Mooi! Het verhaal van de vrouw die Brian Anderson tegen kwam…

Er was eens een oude vrouw die op een verlaten weggetje plotseling pech kreeg met haar auto. Omdat ze geen telefoon bij zich had en het langzaam donker begon te worden, stapte ze bezorgd haar auto uit om te kijken of  ze iemand zag aan wie ze hulp kon vragen.  Na een paar minuten langs de kant van de weg gestaan te hebben, stopte er een auto. Een jonge man stapte uit, die haar vriendelijk vroeg of hij haar misschien ergens mee kon helpen. “Ik denk dat ik een lekke band heb” antwoordde de vrouw. “En ik ben bang dat ik geen reserveband achterin heb liggen.”
De man keek even naar de vrouw, en zag dat ze een beetje angstig naar hem keek. Niet zo gek ook, ze was nu eenmaal op leeftijd en ze stond op ene verlaten weggetje.

“Geen probleem hoor, ik heb nog wel een extra band in de achterbank liggen”, zei de man. Om vervolgens binnen een half uur de band te verwisselen, waarna de vrouw weer verder kon rijden. “Wat moet ik je betalen?”, vroeg de vrouw aan hem. “Niets”, zei de man, “ik heb dit heel graag gedaan.” De vrouw bleef echter aanhouden dat ze iets terug wilde geven, waarop de man zei: “Als u de komende tijd iemand ziet die u kunt helpen, op wat voor manier dan ook, doe dan hetzelfde als wat ik zojuist voor u heb gedaan en help die ander. Denkt u maar aan Brian Anderson, want zo heet ik. En dan zult u weten wat u moet doen.”

De oude vrouw nam afscheid en stapte in haar auto. Na een tijd rijden besloot ze even te stoppen bij een wegrestaurant, waar ze een kop koffie bestelde. De serveerster die haar hielp was duidelijk hoogzanger en zag er wat vermoeid uit, maar toch hielp ze de oude vrouw vriendelijk en met een glimlach. “Kind, je bent al een tijd heen, wanneer ben je uitgerekend?”, vroeg de oude vrouw. “Ik kan pas over een maand stoppen”, zei de serveerster. “Maar ik moet eerlijk bekennen dat het me wat zwaar valt. Ik zou het liefste gaan zitten en babykleertjes sorteren op de bank,  maar mijn man en ik hebben het geld nu eenmaal nodig. Dus ik houd gewoon nog even vol.”

De vrouw bekeek haar eens een tijdje, en naar hoe de serveerster vaak op een neer moest lopen met zware dienbladen, toen ze ineens iets besloot. Uit haar tas haalde ze een envelopje waar ze enkele biljetten van honderd euro instopte én een briefje erbij met daarop de tekst “Ik hoop dat dit je de komende weken wat zal helpen, lieve kind. Geniet van de mooie tijd die gaat komen.” Ze stond op, gaf de envelop aan de serveerster en liep de zaak uit zonder verder nog om te kijken. Het enige dat ze dacht was: ‘ik denk dat Brian Anderson dit zo ongeveer bedoelde toen hij zei dat ik nog eens aan hem moest denken’. En vervolgens reed ze naar huis.

Die avond kwam de serveerster thuis. “Hoe was je dag, schat?”, vroeg haar man liefdevol terwijl hij haar uit haar jas hielp en voorzichtig beetpakte om haar een zoen te geven. “Heb je het niet te zwaar gehad vandaag?” De vrouw keek hem aan en zei: “Ik heb vandaag het mooiste kado ooit gekregen, van een vrouw die ik nog nooit heb ontmoet. Dankzij haar gift kan ik de komende weken rusten, en genieten van de komst van ons kind. Ik weet niet hoe ik haar ooit moet bedanken…”
“Maar dat is geweldig”, zei de man. “Daar moet je me alles over vertellen, misschien kunnen we haar nog opsporen? Wat een wonder!” De vrouw dacht aan hoe ze vandaag voor voorlopig de laatste keer had lopen zwoegen en pakte haar man toen nog maar eens stevig beet. “Ik weet ook niet waar we dit aan te danken hebben. Maar ik weet wel dat ik zielsveel van je houd, Brian Anderson…”

Moraal: karma is geen bitch, karma zorgt dat de wereld een liefdevolle plek is -voor wie dat zo wil zien. Welke goede daad heb jij de laatste tijd gedaan voor een ander, zonder iets terug te willen ontvangen?

Lees ook: Levensles: de kraai en de pauw

Gerelateerde artikelen

Back to top button