Waarom je soulmate niet per se je beste levenspartner is
We willen kosten wat kost onze soulmate vinden. De gepassioneerde liefde die ervoor zorgt dat we niet meer kunnen eten en slapen, met wie we totaal versmelten en de rest van de wereld vergeten. Met die persoon willen we de rest van ons leven delen! Toch? Maar is dat wel het beste plan? Tanja denkt van niet.
Het is een beetje ‘n ongrijpbaar begrip: soulmate. Allereerst om de definitie. Een soulmate wordt ook wel zielsverwant of tweelingziel genoemd. Een nogal zweverige term, die dus bekent dat je op zielsniveau met iemand verbonden bent. Dat klinkt helemaal prachtig en romantisch, maar het is wel iets waarin je moet geloven.
Ik geloof er overigens wel in. Dat je met sommige mensen op een dieper niveau een connectie voelt, zonder dat je dat jarenlang hebt opgebouwd. Dat er mensen zijn met wie je makkelijker kunt praten, die je beter aanvoelen en bij wie het voelt alsof je elkaar al langer kent. Mensen die je echt begrijpen, die op dezelfde manier denken. En dat hoeft niet per se altijd een liefdespartner te zijn.
Het ding met die soulmates is, dat als je ze ontmoet, ze je in elk geval flink van de leg brengen. Ze zetten je aan het denken en ze kunnen je raken als geen ander, zowel positief als negatief. En dat is wederzijds. Als zo’n soulmate een liefde is, is dat vaak een hele intense. Zo’n liefde waarbij je meteen ondersteboven bent van iemand. Hele nachten met elkaar kunt praten, samensmelt en de tijd vergeet. Intuïtief snapt wat de ander denkt of voelt, en dat jezelf ook allemaal heel erg aantrekt. Jullie connectie is zó emotioneel en intens, dat het zich vaak in extremen uit. Want helaas is dit ook de liefde met wie het des te meer pijn doet als het opeens niet blijkt te werken.
En daar wordt het lastig. Want als je met zo’n persoon een relatie aangaat, is het vaak zo diep, intens en emotioneel dat het niet per se de beste basis is om samen te werken of om ook je eigen leven nog een beetje te kunnen leiden. Hoe heerlijk zo’n onstuimige relatie ook kan zijn, uiteindelijk heb je natuurlijk niet zoveel aan iemand die je overwhelmed, die je steeds maar weer onrustig maakt en je uit je slaap houdt.
Het klinkt misschien saai, maar eigenlijk heb je veel meer aan iemand die voelt als een beste vriend, toch? De persoon met wie je je leven deelt, hoeft niet in alles exact dezelfde smaak te hebben of precies hetzelfde te denken als jij. Sterker nog: zo’n persoon bestaat überhaupt niet. Veel meer heb je aan de persoon met wie je het best kan onderhandelen over jullie verschillende smaken en ideeën, de persoon met wie je het op een mooie manier oneens kan zijn. Iemand met wie het logisch voelt dat je samen bent. Van wie je niet afhankelijk bent, maar voor wie je kiest. Iemand bij wie je je stabiel voelt en met wie je als een soort team kunt samenwerken. Zonder dat de emoties door je lijf gieren. Iemand bij wie je jezelf kunt zijn en het leven kunt leiden zoals jij dat wil. Want uiteindelijk is dat wat we willen toch? Een leven lang samenblijven.
