40+ en single (deel 3): ‘De seks is best oké. Als hij maar niet steeds “keigaaf” zou zeggen’
Als Maud Voorthuizen onverwacht single wordt, stort ze zich op Tinder. Op zoek naar afleiding, gezelligheid, vriendschap, seks en hopelijk ooit weer echte liefde. Vandaag deel 3: “Ik wil trouwen. Met Jeroen, die ik nog niet eens heb ontmoet.”
De eerste keer seks met een ander. Na zoveel jaar superfijne seks met mijn voormalige geliefde. Echt, wat er ook mis was tussen ons, aan de seks lag het in ieder geval niet. We vreeën praktisch elke dag. Dat met een ander doen, is best een stap, maar ik wil het wel graag. Want ik mis het ontzettend om te zoenen, om aan te raken en aangeraakt te worden. Om te seksen.
Mijn tweede date ziet het helemaal zitten, maar heeft licht-psychopathische trekjes. We hebben een op zich best leuk gesprek in de kroeg, maar om de zoveel minuten vraagt hij totaal off topic: “Ga je met me mee naar huis?” Ik antwoord steeds “Nee”. De avond is jong, laten we zien hoe het loopt joh! Maar hij blijft doorgaan. Na een keer of tien zegt hij ineens: “Oké dan ga ik.” Pakt zijn jas van de kruk en loopt de deur uit. Mij redelijk verbijsterd én met de rekening achterlatend. “Wat een idioot!”, roepen de jongens naast me aan de bar, die onze date blijkbaar hebben gevolgd. We raken aan de praat en zo wordt mijn tweede date toch nog best gezellig, zei het zonder mijn tweede date. En zonder seks.
Met Jeroen chat ik anderhalve week. Hij is grappig, succesvol en ziet er vrolijk uit op zijn profielfoto. Minpuntje is dat hij uit Brabant komt. Ik doe het niet zo goed op dialecten. Maar hé, hij is dus grappig, succesvol en niet onaantrekkelijk. Met hem trap ik in de valkuil waarin ik nog vaker zal trappen: ik maak het in mijn hoofd mooier dan het is. Ik zie mezelf al hand in hand lopen met Jeroen, lachen met Jeroen, vrijen met Jeroen, met Jeroen naar een familiediner, met Jeroen naar het altaar. I kid you not, ik blijk op mijn 43ste ineens vol jonge meisjesidealen te zitten. Nooit behoefte gehad om te trouwen, maar nu wil ik het allemaal. Het clichéplaatje. Met Jeroen, die ik nog niet eens heb ontmoet. Jeroen heeft trouwens last van hetzelfde euvel. Samen stuwen we de verwachtingen naar onrealistische hoogtes.
Ik overtreed maar weer eens een datingregel en nodig hem ongezien bij mij thuis uit. Hij is immers mijn aanstaande echtgenoot. ’s Middags ga ik bijna dood van de zenuwen. “Ik durf niet”, piep ik tegen mijn zusje met wie ik ter afleiding koffie ga drinken. “Straks ziet ‘ie meteen dat ik geen 39 ben.” “Welnee”, liegt ze lief. “Je ziet er harstikke goed uit, 35 had ook makkelijk gekund.”
Bij aankomst rijdt hij bijna mijn hek aan gort, hij is net zo nerveus als ik. Na vijf seconden weet ik het al: Jeroen is het niet. Minder knap dan ik hoopte en dat Brabantse accent, oef… Maar hij is er en eet mijn lasagne. Ik krijg zelf geen hap door mijn keel en drink vooral veel Cava. Na het eten zoenen we voor mijn open haard. Kledingstukken gaan uit en we verplaatsen ons naar de slaapkamer. Het is raar om een ander lijf te voelen, een andere huid, een andere geur. Even voel ik een steek in mijn hart, maar dat duw ik snel weg. Jeroen is een tikje onzeker, wat ik compenseer met door drank gedragen overmoedigheid. Ik doe mijn best, hij doet zijn best. En de seks is niet slecht. De seks is best oké. Als hij maar niet steeds “keigaaf” zou zeggen. Als hij gewoon maar niets zou zeggen. Oh ik ben echt zó oppervlakkig…
Lees ook: 40+ en single (deel 1): ‘Ik ben 43 en alleen, ik ben 43 en alleen, ik ben…’
Lees ook: 40+ en single (deel 2): ‘Poeh, is het al zo laat, ik moet morgen vroeg op’
