Als de droom die je had niet kan uitkomen. Het einde van de wereld – of toch niet?

We hebben allemaal onze dromen. Expliciete grootse dromen waar hart en mond vol van zijn, maar ook allerlei dromen waarvan we ons niet eens altijd bewust zijn. Dromen die eerder vanzelfsprekende aannames zijn. Het leven gaat alleen niet altijd zoals je wilt of verwacht. Wat als je dromen niet uitkomen?

Als iemand mij als jonge deerne vroeg wat ik met mijn leven wilde doen, dan kan ik niet zeggen dat ik antwoordde dat moeder worden bij mij op nummer 1 stond. Niet omdat ik moeder worden niet belangrijk vond, maar omdat het als zoiets logisch voelde, zoals voor veel mensen. Iets wat niet eens expliciet uitgesproken hoefde te worden. Natuurlijk werd ik moeder, samen met mijn Grote Liefde.

Die Grote Liefde bleek zich in allerlei onhandige vormen aan te dienen. In mannen die van ver kwamen en die nog niet of nooit niet aan settelen toe waren. Hartstikke gezellig natuurlijk, ware het niet dat mijn lichaam iedere dag weer ietsje ouder was en mijn eitjes elke maand weer met eentje minder waren. De impliciete droom werd opeens een expliciete. Jamaar wácht eens even, ik moest wel moeder worden! Maar naarmate de tijd vorderde werd steeds duidelijker dat de manier die ik altijd voor ogen had gehad ‘em simpelweg niet ging worden.

Afscheid nemen van dromen doe je niet zomaar. Dat is heel erg moeilijk namelijk. Omdat we ons vaak met onze dromen zijn gaan vereenzelvigen. We zijn als het ware onze dromen gewórden. Wij zijn die persoon die ooit moeder zal worden. Die ooit een Bed&Breakfast zal openen in Zweden. Een bestseller zal schrijven. Leiding zal geven over de hele afdeling. Sommige dromen hebben een houdbaarheidsdatum. Anderen kun je je leven koesteren, zonder er ooit iets mee te doen. Wat natuurlijk geen enkel probleem is, zolang je er maar vrede mee zal hebben op je sterfbed. Want dromen hoef je niet altijd uit te voeren.

Maar wat als je daar helemaal geen vrede mee hebt? Wat als je voor je gevoel je hele leven hebt toegeleefd naar het moment dat je de Mount Everest zou beklimmen, maar je door vroegtijdige artrose niet eens een heuvel meer opkomt? Als jij een droom moet loslaten, denk ik dat twee aspecten heel erg belangrijk zijn om mee te nemen. Die wil ik graag met je delen.

– Jouw waarde staat niet gelijk aan het bereiken van je dromen. Voor veel mensen is het moeilijk om hun eigenwaarde te voelen zonder ook maar enig talent of succes te benoemen. Als iemand aan jou vraagt waarom jij een fijn/leuk/interessant mens bent, ga je verworvenheden opsommen, of op z’n best goede eigenschappen: je bent secuur in je werk, hebt drie promoties gehad in vijf jaar, je biedt altijd een helpende hand of een schouder om op uit te huilen aan de mensen om je heen, je maakt zulke leuke grapjes. Maar dat is niet wie jij bent, of waarom jij waardevol bent. Die waarde zit er al, lang voordat je jezelf manifesteert in de buitenwereld. Voordat die promotie er is, of die hilarische grap. Die dingen hebben eigenlijk vrij weinig te maken met jouw eigenwaarde. Hetzelfde geldt voor jouw dromen. Het feit dat het jou fantastisch/bijzonder/bevredigend lijkt om een hippe startup op te zetten of een muziekstuk te componeren, wilt nog niet zeggen dat je er een beter of leuker mens van wordt. Dat jij en het leven dat jij leidt meer waard worden daardoor. Ook zonder huisje in Zweden, zes kinderen of een bestseller op je naam is je leven best oké. Meer dan oké zelfs.

– Dat jij een droom niet kunt verwezenlijken betekent niet dat je die droom niet kunt verwezenlijken. Wat? Ja, je leest het goed. Dat jij juist deze droom hebt komt ergens vandaan. Het is gebaseerd op jouw avontuurlijke geest, je behoefte om te zorgen, je verlangen je artistiek te uiten. En je hebt in de loop der jaren een vorm gekozen om daar handen en voeten aan te geven. Je wilt jezelf fysiek uitdagen en het beklimmen van Mount Everest is daarvan de praktische invulling geworden. Als dat niet blijkt te lukken denk jij misschien dat je droom voorbij is. Maar is dat echt zo? Ik denk van niet. Want jouw eigenlijke droom is het gevoel dat er onder zit, het thema waarmee het allemaal begon. Die avontuurlijke geest van je, je zorginstinct, je creativiteit, wat dan ook. En er leidt niet slecht één weg naar Rome, maar een heleboel. Als jouw droom niet haalbaar blijkt, kijk eens naar wat erachter zit. Is er een andere manier om invulling te geven aan die wens? Iets wat wél kan?

Mijn eigen vanzelfsprekende droom om een traditioneel gezin te stichten bleek er niet in te zitten. Daarmee heb ik me inmiddels wel verzoend. Dat wil niet zeggen dat dat makkelijk was. Dromen leg je natuurlijk niet zomaar naast je neer. Maar in plaats van weg te zakken in depressies en zelfmedelijden, ben ik gaan voelen wat ik dan zou willen. Hoe ik het dan zou willen. Of de kinderwens op een andere manier gestalte zou kunnen krijgen. Want het gebrek aan een traditionele partner wil op zich niet zeggen dat ik kinderloos zal blijven. Het afgelopen jaar heb ik gezocht naar een alternatieve manier om toch mama te worden. En die heb ik gevonden. Met een heel leuk homostel ben ik hard op weg een regenbooggezinnetje te worden. Een weg die inmiddels helemaal niet meer aanvoelt als optie B. Het is een hele volwaardige optie A geworden.

Lees ook: Wensvader gezocht – de potentiële papa’s nemen Merel mee op een romantische date (deel 12)

(Beeld: iStock)