Mensen zijn niet monogaam (maar dat is geen excuus voor vreemdgaan)

De meningen verschillen nogal over dit onderwerp. Zijn mensen nou monogaam of niet? Tanja denkt van niet. Maar vreemdgaan is volgens haar dan weer een heel ander verhaal, dat niet zoveel te maken heeft met je natuurlijke drang tot meerdere partners.

Hoe hard we het tegendeel ook willen geloven; volgens de evolutietheorie zijn mensen van nature niet monogaam. Charles Darwin stelt zelfs dat polygamie voorwaarde is voor een gunstige evolutie. Bij alle diersoorten en dus ook bij mensen. Met de onderbouwing dat wedden op meerdere paarden de kans op in elk geval een sterke nakomeling vergroot. Mannen hebben er evolutionair gezien wat aan om meer genetisch materiaal verspreiden en vrouwen zoeken de meest interessante genen voor het allersterkste nageslacht.

Geen onlogisch verhaal. Alleen leven we al sinds mensenheugenis (zoveel mogelijk) monogaam. Niet iedereen is het dan ook eens met bovenstaande bewering. Hoewel de mens een van de weinige soorten is die het voor elkaar krijgt zó lang bij elkaar te blijven (zelfs als de kinderen het nest verlaten hebben), doen we het mooi wel. We hebben zelfs onze hele maatschappij erop ingericht. En precies dat maakt het ook een beetje lastig te herleiden of monogamie nou is aangeleerd of aangeboren.

Ik geloof eigenlijk niet dat mensen 100% monogaam kunnen zijn. Want even eerlijk, heb je je leven lang maar één persoon op deze aarde aantrekkelijk gevonden? En heb je de garantie dat je je huidige partner je leven lang aantrekkelijk blijft vinden? Denk je nooit eens aan seks met een ander? Precies. Hoe de evolutie het ook bedoeld heeft, het is gewoonweg niet realistisch om ervan uit te gaan dat je een persoon je hele leven de leukste blijft vinden. En sowieso, voordat we tekenen voor iemand aan wie we eeuwige trouw beloven, hebben we allemaal wel eens iets uitgeprobeerd met minstens één ander, toch?

We hebben meerdere bedpartners gehad, meerdere serieuze relaties waarvan we misschien wel hoopten dat ze de ware waren. En zelfs die ultieme relatie die zou moeten duren tot de dood ons scheidt, eindigt gemiddeld eerder dan dat. Daarnaast wordt er flink vreemdgegaan, door zowel mannen als vrouwen. Dus monogaam van nature? Don’t think so. Biologen noemen mensen serieel monogaam; we hebben meerdere monogame relaties na elkaar. We blijven bij elkaar totdat onze partner niet meer aan onze wensen of behoeften voldoet en dan gaan we op zoek naar de volgende. Klinkt hard, maar eh ja, eigenlijk werkt ’t wel zo.

Maar goed, evolutietheorie of niet, we zijn inmiddels wel wat meer dan een oermens dat op zoek is naar verspreiding of ontvangst van zoveel mogelijk zaad. En deze theorie het mag al helemaal geen vrijpleiter zijn voor vreemdgaan. Want al voel je een seksuele aantrekkingskracht tot een ander, het betekent natuurlijk niet dat je daaraan hoeft toe te geven en de persoon met wie je een relatie hebt hoeft te bedriegen.

Vreemdgaan is volgens mij een heel ander verhaal, dat niets te maken heeft met je natuurlijke drang tot andere partners. Want dat je andere mensen aantrekkelijk vindt, is niet meer dan logisch. Zo werkt het nu eenmaal. Maar vreemdgaan heeft alles te maken met respect en vertrouwen, met je afspraken nakomen en jezelf onder controle kunnen houden. Als je kiest voor een relatie waarin de afspraak is om niet met anderen te rotzooien, zijn dát de punten waarop je faalt als toegeeft aan een verleiding.

Overigens is het niet m’n bedoeling om een luchtbel door te prikken hoor, begrijp me niet verkeerd; ik geloof juist heel erg in een trouwe langetermijnrelatie. Alleen ik denk dat het makkelijker is om trouw aan elkaar te blijven, als er wat meer ruimte is om je behoeftes te bespreken. Gezien de cijfers die de rondte gaan over vreemdgaan en de pijn die het veroorzaakt als iemand een afspraak, vertrouwen of respect schendt. Niet dat je elkaar meteen een vrijbrief moet geven om los te gaan, maar het is toch op z’n minst fijn om het in elk geval bij elkaar kwijt te kunnen als je aantrekkingskracht tot iemand anders voelt? Dat je mag zeggen dat je soms wel eens fantaseert? En dat je partner dat probeert te begrijpen? En wie weet elkaar wel de ruimte geeft om op ontdekkingstocht te gaan? Dán ben je pas echt elkaars levenspartner, als je het mij vraagt.

Lees ook: Hoe onafhankelijk ben jij in een relatie? Dit is de checklist

Gerelateerde artikelen

Back to top button