Lizzie werd ‘de lelijkste vrouw ter wereld’ genoemd en dit is wat ze deed

De Amerikaanse Lizzie Velasquez werd uitgemaakt voor de ‘lelijkste vrouw ter wereld’. Ze liet zich er niet door uit het veld slaan. ‘Uiteindelijk zijn we allemaal mensen.’ Laat je inspireren door een van de moedigste en meest positieve vrouwen ter wereld.

Wie is Lizzie Velasquez? Een hele inspirerende Amerikaanse vrouw van 28 jaar. Ze is geboren met een zeldzaam syndroom, waardoor ze er nogal opvallend uitziet. Hoeveel ze ook eet, haar lichaam maakt geen vet aan. Ze is 1.58 lang en weegt nog geen 30 kilo. Aan één oog is ze volledig blind, met het andere slechtziend. Vlak na haar geboorte zeiden artsen tegen haar ouders dat ze nooit zou praten of lopen. Ze hadden het mis. Ze maakte er zelfs haar beroep van; sinds een paar jaar is ze motivational speaker.

Ze kan nu grapjes maken over haar aandoening. Maar makkelijk is haar leven niet geweest. Het dieptepunt was toen ze op haar zeventiende op haar kamer zat en even geen zin in huiswerk had. Op YouTube zocht ze naar een leuk nummer en stuitte op een video met de titel ‘De Lelijkste Vrouw ter Wereld’. Ze klikte erop, keek een paar seconden en realiseerde zich toen: Dat ben ik.

De video duurde nog niet eens acht seconden, maar het zou een belangrijke rol in haar leven spelen, vertelt ze in de TEDx talk. En eigenlijk niet eens zozeer die video, maar de opmerkingen die eronder waren geschreven:
‘Doe een zak over je hoofd. Als mensen je gezicht zien, zullen ze blind worden.’
‘Lizzie, doe de wereld een gunst, zet een pistool op je hoofd en schiet.’
Dát was waar haar maag zich van omdraaide. Ze wist niet hoe snel het zelfvertrouwen dat ze met zoveel moeite had opgebouwd, weg kon zijn. Hoe snel ze zich een stuk vuil kon voelen. Misschien hadden ze gelijk, dacht ze, en kon ze beter dood zijn. Met moeite had ze zich door de jaren op de middelbare school heen geworsteld. Ze had geprobeerde te zijn zoals de andere meisjes. Schreef voor de schoolkrant, werd cheerleader. Maar toen zag ze die video.

Dat ze de zelfmoordtips die werden genoemd niet opvolgde, kwam door een klein stemmetje in haar hoofd dat zei dat ze niet moest luisteren naar die opmerkingen. Dat stemmetje was er dankzij haar ouders. Ondanks dat Lizzie altijd gepest werd en vaak genoeg wenste dat ze haar syndroom met water en zeep kon wegpoetsen, bleven haar ouders benadrukken dat ze door moest zetten, met haar borst vooruit, haar kin omhoog en een vriendelijke glimlach op haar gezicht. Wat anderen ook zeiden of deden.

Op een dag besloot ze dat ze méér wilde doen dan passief glimlachen terwijl ze haar hart voelde steken. Geen slachtoffer zijn maar een dader, een activist. Ze maakte een eigen YouTube-kanaal aan en begon te vloggen. Zo kon de hele wereld zien wie eigenlijk de mens was achter ‘de lelijkste vrouw ter wereld’. Inmiddels heeft ze ruim 700.000 volgers. Ze wil dat iedereen die gepest wordt voor zichzelf opkomt of met iemand gaat praten.

Ze is inspirerend omdat haar verhaal niet alleen belangrijk is voor mensen die gepest worden, die er afwijkend uitziet, maar voor ons allemaal. Haar verhaal is universeel. In de TEDx talk vraagt ze aan haar publiek: ‘Wat definieert jou? Welke aspecten zorgen ervoor dat jij jij bent? Is dat je achtergrond, waar je vandaan komt, je vrienden? Ik weet het, het is geen makkelijke vraag.’

Het heeft Lizzie zelf veel tijd gekost om erachter te komen wat haar definieert. Lange tijd dacht ze dat het haar uiterlijk was, haar anders zijn. ‘Maar de mensen die dichtbij mij stonden bleven zeggen dat ik dan wel een syndroom had en dat dat bij tijden heel zwaar was, maar dat dat niet hoefde te bepalen wie ik ben.’

We zijn allemaal zélf verantwoordelijk voor ons leven, benadrukt Lizzie. ‘Jij zit aan het stuur, jij bepaalt welke weg je neemt.’ Ze zegt dat zij zich bewust werd dat zij een keuze had, of ze zich richtte op de slechte dingen in haar leven of op de goede. ‘Ik werd me bewust van de dingen die ik wél heb, waarvoor ik dankbaar ben. Ik kan uit één oog niet zien, maar uit het andere wel. Ik word misschien vaak ziek, maar heb wel weer mooi haar.’

Lizzie koos ervoor om de negativiteit – haar syndroom en de mensen die zeiden dat ze dood moest – niet haar identiteit te laten bepalen. ‘Mijn eigen wensen, mijn doelen, mijn succes, dát is wie ik ben. En die negativiteit gebruik ik alleen maar om mijn vuurtje op te stoken en nog harder te werken.’ En dat doet ze. Naast haar YouTube-kanaal is ze ook te zien in een documentaire en een serie die over haar werden gemaakt. Daarnaast schreef ze drie boeken.

‘Ik heb een moeilijk leven gehad,’ zegt ze, ‘bij tijden was het vreselijk en zwaar. Maar dat is oké. Het heeft me gebracht waar ik nu ben. Dus, waardoor laat jij je definiëren? Wat bepaalt wie jij bent?’

Bekijk de TEDx talk van Lizzie: 

Gerelateerde artikelen

Back to top button