Moet ik nou dit, of eigenlijk liever dat…? Beslissen kun je leren!

We hebben steeds meer keuzes. Dat lijkt fijn, maar het is wetenschappelijk aangetoond dat mensen helemaal niet goed om kunnen gaan met een veelheid aan mogelijkheden. We krijgen er alleen maar keuzestress van en durven vervolgens niks meer te besluiten. En als we dan uiteindelijk toch een knoop door durven hakken, gaan we vaak achteraf weer twijfelen. Dodelijk vermoeiend. Maar, er is hoop: beslissen kun je leren. En tevreden zijn met je keuze ook!

Lees ook: Klaar voor verandering? Het geheim zit ‘m in één keuze!

Vanavond broccoli, of bloemkool? Deze zomer met de sleurhut naar Frankrijk, of toch een huisje huren in Italië? Verf ik de babykamer grijs, of toch maar aqua? Keuzes, keuzes, we moeten de hele dag keuzes maken. Vroeger was het simpel: er was gewoon niet zoveel om uit te kiezen. Maar in de welvaartsmaatschappij van tegenwoordig is beslissen bijna een vak apart. Een vak dat heel veel mensen slecht verstaan, want van al die mogelijkheden zien we door de bomen het bos gewoon niet meer. Voor we iets besluiten, slapen we er het liefst nog een nachtje over. Of zes.

Je zou denken dat we van al die keuzes alleen maar gelukkiger worden, maar niets is minder waar. Alles is tegenwoordig een keuze. Dat was 25 jaar geleden wel anders en dat gaf een stuk meer rust. De keerzijde van al die keuzes is namelijk dat we vinden dat áls we dan een besluit nemen, het ook perfect moet zijn. En, je voelt ‘m al aankomen, dat is het natuurlijk vervolgens nooit. Perfectie is namelijk een utopie, dus met alle keuzes is uiteindelijk wel iets mis. Helemaal niet erg natuurlijk, maar we praten onszelf aan van wel en willen niet het idee hebben dat we toch een verkeerde keuze hebben gemaakt. Want dan vergaat de wereld blijkbaar.

Psychologen zeggen daarom dat we terug naar de basis moeten: onze keuzes limiteren. Daarom had president Obama bijvoorbeeld maar twee kleuren pakken in zijn kast hangen: blauw en grijs. Gevolg: nooit meer keuzestress voor de spiegel. Hij heeft namelijk wel wat beters te doen. En jij ook. Bepaal daarom voor jezelf wat je echt belangrijk/mooi/goed/fijn vindt en zet je koers uit vanuit die uitgangspunten. Weet je wat voor jou zwaar telt, dan kun je dat bij het nemen van een beslissing mee laten wegen. Benoem die waarden vervolgens voor jezelf tijdens een moment waarop je moet kiezen. Je zult zien dat het daardoor makkelijker wordt om ergens achter te gaan staan. En ook achteraf twijfelen hoeft niet meer, je weet namelijk waaróm je iets gedaan hebt.

Ook belangrijk: je niet op stang laten jagen door de mening van anderen. We vragen nogal eens advies aan onze omgeving als we een keus moeten maken en helaas komt die omgeving vervolgens meestal met 300 verschíllende adviezen, die ze stuk voor stuk beter vinden dat hetgeen waar jij naar neigt. Zie het dan nog maar eens goed te doen. Wil je toch weten wat anderen ergens van denken, zeg dan vooral dat je niet zit te wachten op meningen, maar vooral op vragen over de mogelijkheden die je zelf al had bedacht. Zodat je uitgedaagd wordt om verder te denken, maar uiteindelijk wel zélf tot conclusies komt.

Beslissen is een kunst, maar kunstjes zijn er om te leren, dus uiteindelijk kom je er wel uit. En anders gooi je gewoon de helft van je kleren weg en maak je op maandag al een weekmenu. Net als vroeger, weet je nog, toen alles beter was. En we nog niet iedere dag in de supermarkt een nervous breakdown hadden.

Lees ook: Minicursus loslaten (omdat loslaten ruimte geeft).