Voel je je eenzaam? Zorg dat je wat vaker alleen bent!

Omgaan met eenzaamheid

We zijn tegenwoordig socialer dan ooit. We staan de hele tijd met allerlei mensen in contact en leiden vaak heel drukke, volle levens. Toch voelen ook meer mensen dan ooit zich eenzaam. Een flinke contradictie dus.

Of eigenlijk helemaal niet?

Ik weet niet hoe met jou zit, maar ik ben een groot deel van mijn leven bezig met contact maken met mensen. Mijn agenda zit propvol met afspraken, ik communiceer de hele dag met mensen via allerhande social media kanalen en eigenlijk ben ik daardoor dus nooit echt alleen. Er is namelijk echt altijd wel iemand om mee te praten. Heel gezellig en ontzettend sociaal, zou je zeggen.

Maar toch voel ik me soms weleens ontheemd. Omdat het, ondanks al die drukte, ondanks dat op het oog zo volle en dynamische leven, gek genoeg toch af en toe niet ‘werkelijk’ voelt ofzo. Niet wezenlijk. En ik ben niet de enige die dat gevoel soms bekruipt. Veel mensen, mensen die allemaal volle en drukke levens leiden, zeggen zich regelmatig eenzaam te voelen. Terwijl ze bijna nooit alleen zijn. En dat, is nou juist misschien wel het probleem.

Dat zegt Lars Svendsen, hoogleraar filosofie, in Filosofie Magazine. Volgens hem zijn we juist veel te weinig alleen. Alleen zijn is namelijk niet hetzelfde als eenzaam zijn. Alleen zijn kan uitmonden in wat hij omschrijft als ‘solitude’; positieve afzondering, een staat van alleen zijn die fijn is. Want ‘in eenzaamheid ben je alleen met jezelf, terwijl je in solitude samen bent met je jezelf’ aldus Svendsen. En genieten van je eigen aanwezigheid is nou juist zo belangrijk.

Het probleem is dat we, juist omdat we zo ontzettend veel in contact staan met anderen mensen, slecht zijn geworden in het op prijs stellen van ons eigen gezelschap. Doordat we zo ontzettend sociaal zijn, zijn we het verleerd om alleen te zijn. En voelen we ons dus direct eenzaam als we niet bezig zijn of mensen om ons heen hebben.

We zijn dusdanig van dat soort situaties vervreemd t.o.v. vroeger, toen we veel vaker op onszelf aangewezen waren, dat we dat soort momenten direct associëren met iets dat niet klopt, dat niet goed is. Jammer, want juist op de momenten dat je alleen bent kom je echt tot rust, is er ruimte voor bezinning en reflectie en kom je vaak tot de creatiefste ideeën.

Ten onrechte zijn we vaak in de veronderstelling dat je gevoelens van eenzaamheid oplost door tijd door te brengen met anderen. Dan ben je tenslotte niet meer alleen. Maar zorgen voor meer sociale contacten is meestal helemaal niet de oplossing. Je kunt namelijk een heel bataljon aan mensen om je heen hebben, maar dat wil niet automatisch zeggen dat je je ook daadwerkelijk met hen verbonden voelt. Dat je niet alleen bent.

En de oorzaak daarvoor ligt veelal bij jezelf. Want als je niet gelukkig bent als je met jezelf bent, hoe kun je dat dan wel zelf zijn als je bij anderen bent? Uiteindelijk is dat namelijk natuurlijk toch de basis: dat je vervulling vindt in het leven dat je met jezelf leidt. Je staat tenslotte toch iedere dag met jezelf op en je gaat ook weer met jezelf naar bed en dus is dat het fundament waarop je de rest van je leven moet bouwen. De belangrijkste relatie in het leven is niet de relatie die je hebt met anderen, maar de relatie die je hebt met jezelf.

Alleen zijn geeft je de kans om juist die relatie te cultiveren. En die kans moet je vooral niet onbenut laten. Als je alleen bent kun je nadenken over je leven en jouw positie daarin. Doe je wat je echt leuk vindt? Heb je het gevoel dat je jezelf kunt zijn in het leven dat je leidt? Wat is belangrijk voor je en gedraag je je daar ook naar? Dit soort vragen stellen we ons alleen maar in solitude, omdat we in andere situaties te druk bezig zijn met ‘verdwalen in ons eigen leven’ zoals Svendsen het beschrijft. En dat is natuurlijk inderdaad waar.

Het leven gaat zo snel, we zijn zo druk en we zien zoveel mensen dat er steeds minder tijd overblijft voor onszelf. Dus als we steeds minder tijd doorbrengen met degene die het belangrijkst voor ons is, is het dan gek dan we vereenzamen? Nee, eigenlijk niet.

Breng dus eens wat meer tijd door met jezelf, je zal zien dat het misschien wel het beste gezelschap is dat je in tijden hebt gehad. En hoe kan je nou ooit eenzaam zijn als je je allerbeste vriend gewoon altijd bij je hebt?

(Bron: Filosofie Magazine)

Lees ook: Waarom het voor introverten moeilijker is om gedachten om te zetten in woorden