Omgaan met mensen die niet kunnen stoppen met praten: dit zijn supertips

Het kletst maar door, het liefst over zichzelf en jij komt er totaal niet tussen, laat staan toe aan je eigen verhaal. Geeft allemaal niets, wij stillen gaan dankzij deze supertips gewoon over op Plan B. Is het weer rustig voor je het weet.

Het schijnt dus gewoon een ziekte te zijn: de ‘can’t stop talking disease.’ En we kennen allemaal wel iemand die hieraan ‘lijdt.’ Van die mensen die gewoon niet stoppen met praten, nooit. Die zodra ze je zien beginnen te ratelen, over zichzelf vaak of over wat ze allemaal zien of ruiken of gister hebben gedaan en morgen gaan doen vol ‘hehe, nou daar ziten we dan’ op dat ENE moment dat het heel even stil valt. En jij opgelucht ademhaalt en heeeeeel even denkt dat je misschien zelf ook nog iets gaat zeggen of mededelen –al ben je eigenlijk de uitputting al nabij van al dat gel*l- maar welnee: de praatgrage is alweer bezig. Van je ‘nou, dus ik zeg, dus zij zegt, en ik dacht, maar toen zei hij…’ etc.

En dat gaat gewoon de hele dag door als je niet oppast, vanaf het eerste vogelgefluit tot aan je laatste kop thee van de dag. Deze luitjes nemen in een werksituatie tijdens de lunch dan ook altijd zodra je je stoel hebt aangeschoven voor je broodje kaas acuut het collectieve woord met een zin als: ‘nou, ik heb dus geboden op dat huis en toen..’ waarna je een half uur gegijzeld bent in zijn of haar gigantisch interessante perikelen vol makelaars en nieuwe tegels en ‘het is nog wel even zoeken naar een nieuwe school voor Wolfje en Sterre’ (dat zijn dan de kinderen) en wacht, hadden ze al verteld over die keer dat ze hun huissleutel dus BINNENIN de deur hadden laten zitten en toen de brandweer kwam? Dat ging zo….”
ETCETERA
En langzaam dooft bij jou het licht.Want je wil het allemaal helemaal niet weten, je verveelt je eigenlijk dood en je hebt wel iets beters te doen en zelf af en toe trouwens ook wel iets te vertellen maarja. Zeg dat maar eens hardop zonder meteen de sociale dorpsgek te zijn. Zeker in werksituaties. Dat bedoel ik maar. En dat is natuurlijk niet de bedoeling dus bedacht ik deze 5 supertips. Voor rustige mensen, zoals ikzelf, die nogal eens gekaapt worden door andermans BLA. Harstikke handig, en wie weet kom je zelf dan ook nog eens aan bod. Niet dat dat per se noodzakelijk is vermoed ik, want waarschijnlijk wil je niet zelf praten. Maar je wilt ook niet altijd de eeuwige luisteraar zijn, want je bent het meisje met de zwavelstokjes niet. En onderstaande kun je maar weten. Gaan we!

Luister, maar niet te lang
En vraag je intussen even snel af wat deze persoon precies met je wil communiceren met zijn of haar bla. Is het bewondering? Applaus? Is het medeleven? Een lach? Afhankelijk van de situatie bepaal je jouw luistertijd: iemand die ergens heel erg van is geschrokken verdient uiteraard meer aandacht dan iemand die net voor de zoveelste keer is begonnen over wat ze allemaal wel niet dacht over de mensen tegenover haar toen ze vandaag in de trein zat (EN DIE MENSEN BESTAAN!). Kortom, definieer eerst voor jezelf het ‘gesprek’ waar jij je in bevindt.

Vraag na een korte tijd of je ze misschien even in de rede mag vallen en…
Doe dat dus ook. Door kort samen te vatten wat die ander je kennelijk wil duidelijk maken met een zinnetje als: ‘dus als ik het goed begrijp houd jij niet net zoveel van anale seks als je man en dat zorgt voor spanningen tussen jullie? Heb ik het zo een beetje helder op mijn radar?” Bijvoorbeeld he! Afhankelijk van wat de bla was, anders is dit een vreemde reactie, maar dat begrijp je.
Je zult trouwens wel merken dat dit moment van het Grote Ingrijpen lang niet altijd soepeltjes verloopt als je in gezelschap bent van een professionele kletskous, want die willen lang niet altijd dat je terugpraat. Die willen gewoon Aan Het Woord Zijn, en hoe vaker hoe beter. Val ook deze types in de rede, worden ze juist groot van. Bovendien zorgt het dat jullie allemaal en masse in dat moeras van anekdotes en meningen worden meegezogen en uiteindelijk uitgeput van al die blaverhalen om half twee ’s middags maar aan de drank gaan. Ook op kantoor.
Laat je niet afleiden door reacties als: ‘o jee, was ik teveel aan het woord?’ (HELL YEAH) of ‘ik wil nog eeeeeeeven mijn verhaal afmaken’ (NOOOOO! ENOUGH IS ENOUGH!). Maar leg het stil. NU.

Zeg iets over wat je zojuist hoorde
En geef daar vooral positieve feedback op. Ja, die zag je misschien even niet aankomen maar het is dus essentieel dat je nu niet de indruk wekt dat je kritiek hebt op de kletskous. Wat je dus wel hebt maarja, we kunnen niet alles winnen in het leven dus zul je een gebaar moeten maken en wel Het Gebaar Der Vriendelijkheid. Dus bijvoorbeeld: ‘dat heb je goed opgelost zeg’, of ‘nou, je zult wel geschokken zijn’, of ‘haha, wat een grappig verhaal.’  En voeg daar iets uit je eigen leven aan toe. Bijvoorbeeld die ene keer dat jij OOK bij de bushalte stond en toen zoiets had van nounou. Of die andere keer dat jij ook een dode kat had, en wat er toen allemaal wel niet gebeurde in je leven. Dat bedoel ik als grap hoor, die dode kat. Dode katten zijn echt wel erg. Alleen niet drie uur lang elke dag opnieuw aan de lunchtafel met de collegaatjes. Maar dat snapte je wel.

Stop het gesprek als het te lang duurt
Of loop weg. Dat hoef je niet woest benend te doen, gewoon opstaan en langzaam andere bezigheden zoeken door bijvoorbeeld even iets naar de keuken te brengen, kan al helpen om ‘eruit’ te stappen. Maar gewoon zeggen dat het gesprek langer heeft geduurd dan je je eigenlijk kan permitteren en dat je nu dus weer even verder gaat met je eigen dingen (want die heb je maar ja, daar is de kletskous dus even niet zo mee bezig, vriendin), kan ook. Mócht de kletskous daar niet genoeg aanhebben en je even later alsnog opnieuw dat ene verhaal in willen trekken over die keer dat hij of zij naar die ene serie zat te kijken en toen echt zoiets had van NAH, zeg jij gewoon dat je even geen tijd hebt.
Dat doe je niet krijsend, maar dat doe je wel. En anders zeg ik maar zo: een koptelefoon op je hoofd zetten is ook bijster effectief in dit soort situaties. Zelfs als je geen muziek op hebt gezet. Kan de kletskous op zoek naar een nieuw slachtoffer en heb jij wat je verdient en het hele leven uiteindelijk om draait: rust. Hoera!

LEES OOK: Ode aan de saaie struik! (want er is niets mis met’saaie’ mensen)