Een ode aan openheid

Psycholoog Janneke Gaanderse merkt dat we steeds minder open zijn tegen elkaar. Dat we in het echte leven de schijn ophouden, zoals we dat ook doen op Facebook en Instagram. Zonde, vindt ze, want open en eerlijk(er) zijn kan je zoveel moois bieden. Een ode aan openheid.

Onze generatie heeft geleerd dat je dingen die fout gaan niet deelt met anderen. Als het ronduit k*t gaat, dan gaan de meeste van ons in zijn of haar eentje zitten kniezen. Want: mislukkingen deel je (liever) niet. Wij hebben dat zo geleerd.

Ik noem een voorbeeld: vriendin x vertelde mij laatst dat het uit is na twintig jaar wonderbaarlijke liefde. Hij liet haar zoveel alleen opknappen thuis en met de kinderen, dat zij er een zure vrouw van was geworden. En dat trok hij weer niet. Dat, terwijl ik al die jaren het idee had dat zij een veel gelukkiger relatie had dan ik. Ik kwam haar altijd tegen op yoga. Dan vertelden we elkaar een of ander gezellig verhaal over hoe leuk het is om moeder te zijn, we complimenteerden elkaar met de kleine oogappeltjes, de leuke foto’s op Instagram en wij deden onze mooie yoga poses in onze mooie yogazaal, in onze roze yoga pants, waarna we nog even proostten met een watertje munt/citroen. Hups, op onze mooie mamafiets en weer doorrrrr.

Hoe het echt met ons ging? Geen idee dus, zo blijkt achteraf. Maar nu waren we een keer écht open en eerlijk. Zij vertelde mij hoe het echt had gezeten, al die jaren. En ik vertelde haar dat mijn vriend ook sinds dag 1 geen jota uitvoert, en dat ik geen enkele man ken die überhaupt weet wat er in een huis moet gebeuren, maar dat ik er een modus in heb gevonden. En dat ik een “lijstje” maak voor mijn vriend, zodat hij opdrachtjes en taakjes kan uitvoeren en dat ik daardoor weer wat vrolijker in de relatie sta. Goh, zegt vriendin x, had ik dat eerder geweten. Dan had ik geweten dat onze situatie helemaal niet zo uitzonderlijk is. Maar het líjkt bij alle anderen altijd zo perfect!”

Zodra je open en eerlijk bent, dan daal je als het ware, vanuit het paradijs der ideaalbeelden, af naar de normale, imperfecte wereld. Dat geeft je de kans om ideeën uit te wisselen met mensen. Om échte ideeën uit te wisselen over wat jou écht bezighoudt. Echte openheid – over wie je bent, wat je voelt en wat je meemaakt en wat je wilt meemaken in het leven – opent de horizon met mogelijkheden ten aanzien van jouw ware zelf.

Als we vanaf het begin wat meer aan elkaar vertellen over wat er echt speelt, begrijpen we elkaar beter. In alle imperfectie kunnen we dan meer liefhebben. Want, dan zien we dat de wereld verre van perfect is. Dat mensen niet 24 uur per dag gelukkig zijn en dat werkelijk iedereen het gehele veld aan ervaringen meemaakt.

Open zijn betekent dat je het contrast en het verschil wilt delen tussen verdriet en gelukzaligheid, tussen schaamte en trots, tussen opgelucht en verlangend, tussen razend zijn en relaxt, tussen wiebelig en ontspannen, tussen stralend en chagrijnig, tussen moe en energiek. Je deelt meer met mensen, daardoor hoor je jezelf beter, daardoor kennen anderen jou beter, daardoor ken je jezelf beter. En dat is precies wat je nodig hebt om echt te werken aan wat je wilt bereiken; in de liefde, met je lichaam, met werk en de rest.

Als we maar de helft “openen” van wie we zijn, dan kunnen we ook maar met de helft aan de slag in onze zoektocht naar wat ons gelukkig maakt. Als we een schijnversie van onszelf “openen”, dan bewandelen we ongetwijfeld het verkeerde pad, op zoek naar ons geluk.

Mijn hoofdgedachte is: wees open. Vertel wat er op je hart ligt, deel het met je vriend(inn)en / geliefden (niet aan de ganse wereld, maar wel aan de mensen die je vertrouwt).

Weet je, het leven is bedoeld om als geheel mee te maken; in alle schakeringen die het te bieden heeft. Niet in maar de helft. Net zoals de wereld rond is, is ook openheid rond. Af, afgerond, rondom, allesomvattend. Het leven is allesomvattend. En dat wil je allemaal voelen, meemaken, ervaren en delen.

Openheid is een versneller, een katalysator, een versterker en een verdieper. Als je jezelf écht opent, dan vertel je alles aan je vriend(innen). Ook de dingen die wat zwaarder op de hand liggen. Positief of negatief. Dat geeft echte vriendschap.

De enige manier waarop het leven door je heen kan stromen, is door jezelf te openen. Anders blijft het leven bij de deur hangen.  En oh, hoe gemakkelijk lijkt het van te voren om – in dit geval – zo, hupsakee, tegen iedereen te zeggen dat het uit is met jouw grote liefde. En oh, hoe moeilijk blijkt het te zijn, omdat het zo veel chaos brengt. Iedereen gaat met jouw verhaal aan de haal. Het worden wel duizend verschillende versies van jouw verhaal. Nee, open zijn is niet gemakkelijk.

Open zijn is een soort sport. Je moet het echt bewust doen. Je “doet” open. Je doet open voor de wereld.

Oefening:

1. Open jezelf
2. Blijf open
3. Open jezelf nog wat meer
4. Vertrouw en wees hoopvol.

Dat is best een moeilijke oefening, maar als je er bedreven in wordt, dan staan de deuren wagenwijd open naar een ontspannen, kabbelend leven met een enorm brede horizon.