Wat is het verschil tussen “Antiek” en “Vintage”?

Als je voor het eerst antiek en vintage gaat kopen, raak je misschien in de war van sommige termen. Een van de meest voorkomende punten van verwarring is het verschil tussen antiek en vintage.

In strikte zin is het verschil tussen antiek en vintage de leeftijd van de voorwerpen.

Antieke voorwerpen moeten minstens 100 jaar oud zijn. Dat betekent dat een antiek voorwerp op de datum van dit bericht gemaakt is op of voor april 1918.

De regel van 100 jaar of ouder geldt voor al deze voorwerpen, ongeacht waar ze van gemaakt zijn. Dus ook al lijkt het misschien minder waarschijnlijk dat een boek of glaswerk 100 jaar overleeft dan een meubelstuk, daarom lijkt het alsof de breekbare spullen eerder antiek zouden moeten worden; maar zo werkt het niet.

Voorwerpen die ouder zijn dan 300 jaar vallen over het algemeen in een van de twee categorieën, afhankelijk van of het door de mens gemaakte creaties of natuurlijke vondsten zijn. Als ze niet door de mens zijn gemaakt, als het de overblijfselen of indrukken zijn van vroeger levende dingen, dan zijn het fossielen. Als de voorwerpen door de mens zijn gemaakt, worden ze antiquiteiten of artefacten genoemd.

Voorwerpen die ouder zijn dan 300 jaar worden meestal opgegraven tijdens het moderne landontwikkelings- en bouwproces of door archeologische werkzaamheden. Maar ze worden ook opgegraven op zolders, in kelders en in privécollecties.

Gezien de relatief korte geschiedenis van schrijfsystemen, wordt het woord prehistorisch vaak gebruikt voor alle opgegraven voorwerpen die ouder zijn dan 300 jaar.

Vintage voorwerpen, zoals vintage stoelen bijvoorbeeld, zijn niet zo oud als antiek. In tegenstelling tot de definitie van antiek is het veel subjectiever om iets als vintage te bestempelen. Het woord vintage betekent letterlijk “van ouderdom”. Met zo’n open betekenis zijn er veel interpretaties mogelijk. De meeste antiquairs beschouwen een voorwerp als vintage als het minstens 40 jaar oud is. In de context van deze blogdatum zou een vintage item dus gemaakt zijn tussen 1918 en 1978.

Hoewel veel vintage voorwerpen nostalgisch zijn, zijn ze niet alleen om hun leeftijd gewild. Denk bijvoorbeeld aan decoreren en verzamelen. En omdat veel van deze voorwerpen nog steeds bruikbaar zijn, zijn het vaak praktische voorwerpen met een unieke flair.

Misschien gebruiken veel mensen die antieke en vintage voorwerpen kopen en verkopen ook andere woorden om meer tijdsperioden te bestrijken. Een daarvan is het woord “retro”.

Retro is een liefkozende verkorting van het Franse woord “retrograde”. Net als het woord “retroactief” verwijst de oorspronkelijke betekenis naar het verleden — maar komt niet uit het verleden. In plaats daarvan imiteren retro goodies de stijlen uit het recente verleden. Het zijn geen kopieën of vervalsingen, maar items die een knipoog naar het verleden geven. Denk aan klassiekers zoals bowling shirts en leren jassen.

In de loop der tijd is de definitie van retro echter ook dingen uit het recente verleden gaan omvatten — dingen die niet oud genoeg zijn om authentiek vintage te zijn, maar ook niet alleen maar “gebruikte dingen”. Ze zijn net oud genoeg om nostalgisch te zijn. Veel van deze dingen kunnen nog steeds gebruikt worden — of in het geval van platen, tapes en CD’s, afgespeeld.

De term retro wordt meestal gegeven aan spullen die minstens 20 jaar oud zijn (maar nog geen 40 jaar). Opnieuw gebruikmakend van de postdatum van vandaag, zijn retro-artikelen die gemaakt zijn tussen 1979 en 1998.

In antiekwinkels vind je ook voorwerpen die niet per se oud zijn, maar wel verzamel waardig. Hiertoe behoren ook zogenaamde reproducties (in de antiekbranche soms “repro’s” of “repops” genoemd). Reproducties zijn kopieën van oudere voorwerpen. Het zijn geen “vervalsingen”, want ze proberen zich niet voor te doen als ouder of iets anders dan wat ze zijn: kopieën van, meestal, veel oudere dingen.

Sommige van deze dingen, zoals reproducties van lades en hang- en sluitwerk, zorgen ervoor dat mensen hun oude huizen gemakkelijker en betaalbaarder kunnen restaureren. En in feite hebben veel reproducties, waaronder reproducties van antieke Coke A Cola schalen en oud gietijzeren speelgoed, een echte waarde op zichzelf.

Daarnaast verkopen veel antiekwinkels verzamelobjecten en curiosa. Verzamelobjecten en curiosa hoeven helemaal niet oud te zijn. Ze hoeven alleen maar gewild te zijn. Denk bijvoorbeeld aan Breyer paarden

Natuurlijk leidt het verzamelen van nieuwe voorwerpen vaak tot het verzamelen van oudere varianten… Zo begint dat verzamelvirus vaak! Je bent gewaarschuwd!