Get over yourself! Zes manieren om je hersens te resetten

Je hebt van die dagen hè… Dat je maar blijft hangen in zorgjes en zeurtjes. Bij alles wat er gebeurt denk je: O nee, dat óók nog… Waarom moet iedereen mij hebben? Eigenlijk zou je heel hard willen huilen, maar zelfs daar ben je te lamlendig voor. Dus blijft het bij zachtjes mèèèèèhh kreunen, al was het maar in je hoofd.

De oplossing? Get over yourself! Dat zou trouwens een leuke alternatieve tegelspreuk kunnen zijn. Maar zoals het altijd is met tegelspreuken: ze behoeven wel wat uitleg. Want hoe dóen we dat dan, over onszelf heen stappen? Het gaat erom dat je je hersens even moet resetten. En daar heb ik wel wat ideetjes over.

• Ga helemaal stuk op een loopband. Of een yogamatje. Trap jezelf op je racefietsje de polder door. Echt lekker doorjakkeren, totdat je zo’n zweterige bende bent dat je niet alleen al je problemen bent vergeten, maar ook je naam. Als je dat echt goed doet maak je zoveel serotonine aan dat je, als je klaar bent, in één gedachtensprongetje opeens de oplossing hebt. Voor alles.

• Luister naar je favoriete middelbareschoolhits. Het liefst in de auto. Of tijdens het afwassen. Ja ja, je had een héle slechte smaak toen. Klopt. Maar weet je? Dikke kans dat je weer helemaal uit je plaat gaat. Misschien wel op ‘Paradise by the Dashboard Light’ van Meat Loaf. Of ‘Staying Alive’ van de BeeGees. ‘You Shook Me All Night Long’ van AC/DC. ‘Upside Down’ van Vanessa/Connie Breukhoven/Connie Witteman. ‘Wicked Game’ van Chris Isaak. ‘I Will Survive’, maar dan wel in de versie van de Hermes House Band, hè. ‘Relight my fire’ van Take That. Of gewoon even een potje hakken op ‘No Limits’ van 2 Unlimited. Typisch gevalletje guilty pleasures. Geen dank.

• Bedenk hoe groot het heelal is. De aarde staat 150 miljoen kilometer van de zon af. En 40 biljoen kilometer van de eerstvolgende ster. Of 110 duizend triljoen kilometer van de verste ster ooit gemeten. Of stel je eens voor hoe klein een proton is. Zo klein dat er in het puntje op deze ‘i’ ongeveer 500 miljard zitten. Lees maar eens Bill Bryson’s ‘Een kleine geschiedenis van bijna alles’. Na één pagina begint het je al te duizelen. Werk een hoofdstukje weg, laat je op je bed vallen en ga lekker een potje liggen trippen op al die cijfertjes.

• Ga eens een uur buiten op een bankje zitten en kijk naar de mensen die langskomen. Stel je voor: die jongen met muziek in zijn oren en zijn broek op half zeven heeft een geheel eigen leven. Hij denkt nu ergens aan. Verheugt zich. Maakt zich zorgen. Die vrouw die langssnelt op haar fiets ook. Zij komt ergens vandaan, gaat ergens heen. Dat stel daar zit straks tegenover elkaar aan de eettafel en bespreekt hun dag met elkaar. Als je je dit even écht voorstelt is dat toch wel behoorlijk mindblowing. Sterker nog: al die mensen hebben precies dezelfde problemen als jij. En zie je hen al blatend over straat lopen? Nee. Mèèèèèhh…

• Bedenk: net als jij is iedereen alleen maar met zichzelf bezig. Om de een of andere reden denken we dat anderen bovenmatig geïnteresseerd zijn in wat wij doen of laten. Dus jij kunt je druk maken over het feit dat je underdressed naar je afspraak gaat, maar de ander is toch alleen maar bezig met het bedenken van strategieën om zijn zin door te drukken op zijn werk. Of met het inhouden van zijn bierbuik. Dus chillax.

• Bel een geliefde op en zeg dat je van hem of haar houdt. Of geef een compliment. Oprechte aandacht en warmte geven, zonder iets terug te verwachten, is heerlijk. Liefde voelen geeft je meteen een beter humeur. Bovendien werkt de blijdschap van de ander aanstekelijk.

Lees ook: Huil je makkelijk? Heel goed! (én een teken van een sterke geest)