat ik zeg #6: {Via WhatsApp} Ik kom eraan, ben er bijna!
Wat ik denk #6: Kak, kak, kak, waar zijn mijn sleutels? En mijn tas? Wáár is die andere schoen ineens gebleven? Ik moet een taxi bellen maar ik ben het nummer vergeten. Waar is mijn telefoon trouwens? Ah hier onder de bank oink wat doet ie daar nou weer nou ja whatever. *appt opnieuw*: ben er bijna!
OMG, mijn leven is gewoon een aaneenschakeling van kleine leugens. Ik kom vast in de hel.

Wat ik zeg #7: Nee, ik ben niet zo’n gin-tonic type
Wat ik denk #7: Ik was ooit een enorm gin-tonic type. Gin-tonic was mijn lust en mijn leven. Tot die ene keer dat ik er vanwege pure joie de vivre 47 van dronk en ik alle gin-tonic er weer uit-vomitte in één sierlijke beweging bovenop de suède schoenen van iemand die ik daarna eigenlijk nooit meer heb gezien nu ik erover nadenk. Dan weet je: voortaan maar gewoon weer wijn voor jou, vriendelijke vriendin. En bel de AA.

Wat ik zeg #8: Nee bah, ik kijk nooit naar trashtelevisie. Doe mij maar een natuurdocumentaire
Wat ik denk #8: OMG HEBBEN GEER EN GOOR EEN NIEUW SEIZOEN? En wat is dat voor absurd ordinaire trailer met honderd vieze gekken in een heel vies gek vinexhuis, dat MOET ik ook zien! GA NU VAN DIE BANK AF ALLEMAAL, HIER KOM IK!

Wat ik zeg #9: Ja! Die intellectuele film heb ik ook gezien
Wat ik denk #9:  Ik ben in slaap gevallen met mijn gezicht in de popcorn maar misschien vinden ze me slimmer als ik ja zeg. Als ze nou maar niet gaan vragen naar wat ik van die diep-psychologische ontknoping des doods vond want ik heb werkelijk geen idee en dan moet ik weer mysterieus en arthouserig voor me uit gaan staan zwijgen en ik ben niet in een mysterieuze of arthouserige bui vandaag.

Wat ik zeg #10: Goh, ja, vertel eens wat je hebt gedroomd vannacht!
Wat ik denk #10: Het was maar een droom. EEN DROOM. Da’s dus niet echt he? Ik hoor je dus wel weer als je écht hebt gebungeejumped en toen ineens oepsie zonder touwen was gesprongen maar gelukkig beneden werd opgewacht door je overleden kat die plots kon praten. Joe!

Wat ik zeg #11: Tuurlijk joh, ik neem dat werkdossier wel even van je over, no problemos
Wat ik denk #11: Het zal sodeju ook eens een keer gebeuren dat jij níet eerder weg moet vanwege de blokfluitles van je kind, je marathonvoorbereidingen, de surpriseparty van je man of gewoon confrontatie-angst voor onze gezamenlijke baas. Maar goed, Assepoester doet het wel weer. En we weten allemaal wat er gebeurde met Assepoester, nietwaar? *passief-agressieve zucht*

Wat ik zeg #12: Ik hou van jou
Wat ik denk #12: Ik hou van jou. Maar ik hoop daarnaast eigenlijk ook wél heel erg dat jij minstens net zoveel van mij houdt als ik van jou want anders zal ik je helaas moeten vermoorden en dat scenario moeten we allebei gewoon niet willen. Vriend.

Wat ik zeg #13: Neeeeee joh….dat geeft niks hoor, dat je me net NOGAL publiekelijk en vals beledigde maar je het allemaal dus niet zo bedoelde hahahaha!
Wat ik denk #13: Ik heb een olifantengeheugen, sister. En engelengeduld. En wraak is koud het lekkerst. Maak je dus vooral geen zorgen over mij hoor. Hahahaha! *geluid aanwakkerende vlammenzee en de lach van Satan zelve*

Wat ik zeg #14: Bovenstaande is natuurlijk allemaal maar een geintje!!!! Grappige humor!
Wat ik denk #14: Dat had je mooi gedacht. Maar dat hoeft verder niemand te weten, toch? Veel kusjes!

Lees ook: Liesbeth wil deze groep verlaten (maar durft niet)