Persoonlijk: wat moet je doen als je een bore-out hebt?

Maud (23)  heeft soms het gevoel dat het het allemaal nét niet is. Heeft ze last van een bore-out? En hoe komt ze daarvan af?

Lees ook: Moet ik nou dit, of toch maar dat…? Beslissen kun je leren!

Volgens mij heb ik een bore-out. En al mijn vrienden ook. Weer een modern kwaaltje waar we onszelf mee kunnen diagnosticeren. Een bore-out is niet te verwarren met een burn-out. Bij een bore-out word je somber, moe en voelt je waardeloos omdat je werk doet dat onder jouw niveau ligt. Een vriendin van mij heeft twee Bachelors en twee Masters op zak en moet nu de arbeidsmarkt betreden. Dat is, zelfs met al die diploma’s, zo makkelijk nog niet. Dus doet ze werk dat onder haar niveau ligt en haar niet interesseert. Bijbaantjes, eigenlijk. En daar krijgt ze een bore-out van. Razendslim en enorm onzeker (NB: titel voor toekomstig toneelstuk?). Hetzelfde geldt voor mij. Hoewel ik afgestudeerd ben in het theaterveld heb ik daar nog geen baan in en moet ik mijn geld elders verdienen. In winkels staan, in de horeca werken, vertaalopdrachtjes doen.. niet dat het helemaal niet leuk is of dat ik niet waardeer dat ik die baantjes heb, maar het is niet wat ik wil doen.

Als je een bore-out heb voel je je doelloos, paniekerig omdat je geen idee hebt waar je naartoe werkt, je slaapt slecht en je zelfvertrouwen gaat omlaag omdat je echt gaat geloven dat die bijbaantjes ook daadwerkelijk de enige dingen zijn die je in je mars hebt. Met je Master diploma. Daar sta je dan met zweethanden kaartjes te scheuren bij een Theaterzaal terwijl je alleen maar paniekerig denkt “straks doe ik dit over 20 jaar nog omdat ik niets anders kan”. Je zelfvertrouwen duikt head-first een diepe kuil in en daar is –ie moeilijk terug te vinden.

Mensen om je heen blijven zeggen dat je getalenteerd bent, dat je er echt wel gaat komen!!, dat je gewoon moet solliciteren voor die vacature waarvan je niet aan alle eisen voldoet. Helaas is dat zo makkelijk nog niet als je niet echt overtuigd bent van je eigen kunnen. Kijk, op de Universiteit was het allemaal helder. Je had tentamens en deadlines en af en toe moest je doorhalen om te leren of zat je met een kater in college, maar dat was het wel. Je had een bijbaantje dat je leuk vond met het idee in je achterhoofd dat het toch niet voor altijd zou zijn. Bovendien had je studiefinanciering EN kon je bijlenen. Als ik er nu aan terug denk was het werkelijk waar de hemel. Maar wanneer je eenmaal afgestudeerd bent sta je er alleen voor. Zelfs je moeder heeft niet meer alle antwoorden.

Maar goed, desalniettemin is het goed om groot te dromen. Dat houdt je gemotiveerd. Mijn droom is om succesvol scenarioschrijfster te worden. Hoppa. Met een huis in New York en een knap gezin en zo’n kleine kuthond. Why not. Dat het nu nog allemaal niet lukt is niet erg, dat moet ik mezelf blijven zeggen. Een bore-out is ten slotte ook een beetje een luxeprobleem, want ik mag blij zijn dat ik de kans heb gekregen om te studeren aan een Universiteit. Ik moet het grote plaatje zien. Ik ben nog jong en heb nog genoeg tijd me te ontwikkelen en te solliciteren voor honderden banen. En ja, ik ben inderdaad goed genoeg voor die ene baan. En ja, ik heb heus talent. En ja, ik moet er inderdaad zelf achteraan gaan, anders kom ik nergens. Boven alles moet ik vertrouwen houden en in mezelf geloven. Dit is niet mijn eindpunt. Uiteindelijk komt het wel goed. Ook bij jou!

Meer weten over een bore-out en wat je eraan kan doen? Hier lees je er meer over:

Geschreven door: Maud Wiemeijer

Lees ook: Klaar voor verandering? Het geheim zit ‘m in één keuze!

Gerelateerde artikelen

Back to top button