Levensles: wat iedereen zou moeten zeggen tegen z’n ouders

Een oude man zat met zijn volwassen zoon in zijn kamer voor een raam. Buiten vloog een vogel voorbij. “Wat is dat?”, vroeg de vader. “Dat is een kraai pap”, antwoordde de zoon. Een paar seconden verstreken, toen de vogel weer voorbij kwam vliegen. “Wat is dat?”, vroeg de vader weer. Een beetje verbaasd keek de zoon naar zijn oude vader maar antwoordde toen: “dat is een kraai papa.” Weer bleef het even stil, weer vloog de vogel langs het raam. En ook nu vroeg de vader opnieuw aan zijn zoon: ‘Wat is dat?” Nu verloor de zoon zijn geduld, en reageerde door geirriteerd tegen zijn vader uit te vallen: “Nou ja papa! Dat heb ik je nou al twee keer gezegd, een KRAAI! Ben je doof geworden, of spreek ik Chinees?”

De vader keek zijn zoon rustig aan, stond op en liep de kamer uit. Na een paar minuten kwam hij terug, met in zijn hand een briefje. Dat briefje gaf hij aan zijn zoon,  die daarop de volgende woorden las:
“Vandaag zat ik met mijn driejarige zoon in het park.  Voor ons ging een kraai zitten. “Wat is dat?”, vroeg mijn zoon aan mij. Die vraag heeft hij vervolgens nog eenentwintig keer opnieuw gesteld. En eenentwintig keer opnieuw gaf ik hem antwoord, en knuffelde ik hem elke keer. Alle keren gaf ik met veel liefde antwoord, omdat ik alle keren wist dat hij mij vertrouwde, en het antwoord niet wist. Ooit komt er een dag dat ik op leeftijd ben, en misschien niet op alles meer direct een antwoord zal weten. Daarom heb ik dit opgeschreven, om te pakken op het moment dat ik niet alles meer precies weet. Ik hoop dat mijn zoon dan weet hoeveel ik van hem houd, en dat liefde zich ook in geduld uit.”

Moraal: als je ouders ouder worden, en kwetsbaarder, toon dan geduld en liefde en kijk nooit op ze neer. Zorg voor ze zoals zij ook ooit voor je zorgden, en spreek alleen lieve woorden. Op een dag zou je willen dat je dat nog één keer kon doen.

Lees ook: 50 mooie levenslessen die iedereen zou moeten kennen