Jennifer Aniston’s krachtige brief over ons vrouwbeeld

Ze is bekend, mooi, ruim in de veertig en…(nog) geen moeder. En ze is het zat dat de roddelrubrieken daar dagelijks vol van staan, inclusief ‘nieuws’ over dat ze of zwanger, of  anders te dik zou zijn.  En dat soort berichten zeggen niet alleen iets over het niveau van de papparazzi, maar ook over hoe we als samenleving kennelijk naar vrouwen kijken. Daarom schreef Jennifer Aniston deze krachtige, mooie brief. “iedereen is compleet, met of zonder partner, met of zonder kind.”

“Laat ik beginnen met zeggen dat ik nog nooit op roddel heb gereageerd. Ik hou er niet van om energie te geven aan de industrie van leugens, maar wilde toch deelnemen aan een groter gesprek dat al begonnen is en moet blijven. Aangezien ik niet op social media zit, heb ik besloten om mijn gedachten hier op schrift te stellen.
Voor de goede orde, ik ben niet zwanger. Wat ik ben, is het zat. Ik ben de ‘lichaams- shaming’  die dagelijks gebeurt onder het mom van ‘journalistiek’  en ‘celebrity nieuws’ zat. Elke dag worden mijn man en ik lastiggevallen door tientallen agressieve fotografen buiten ons huis, die schokkend ver gaan om een foto te krijgen, zelfs als dat betekent dat ze ons, of de ongelukkige voetgangers die toevallig in de buurt zijn, in gevaar te brengen. Maar afgezien van het aspect van de openbare veiligheid, wil ik me richten op het grotere plaatje van wat dit krankzinnige tabloid-ritueel voor ons allemaal betekent.

Want als ik een soort symbool voor sommige mensen ben, dan ben ik een voorbeeld van hoe we, als samenleving, onze moeders, dochters, zusters, vrouwen, vriendinnen en collega’s  bekijken. En dat beeld is absurd en verontrustend. De manier waarop ik door de media wordt neergezet  is gewoon een weerspiegeling van hoe we vrouwen in het algemeen zien en portretteren, en het kromgetrokken beeld van schoonheid dat we daarbij hebben gecreeerd.
Soms hoef je culturele normen alleen maar een ander perspectief te zetten om ze werkelijk te kunnen zien voor wat ze zijn: een collectieve acceptatie, een onbewuste overeenkomst. En daar zijn wij allemaal verantwoordelijk voor. Want overal ter wereld kijken kleine meisjes naar onze overeenkomst, passief of anderszins. En dat begint vroeg. De boodschap:  dat meisjes niet mooi zijn tenzij ze ongelooflijk dun zijn, dat ze onze aandacht niet verdienen tenzij ze er uitzien als een supermodel of een actrice op de cover van een tijdschrift.  Dat is het beeld dat meisjes krijgen van vrouwelijkheid. We maken gebruik van ‘nieuws’ over celebrity’s om deze onmenselijke weergave van vrouwen, uitsluitend gericht op iemands fysieke verschijning, in vol speculaties tabloids  om te zetten. Is ze zwanger? Eet ze teveel?  Is haar huwelijk op de klippen gelopen, alleen omdat de camera een aantal fysieke ‘onvolmaaktheden’ vastlegt?

Ik vertelde mezelf altijd dat roddelbladen net stripboeken zijn, niet om serieus te worden genomen, maar als een soap voor mensen om te volgen wanneer ze afleiding nodig hebben. Maar ik kan mezelf dat niet meer wijsmaken, want de realiteit is stalking en een beeld van vrouwen dat niets met de realiteit te maken heeft.  De afgelopen maand heeft mij in het bijoznder laten zien hoeveel we de waarde van een vrouw laten afhangen van haar echtelijke en moederlijke-status. De enorme hoeveelheid middelen die nog steeds worden besteed om gewoon te ontdekken of ik zwanger ben,  wijst op de diepe overtuiging dat vrouwen op de een of andere manier onvolledig, mislukt of ongelukkig zijn als ze niet getrouwd met kinderen.  Er zijn momenteel massale schietpartijen, bosbranden, de komende verkiezingen en een willekeurig aantal meer nieuwswaardige zaken gaande, waar die ‘journalisten’ hun geld en middelen beter aan kunnen besteden dan aan mij.

Dus wil ik hierover naar buiten komen: iedereen is compleet, met of zonder partner, met of zonder een kind. En vrouwen hebben de ruimte nodig om te beslissen voor zichzelf wat mooi en goed is als het om hun lichaam gaat. Dat besluit is van hen, en die van hen alleen. Laten we dat zo houden, en ook voor alle jonge vrouwen in deze wereld die op zoek zijn naar voorbeelden. Diebeslissing hoort niet in tabloids thuis. We hoeven niet te trouwen of moeder te worden om volledig te zijn. Iedereen mag haar eigen ‘nog lang en gelukkig ” bepalen voor zichzelf.
Ik ben het zat om deel uit te maken van dit verhaal. Ja, ik kan op een dag moeder worden op een dag, en als he zover is zal ik de eerste zijn om dat doen, je te laten weten. Maar ik ben niet voor uitoefening van het moederschap, omdat ik me incompleet zou voelen op een bepaalde manier, zoals het celebritynieuws ons doet geloven. Ik stoor me eraan dat er van wordt gemaakt dat ik me minder voel  dan anderen omdat mijn lichaam aan het veranderen is en / dat ik een hamburger voor de lunch at en werd gefotografeerd vanuit een vreemde hoek. En daardoor wordt ‘verdacht’ van twee dingen: “vet”,  of “zwanger” .

Na jarenlange ervaring vind ik dit soort tabloid praktijken gevaarlijk. En dat zal niet veranderen, althans niet snel. Wat wél kan veranderen, is ons bewustzijn over – en reacties op- dit soort giftige berichten, waar een waarheid over wie we als vrouw horen te zijn onder begraven ligt . We kunnen beslissen hoeveel we kopen en wat we bekijken, en misschien zullen de tabloids daardoor op een dag worden gedwongen om de wereld te gaan zien door een andere, meer gehumaniseerde lens. Omdat consumenten zijn gestopt met het kopen van deze onzin.”

Jennifer’s originele brief vind je hier.