Deze vader schreef een fantastische brief aan alle onzekere vrouwen

Als je denkt dat alleen vrouwen misprijzend in de spiegel kijken en zich zorgen maken over alle hobbels, putjes en rolletjes, dan zit je er dus mooi naast. Deze vader schreef een bemoedigende brief aan alle onzekere vrouwen. 

“Denk niet dat jullie dames alleen zijn op de ‘Ik haat hoe ik eruit zie’-afdeling”, schrijft Serge Bielanko. “Mannen begrijpen dit. Tenminste; de meeste mannen. We praten er misschien niet veel over – zelfs niet met onze beste vrienden -, maar de waarheid is: ons uiterlijk hamert meer op ons zelfvertrouwen en onze ziel dan we willen toegeven.”

“Op een bepaalde manier zijn we een stelletje idioten”, vervolgt hij. “Uitzakken en hangen is onderdeel van het leven. Al die littekens en rolletjes zijn een rare uiting van onze kracht. Ik weet dat het voor vrouwen anders is, op een manier die ik nooit echt zal kunnen doorgronden. Schoonheid geeft een vage notie van het feit dat je gezicht en je lichaam voor jóu aan het werk zijn. Het helpt mensen naar je toe te trekken en dat gevoel dat het geeft, is puur rattengif.

We weten dat het te koop is. We kopen het en slikken het en geloven enorm in de o-zo-geweldige superkrachten ervan. Maar aan het einde van de rit staren we naar tientallen lege flesjes waarvan we hadden gehoopt dat ze ons zouden helen. Dat ze ons gelukkig zouden maken. Maar dat doen ze niet.

Schoonheid vervaagt. De strakheid van een 23-jarige ebt weg. Die spieren, hoge billen, stevige borsten, mijn eigen ooit niet te verslagen uithoudingsvermogen – die eikels laten ons stuk voor stuk in de steek. Het is een wrede levenstest. We wensen dat we het lichaam van iemand anders hadden. We zouden zo onze eigen zak botten inruilen voor een dunner, strakker lichaam.

Het zijn mijn genen. Ik heb wallen onder mijn ogen die niet weggaan. Mijn vader had ze ook. Zo is het gewoon. Sommige dingen heb ik zonder erom gevraagd te hebben – en daar heb ik nu vrede mee.

Als jij een vrouw bent die op miraculeuze wijze littekens van een keizersnede, uitgedijde billen, rugspek, verminkte voeten, een opgezwollen ochtendgezicht, wallen, hangwangen, spataderen, striae, uitgezakte borsten en pigmentvlekken hebt ontweken; ik groet je. En in dezelfde ademzucht vervloek ik je bestaan op deze planeet.

De kans bestaat ook dat je glimlacht wanneer je deze opsomming leest. Omdat je het gevoel herkent. Omdat jij, ik, man, vrouw; het er dus eigenlijk niet zoveel toe doet. We weten allebei dat we het opnemen tegen de poëzie van de tijd. Haten is onderdeel van het leven. Het is net zo natuurlijk als de zon die onder gaat.

Onthou alleen een ding: er is iets heel prachtigs aan weten dat je niet de enige bent in de wereld. Het heeft iets magisch te weten dat waar op de kaart je je vinger ook legt, daar ergens wel iemand naar zijn eigen reflectie staart en de spiegel wel kan slaan.

Doe wat je kan om jezelf mooi te maken. Daar is niks mis mee. Maar wees ook een beetje aardig voor jezelf.”

Lees ook: Project zelfliefde: je bent niemand iets verschuldigd!

Bron: Your Tango. Beeld: Sergie Bielanko