7 dagelijkse ergenissen die (bijna) iedereen wel heeft
Tuurlijk, hashtag first world problems enzo. Mynd’s Anne wéét dat er ergere dingen zijn in het leven. Oorlog, armoede, ziekte. Maar dat neemt niet weg dat ze zich soms werkelijk kapot kan ergeren aan futiele, dagelijkse dingen. Dit zorgde deze week voor gekromde tenen…
1: Damn you autocorrect
Het is te stom voor woorden, maar blijkbaar heb ik – vaak in de haast – nogal moeite om het woord ‘naar’ te typen als ik iemand een appje stuur. Ik doe iets verkeerd, waarop de automatische spellingscontrole ermee aan de haal gaat en er steevast Nasr van maakt. En er dus ook nog eens een hoofdletter tegenaan gooit, en dat is meer dan ik op sommige momenten aankan.
2: De haarpluizen
Dit is een huge irritatie als ik de schone was ga opvouwen: dan vind ik ineens haren die blijkbaar tijdens het wassen, draaien, centrifugeren en drogen in elkaar zijn gaan zitten. En dan tref ik dus van die rare klitten haar aan in mijn frisse, naar ochtendgloren ruikende beddengoed. Die moet ik er dan weer uitvissen en weggooien. O, the drama.
3: De wet der mandarijnen
Het maakt niet uit in welke winkel ik mijn manderijnen koop en hoe grondig ik de vruchten ook inspecteer. Altijd, keer op keer, tref ik een rotte mandarijn in het netje aan. Waar ik dan natuurlijk precies met mijn hand in grijp, als ik zo’n oranje rakker wil eten. Niet. Leuk.
4: Onmogelijke stickertjes
Gisteren had ik nieuw serviesgoed gekocht. Want ik ben volwassen en dan is dit blijkbaar iets waar ik ineens heel blij van word. Hoe dan ook, mijn pret was van korte duur, want op mijn fonkelnieuwe borden, bekers en schaaltjes zaten stickertjes die ik er niet lekker makkelijk vanaf kon trekken (dat geeft dan nog een soort van voldoening) maar die ik er met mijn nagels vanaf moest krabben. Ik ben er verdorie bijna een half uur mee bezig geweest terwijl ik het al reuze druk had met Heel Belangrijke Dingen.
5: Foute timing
Ik dacht lekker slim te zijn door online een bestelling te doen bij een grote drogist. Vier pakken luiers, wasmiddel, wasverzachter, shampoo, badschuim, tandpasta, wc-papier: the whole shebang. Hoera, dat zou nog eens een hoop tilwerk schelen. Toen kreeg ik een mailtje dat de boel tussen 10 en 13 uur bezorgd zou worden. Dus ik wachtte braaf, maar moest tussendoor echt even tien minuten naar de apotheek om de hoek. En jawel, uiteraard werd de bestelling nét in dat time frame bezorgd. Bij een buurman, vier huizen verderop. Waardoor ik alsnog met die zware dozen moest sjouwen en mijn ingenieuze plan in het water viel.
6: De Peuter & Netflix
Moedermaffia, zet jullie schrap: ik ben dus zo’n ouder die niet heel moeilijk doet over tv-kijken. Dus als mijn driejarige dochter ’tilvisie aan, alsjeblieft?’ vraagt, zeg ik meestal geen nee. En als ik dan vraag wat ze wilt kijken, en zij zegt ‘Peppa Big’, dan zet ik dat zonder morren via Netflix aan. Maar dan komt het. Ineens wil mevrouw toch liever De Kleine Prinses. Dus ik zet Peppa Big stop, ga met het pijltje terug naar het menu en via de zoekfunctie naar de prinsessenserie. Een minuut later moet het toch Word Party worden, daarna de trollen, Penelope, Barbie en ga zo maar door. Diepe zucht.
7: Plassen
Ik was al gaan plassen, ik doe de tv uit, zet mijn bril af, doe mijn oordoppen in en draai me op mijn zij. Ik lig héérlijk en dommel bijna in slaap, totdat ik een lichte druk op mijn blaas voel. Negeren, is mijn eerste reactie. Maar da’s geen optie, weet ik allang. Binnen 5 minuten (hoe kán dat? Ik ga het echt een keer aan een uroloog vragen) ontstaat er een gierend volle blaas en moet ik mijn warme bedje verlaten om naar de wc te gaan. Elke avond opnieuw, aargh.
