Waarom het soms fijn is even heimwee te hebben als je op reis bent

Wie langere tijd van huis is, zal ongetwijfeld eenzame momenten hebben waarop je sterk verlangt naar mensen thuis. Maar juist dat zijn momenten om te koesteren. 

Vroeger, toen ik nog een kind was, ging ik regelmatig uit logeren bij vriendinnetjes of  mijn nichtjes. Dat was natuurlijk één groot feest, want dat betekende in de meeste gevallen: laat naar bed, veel snoep en de hele nacht wakker blijven om te kletsen. Voor de meeste kinderen zijn logeerpartijtjes de hoogtepunten van het jaar, maar voor sommigen is het een regelrechte hel. Zo had ik een nichtje dat nooit meedeed met de sleepovers. Niet omdat ze geen zin had, maar doordat ze al na een paar uur last kreeg van heimwee. Nadat haar ouders om drie uur ’s nachts uit bed gebeld werden en anderhalf uur moesten rijden om haar op te halen, zaten slaappartijtjes er voor haar niet meer in.

Huilend mama bellen

Heimwee is een gek gevoel. Het is een allesoverheersend verlangen naar een vertrouwde omgeving of een vertrouwd gevoel. Hoewel we heimwee vooral met kinderen associëren, kunnen ook volwassenen intens hunkeren naar vertrouwdheid. Of dat vertrouwde nou een persoon is, een plek of een gevoel. Volwassenen hebben er bijna net zoveel last van als kinderen, vertelt GZ-psycholoog Eveline van der Burg aan RTL Nieuws. We weten het alleen iets beter te verbergen. In plaats van drie uur ’s nachts huilend onze moeder bellen, stoppen we het gevoel weg of besteden we er weinig aandacht aan.

Structuur en regelmaat

Waarom de ene persoon wel last heeft van heimwee en de ander niet, blijft een raadsel. Volgens Van der Burg speelt persoonlijkheid een grote rol. Wie snel zwart-wit denkt en houdt van structuur en regelmaat krijgt er sneller last van dan iemand die minder moeite heeft met chaos en verrassingen heeft. Zelf ben ik regelmatig langere perioden van huis geweest. Heimwee naar mijn eigen bed heb ik nooit gehad. Maar wanneer je een paar maanden in het buitenland bent, is het logisch dat je familie en vrienden regelmatig mist.

Heimwee is fijn

Toen ik als zeventienjarig meisje een jaar op een Amerikaanse high school zat, heb ik mezelf regelmatig in slaap gehuild omdat ik thuis zo miste. En toen ik tijdens mijn studententijd, vier maanden in Zuid-Afrika woonde, heb ik ook momenten gehad dat ik mezelf wilde teleporteren. Zodat ik heel even met mijn vriendinnen op het terras kon zitten of mijn zus een knuffel kon geven. Toch denk ik aan die momenten niet terug met een vervelend gevoel, maar vond ik dat gevoel van heimwee juist wel iets fijns hebben.

Een mooi besef

Als jij in je eentje aan de andere kant van de wereld zit, kun je je soms heel alleen voelen. Maar dat eenzame gevoel mag er ook gewoon zijn. Sterker nog, als ik iemand mis, kies ik er vaak bewust voor om even helemaal in beslag te worden genomen door dat gevoel. Ik zoek een rustig plekje op om te huilen of na te denken en zwelg even in het gemis. Ik zie het namelijk vooral als een mooi iets. Een teken dat er mensen in mijn leven zijn van wie ik zoveel hou dat ik verdrietig wordt als ze niet in de buurt zijn. 

Lees meer: Ook altijd de drang om te gaan reizen? Dat zijn je genen