Stop met anderen de schuld geven (en kijk eerst naar jezelf)

Ja, natuurlijk hadden mensen dingen anders kunnen doen. En natuurlijk kan het zo zijn dat dingen voor jou daardoor anders lopen. Maar volgens Tanja is het op z’n minst veel interessanter om naar je eigen aandeel te kijken, dan alleen maar de schuld bij iemand anders neer te leggen.

Als dingen niet gaan zoals jij had gepland, is onze respons vaak om een ander of de omstandigheden de schuld te geven.  Zeker als die ander ook daadwerkelijk invloed had op hoe een situatie is gelopen. Als een soort van beschermingsmechanisme, een manier om de pijn of de teleurstelling te verzachten en om onszelf gerust te stellen. Jij kon er niks aan doen, het kwam door [zelf invullen].

Sure, het leven loopt niet altijd zoals je had gehoopt. En sure, daar hebben andere mensen best wel eens ’n aandeel in. Want mensen kunnen je flink in de weg zitten, maken keuzes die ook effect hebben op jou of begrijpen je verkeerd. Maar aan de andere kant: dingen lopen nu eenmaal ook anders dan je dacht én mensen maken fouten.

Maar veel interessanter is het om naar je eigen aandeel te kijken. Als je je over je pijn/boosheid/verdriet/oordeel heen zet en even uitzoomt, kan dat verrassende inzichten opleveren. Sowieso maak je een ogenschijnlijk nutteloze en oncontroleerbare situatie veel nuttiger als je je op jezelf focust. Je kunt van alles vinden, boos zijn en een excuus verwachten van iemand, maar dat is zo reactief. En eerlijk is eerlijk, je hebt vrij weinig aan afgedwongen excuses.

Waar je wél wat mee kan, is de les die deze situatie jou leert. Dus stel jezelf de vraag: wat had jij anders kunnen doen, denken of verwachten? Wat had jij dan anders gedaan? Of: hoe kun jij anders omgaan met de outcome? Waarom ben je zo teleurgesteld?  En wat kun jij nu doen om de situatie op te lossen?

Het is uiteindelijk veel fijner om ’t van een afstandje te bekijken. Dus de héle situatie te aanschouwen. Waarin je kijkt naar je eigen aandeel én je probeert in de leven in de ander. Een bekende quote van de Braziliaanse schrijver Paulo Coelho is: “We can never judge the lives of others, because each person knows only their own pain and renunciation.” Hoe boos je ook bent op iemand, en hoe hard je iemand ook de schuld wil geven, probeer van het beste uit te gaan. Want jij ziet de wereld vanuit jouw visie, met een oordeel van wat goed of slecht is. Maar zou het zo kunnen zijn dat de persoon die jij de schuld geeft een heel ander referentiekader heeft?

Best lastig om zo naar jezelf te kijken hoor, zeker als je gekwetst bent, teleurgesteld in iemand of als jouw plannen door de keuze van een ander in duigen vallen. Maar dan nog is veel krachtiger om ’t heft in eigen handen te nemen, toch? Niet door een ander op het matje te roepen en je te bemoeien met zijn of haar keuzes, maar door met jezelf aan de slag te gaan. Je bent volwassen en dus ben je verantwoordelijk voor je eigen geluk en dat betekent dat jij bepaalt in hoeverre je heel lang blijft rondlopen met een rotgevoel. Of het nou veroorzaakt is door een ander of niet.

Lees ook: Waarom je je geen f*ck hoeft aan te trekken van wat anderen van je denken.