9 energie-slurpers waar je meteen afscheid van kunt nemen

Echt waar: als je spullen weggooit, krijg je meer energie. En zo zijn er nog meer stiekeme energie-slurpers waar je afscheid van kunt nemen.

Niet realistisch plannen
Natuurlijk ben je sneller dan de wind én heeft jouw dag in je hoofd altijd 26 uur, maar dan nog kun je helaas niet de wereld redden in één etmaal. Of al je werk af krijgen, plus nog een beetje vooruitwerken, drie uur kwartetten met je kinderen, een zesgangendiner voor de hele familie koken en de was van drie weken wegwerken. Gaat niet. En toch, heel gek, blijf je het proberen. Waardoor je planning standaard ramvol zit, veel voller dan realistisch is. Gevolg: je loopt gierend uit, rent voortdurend achter de feiten aan, waar je niet bepaald meer energie van krijgt. Wel stress.

Altijd vijf minuten eerder willen
En áls je dan al eens vijf minuten over hebt, hol je meteen door, want o hé, als je tóch wat meer tijd hebt, kun je ook wel even de ramen lappen / de bergkast opruimen / 31 mails beantwoorden of iets anders wat kan wachten en wat je bovendien nooit redt in vijf minuten. Terwijl je in plaats daarvan ook met koffie en een krant aan tafel had kunnen zitten, want zo’n ingelaste micropauze doet een mens echt veel beter dan schone ramen.

Mensen die je leeg zuigen
Je hebt vriendschap en vriendschap, je hebt de ik-bel-je-om-drie-uur-s-nachts-en-dat-vind-je-niet-eens-vreemd-vriendin en de nou-ja-for-old-times-sake-spreken-we-af-vriendin en alles er tussenin en dat is allemaal prima, tenzij je te maken hebt met de als-het-maar-om-mij-gaat-vriendin. Die jou prima weet te vinden als het haar uitkomt (als er uitgehuild of geklaagd moet worden) maar niet thuis geeft als jij ergens mee zit. Die op de meest onmogelijke tijdstippen belt, en dan ineens vier weken niks laat horen. Die voor je deur staat als ze geld nodig heeft, maar niet de moeite neemt het terug te betalen. Die, kortom, meer energie kost dan ze oplevert, en niet één of twee keer. Overigens geldt dit ook voor familieleden, buren, collega’s of wie dan ook denkt dat het de wereld om hen draait.

Nooit iets afvinken
Niks zo zen als een to do-lijst maken en dan aan het eind van de dag de ene vink na de andere te kunnen zetten. Echt, je kunt jezelf hele cursussen mindfulness besparen als je maar vaak genoeg van die zwierige afvinkertjes plaatst, er nog een paar keer naar kijkt en achterover leunt in de wetenschap dat je klaar bent. Ben je helaas geboren als uitsteller – en er zijn veel mensen geboren als uitsteller – dan komt dit hele verhaal je totaal vreemd voor, aangezien je altijd minstens van de helft van je lijst naar morgen overhevelt, want ja, je moet al zes weken naar de energieleverancier bellen over die vreemde nota, maar ja, dat kan later ook wel, en nu komt het net even niet uit, net als het doen van je administratie. Maar echt, geloof ons, afvinken is zo leuk en stressverlagend en stress en energie hebben toevallig een hoop met elkaar te maken.

Te veel spullen
Of je Marie Kondo nou geschift of geniaal vindt, ze heeft een punt: alleen spullen waar je blij van wordt, geven energie. Alles wat je niet nodig hebt, wat maar gewoon een beetje staat te staan, wat rommelig door elkaar ligt in afwachting van de dag dat je het weg zult gooien, wat je ‘ooit echt nog nodig gaat hebben, ik weet alleen even niet wanneer, maar echt, dit gaat van pas komen’, slurpt alleen maar energie op. Omdat je er de hele tijd iets mee moet, in je hoofd. Omdat de aanblik van rommel geen rust geeft. En de aanblik van ruimte juist wel.

Haat en nijd
Er bestaan mensen die zich pas echt goed voelen als ze een ander zwart maken, en daarvoor bijval nodig hebben van medemensen. Deze groep bestaat doorgaans uit negatievelingen, azijnpissers en notoire zeikerds en dient om die reden zoveel mogelijk vermeden te worden, of het nu gaat om mensen die jou naar beneden willen halen of die jou in hun zwartgallige kamp willen trekken. Vermijd ze met een grote boog echt, je voelt je beter.

Je telefoon
Voor wie de lichte neiging tot control-freakerigheid heeft, is de mobiele telefoon ongetwijfeld de heilige graal. Want: life-line. Maar wie geen seconde niet aan dat ding vastgeplakt kan zitten, staat voortdurend aan en dat is op z’n minst vermoeiend. Er zit niet voor niks een uitknop op. Of een stil-kop voor wie dat idee niet aankan.

Irritatie
Natuurlijk is het bloedirritant dat je broer zich voor de tachtigduizendste keer onttrekt aan familieverplichtingen, uiteraard is je schoonmoeder een bemoeial van de bovenste plank en er alleen maar op uit om jou zwart te maken en die ene collega die de helft van de tijd thuis werkt vanwege een ziek kind, kan je inmiddels ook wel wat aandoen. Het probleem is alleen: je doet er zo weinig aan. Je kunt je broer niet dwingen, je schoonmoeder niet veranderen en zolang je baas het goedkeurt, heb je over je collega ook weinig te vertellen, dus accepteer dat Elsa ergens een punt heeft en let it go, want irritatie zonder oplossing is niks anders dan een manier om heel moe te worden.

Multitasken
Is bewezen: het brein van een mens is niet gemaakt om meerdere taken tegelijk uit te voeren. Als in: synchroon, met exact de aandacht die elke taak nodig heeft. In plaats daarvan is multitasken niks anders dan een heleboel bezigheden snel achter elkaar en door elkaar heen uitvoeren, waarbij je voortdurend moet switchen en je brein de hele tijd aan het omschakelen is. Dat kost veel energie en je wordt er ook al niet productiever van, dus stop er gewoon mee, want het heeft voor niemand zin.