Ben jij zo iemand die meteen opveert als een collega tegen een niet-functionerende printer staat te schoppen? En ook diegene die zich meteen opoffert zodra iemand anders met z’n deadlines in de knoei komt? Hartstikke aardig van je – maar aan het eind van de streep schiet je precies niets op met dat gedrag.
Hoewel je collega’s waarschijnlijk dol op je zijn, kleeft er één heel groot nadeel aan teveel van je energie aan een ander geven: het maakt je niet beter in je werk. Integendeel.
Het is een dunne lijn tussen te hard rennen voor een ander en een fijne collegiaal zijn. Als je collega’s onderverdeelt in gevers en nemers, is die eerste groep meestal de best gewaardeerde categorie. Ze delen hun kennis en tijd om het hele team naar een hoger niveau te tillen. Aan de andere kant lopen de gevers het grootste risico op een burn-out. “Wanneer ze zichzelf niet beschermen, kan hun investering in anderen ertoe leiden dat ze overwerkt en oververmoeid raken. Ze lopen achter op hun werkdoelen en ervaren thuis meer conflicten en stress”, schrijven onderzoekers Adam Grant en Reb Rebele (je vraagt je af waarom deze man geen rockster is geworden met zo’n naam – maar dat geheel terzijde).
Er ís echter een manier waarop je toch een gever kan zijn terwijl je tegelijkertijd voorkomt dat je ten onder gaat aan je eigen generositeit. Daarvoor moet je weten dat generositeit en onbaatzuchtigheid niet hetzelfde betekenen. “Een effectieve gever zijn betekent niet dat je altijd alles voor iedereen laat vallen. Het gaat erom dat het voordeel van een ander helpen meer oplevert dan dat het je kost.”
Zie het zo: je zit driftig met het stoom uit je oren tegen de klippen op te werken terwijl een collega de kopieermachine niet aan de praat krijgt. Opstaan om dan samen met je collega tegen het apparaat te trappen zou dan een onbaatzuchtige reactie zijn – maar het is ook verspilling van je kostbare tijd. De gevolgen van het niet halen van je deadline zijn groter dan de gevolgen van een collega die iets langer op een printje moet wachten.
Of stel dat je tijd hebt ingeruimd om een collega iets te leren en die collega vraagt je daarna datzelfde ook aan z’n andere collega te leren. Het is dan onbaatzuchtig om opnieuw tijd vrij te maken om je les te herhalen, maar ja, je voelt ‘m al: je hebt echt wel wat beters te doen met je tijd. Een betere move is dan om je afspraak te verzetten naar een moment dat beide collega’s kunnen, zodat je twee vliegen in een klap slaat.
“Zoek naar een manier om te geven zonder dat je je tijd en energie verkwanselt is genereus, maar niet onbaatzuchtig. Met andere woorden: de beste manier om je generositeit op de langetermijn te behouden, is door er af en toe voor te zorgen dat je een beetje egoïstisch bent.” Zal je chef alleen maar toejuichen.
Lees ook: Waarom je geen burn-out krijgt van drukte (maar wel van deze soorten stress)
Bron: Science of us.