Kill them with kindness! (of: hoe zuurder die ander, hoe aaaardiger jij wordt!)

We krijgen allemaal te maken met moeilijke mensen. De één is misschien wat onaardiger en overweldigender dan de ander maar toch: moeilijk. Dat betekent alleen nog niet dat je met hetzelfde gedrag hoeft te reageren. Liesbeth deelt het principe van ‘Kill them with kindness’ dan ook graag met je, want het kan de boel er snel een stuk van op laten knappen.

Lees ook: Ontroerend filmpje: zo werkt troost

Van die mensen. Het zuigt, het zeurt, het zeikt en het knaagt. En nét als je denkt dat je van ze af bent, komen ze in een andere gedaante (een nieuwe collega, een nieuwe schoonzus) weer hóp in je leven terug. Alsof ze nooit zijn weg geweest, zodat alles gewoon weer opnieuw kan beginnen. Want moeilijke mensen: we hebben er allemaal last van. Mijn persoonlijke thema is De Dominante Verzuurde Vijftiger. In werkelijk álle soorten en maten ben ik haar (het is in mijn geval altijd een vrouw) de afgelopen jaren tegen gekomen. Ik herkende haar niet altijd meteen vanwege die verschillende gedaantes, maar vroeg of laat viel het kwartje. En wist ik: Oh God, daar is ze weer. And she’s ready to rumble. Again.

Wat ik vroeger deed: ik werd ook dominant en zuur van mijn thema-vrouw. Wat zij deed (met mij), ging ik dus eigenlijk terug doen. Nou kan ik je vertellen: dat werkte dus niet. Want door bozig en gelijkhebberig te reageren, gaf ik in feite de hele regie uit handen, en maakte ik mezelf ‘gelijk’ aan haar. Wat ik niet was, want zij was altijd ouder en dominanter, dus dat ‘won’ ik natuurlijk nooit. En voor ik het wist was ík met mijn reactie ineens het zuurtje van het gezelschap, en dat allemaal door (mijn reactie op) haar. Toen ik dát mechaniekje ontdekte, was ik er dan ook in één klap klaar mee. Maar hoe ik dan wel redelijk en positief kon blijven in de buurt van mijn vijftiger? Ik had geen idee.

Tot een collega (die achter een receptie werkte met dagelijks Heel Veel Moeilijke Mensen Om Mee Te Dealen) op een dag met een glimlachje zei: “Zó moeilijk is het toch niet? Kill them with kindness, dat is het leukste dat er is.” En daarmee bedoelde ze dit: blijf altijd vriendelijk, beleefd, redelijk en opgewekt. Want daar is uiteindelijk zelfs de grootste Zuurzilla niet tegenop gewassen. Ik ben dat dus in alle stilte gaan uitproberen en echt: het werkt als een dolle. En dat betekende niet dat ik mezelf anders ging voordoen of ging liegen, wél dat ik iedere keer als ik het bloed weer naar mijn hoofd voelde stijgen van ingehouden ergernis, ik bewust besloot vriendelijk te blijven. Waarmee ik in één klap de hele situatie neutraliseerde, en het eigenlijk gewoon leuk en relaxed bleef. Vooral voor mezelf. En mijn hart, zeg ik er eerlijk bij.

Sinds ik weet wat ‘kill them with kindness’ is, verspreid ik graag het woord. Zo raakte van de week een collega van mij verstrikt in een soort e-mailoorlog, die zich werkelijk binnen luttele minuten (en 20 mailtjes) voltrok. Na veel gevloek en hardop-tegen-het-beeldscherm-gepraat van haar kant, sprak ik  dus maar mijn persoonlijke profetie over haar uit: kill them with kindness. Misschien moet je gewoon even aan de andere kant vragen of het wel goed met haar gaat, of dat ze misschien stress heeft ofzo, zei ik. Zo geschiedde en zie: binnen no time was de kou uit de lucht, die ander had inderdaad een rotdag/rotbaan/rotleven en bedankt dat je dat even aan me vraagt. Wat begon als gemiezer op de mail, veranderde ineens in een fijn menselijk gesprek vol begrip en jeetje wat naar voor je. Plus; daarna was binnen een minuut geregeld waar in die eerdere 20 mails dus geen ruimte voor was. Ik bedoel maar.

Het proberen waard dus, daarom hier nog wat zelfbedachte Kill them with Kindness-tips, om in je achterhoofd te houden wanneer het zover is:

Zuurheidsalarm? Blijf neutraal, ga niet geforceerd lachen (tenzij je écht moet lachen, dat is juist weer een heel sterke reactie om conflicten de kop mee in te drukken) en zeg even niets terug behalve: ‘oke, ik hoor wat je zegt, en ik denk er heel even een paar seconden over na als je dat goed vindt.’ Kan jij ondertussen even bijkomen en je kindnessknop aanzetten.

Vraag vriendelijk of je goed hebt begrepen welk probleem Zuurzilla aan de kaak stelt, en of jouw samenvatting (die je dan kort geeft), een beetje klopt.

Bedenk samen een oplossing. Dat kan écht zodra de kou uit de lucht is. Bedenk maar zo: zolang je er niet mee naar bed hoeft, is zelfs de grootste zeikerd met vriendelijkheid te bewerken. En zo niet, dan heb je er een mooie uitdaging bij.

Menselijke aandacht is áltijd een goed idee. Dus als je voelt dat er plots een ijzige poolwind opsteekt om je heen (of in je mail bijvoorbeeld); vraag hoe het met de ander is en toon interesse. Niet omdat je zit te manipuleren, maar omdat dat uiteindelijk écht vriendelijk en normaal is, en dus eigenlijk altijd wel de norm. En daar is nog nooit iemand slechter van geworden, toch? Kill ze!

Lees ook: Klaar voor verandering? Het geheim zit ‘m in één keuze

Gerelateerde artikelen

Back to top button