Familiegedonder? Dit doe je eraan!

Van je familie moet je het hebben en juist dat maakt de band zo gevoelig. Hoe zorg je ervoor dat onderhuidse strubbelingen niet in hysterische ruzies eindigen?

Lees ook: 10 Geweldige dingen die gebeuren als je je eigen grenzen respecteert

In mijn vriendenkring is familiegedoe schering en inslag en ook in mijn eigen familie spelen er nogal wat eh… issues. Dat heeft weinig met toeval te maken: familieruzies komen gewoonweg vaak voor. Uit onderzoek blijkt dat 47% van de Nederlanders zelfs helemaal geen contact meer heeft met één of meer familieleden. En 1 op de 5 gaat zo ver dat ze sommige familieleden niet meer op hun eigen uitvaart willen hebben. Over je dood heen regeren noemen we dat.

Het bloed onder je nagels
Waarover maken we ruzie met onze bloedverwanten?

  • Geld: vooral de verdeling van een erfenis is een heikel punt. Maar ook als een zus een lening krijgt en jij niet, kan dat flink steken.
  • Oud zeer: pesten, alle aandacht opeisen (en krijgen), het is niet snel vergeten en vergeven.
  • Jaloezie: is je zus papa’s oogappeltje? Gaat het broer altijd maar voor de wind, terwijl jij aan het struggelen bent? Grrrrrrrr…..

Ouders spelen sowieso vaak een hoofdrol. Het is nou eenmaal verdraaid moeilijk om al je kinderen een evenredige portie liefde en aandacht te geven. Zeker bij een tweede leg of samengestelde gezinnen.

Doorsudderen tot de bom barst
Frustraties en boosheid binnen de familie sudderen vaak jaren door onder de oppervlakte. Het uit zich in een snauw als broer weer eens op z’n luie reet blijft zitten tijdens het kerstdiner. Leidt tot cynische opmerkingen achter de rug van je zus om. Mam kan nooit iets goed doen, pa kookt gaar in z’n sop. Dat kan eeuwig zo doorgaan, maar niet zelden barst op gegeven moment de bom. Vaak om een futiliteit waar een heel berg pijn achter schuilt.

En dan begint de ellende pas goed, want ruzie met je familie hakt er hard in. Je kent ze immers al je hele leven, je deelt genen en geschiedenis. Zij zijn een stukje van jou en vice versa. Of je nou wil of niet. Uit onderzoek blijkt dat ruzie tussen broers en zussen de kans op depressies verhoogt. En de band met je ouders is misschien wel de belangrijkste in je leven. Als het niet meer goed komt, voelt dat als een amputatie. Alleen in extreme situaties, zoals bij geestelijk of lichamelijke misbruik kan het een opluchting zijn om afscheid te nemen.

Zwijgen of praten
Wat te doen om zo’n megaconfrontatie te voorkomen? Dan zijn er 2 opties:

  1. Er niet over beginnen, afstand nemen en de band oppervlakkig houden. Elkaar zien met verjaardagen en misschien kerst en thats it. Dat kan werken, maar vaak blijft het toch aan je knagen. Het lijkt misschien de makkelijkste weg, maar je doet jezelf er ook te kort mee. Je ontneemt jezelf namelijk de kans op een warm(er) nest. Alleen als je zeker weet dat dat er nooit inzit, lijkt mij dit optie.
  2. Zeggen wat je op lever hebt. Doe dat dan niet in een boze bui, maar op een rustig moment. Eventueel in bijzijn van een mediator of therapeut.

Als er een gesprek ontstaat met wederzijds begrip, dan is dat heel fijn. Het begin van een diepere band. Van meer vreugde en rust in je leven.
Het kan natuurlijk ook anders uitpakken: niks begrip, je stelt je aan, het ligt aan jou, waar heb je het in godsnaam over?! Dat is klote, maar het zorgt in ieder geval voor duidelijkheid. En je kunt jezelf niet verwijten dat je het erbij hebt laten zitten.

Lees ook: Eat, sleep, relax, repeat. 4 Goede gewoontes voor je geest

Gerelateerde artikelen

Back to top button