10 tekenen dat je een innerlijke strijd voert (die niemand ziet)

Er bestaat een spreekwoord dat zegt: be kind, for everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Maar hoe weet je of je zelf ook een innerlijke strijd aan het leveren bent? Met jezelf, een geheim, een taboe, je relatie, of met iets dat je zelf nog niet eens helemaal begrijpt? Tien tekenen die daar op wijzen én wat je kunt doen (en wees gerust: je bent niet de enige!)

1. Je voelt je helemaal alleen
   Zelfs in een grote groep kan jij je losgekoppeld voelen van iedereen om je heen. Je kunt geweldige gesprekken hebben lijkt het, maar toch het gevoel hebben dat niemand je echt begrijpt of heeft gehoord wat je probeerde te zeggen. De kans is dus groot dat jij meer luistert dan praat, want dat maakt het makkelijker.
   Wat je kunt doen: zoek iemand op die je écht vertrouwt en waar je jezelf kunt zijn en praat tegen hem of haar. Dat hoeft niet perse te gaan over wat er in je hoofd en hart gebeurt, als je jezelf maar op geregelde momenten deelt en je je gezien voelt.
2. Mensen geven je allerlei labels
   En dat kan gaan van humeurig tot koel. Van onvoorspelbaar tot onbenaderbaar. En dat ben je misschien ook wel, al dan niet soms, maar dat komt omdat je net als iedereen goede en minder goede dagen hebt. En daar heb jij zelf het meeste last van want het liefst zou je willen dat alles gewoon weer goed en normaal was maar: dat is niet zo. Met alle gevolgen voor je dagelijkse humeur van dien.
   Wat je kunt doen: negeer het gevoel dat mensen je proberen te vangen in een label, dat gebeurt óók als het goed met je gaat maar dan heb je er geen of minder last van. Leef verder zo regelmatig mogelijk, zorg dat je genoeg slaapt, eet gezond en vermijd grote sociale of emotionele pieken en dalen zoveel mogelijk (als dat laatste lukt uiteraard, maar kijk eens of je ze aan kunt zien komen). Klinkt saai, maar op dit moment is er niets mis met saai, het is al druk genoeg in je hoofd.
3. Je probeerde om erover te praten, maar dat hielp niet
   Vrienden, familie, misschien een therapeut: je probeerde te praten over wat je dwars zit maar je voelt je nog steeds hetzelfde: alleen en onbegrepen. En het is hard maar waar: soms voelt zelfs de meest wijze persoon niet aan wat je bedoelt, omdat hij of zij het simpelweg nooit meemaakte. En krijg je goedbedoeld maar onbruikbaar advies (‘het gaat vanzelf weer over!’) waardoor je je nóg eenzamer, of vreemder, of geïsoleerder kunt gaan voelen.
   Wat je kunt doen: blijf wél in gesprek, letterlijk. Met iemand die je vertrouwt, bijvoorbeeld via een wekelijkse update op zondagavond over de telefoon, of samen live op de bank. Daarnaast kunnen forums soms heel behulpzaam zijn om je hart uit te storten bij lotgenoten, bijvoorbeeld hier.
4. Je ben het zat om te doen alsof alles goed gaat
   En dus ook zat van zeggen dat er niets mis is, sterk te zijn, te glimlachen terwijl je het liefst zou willen huilen. Het liefst zou je willen dat alles en iedereen je gewoon lekker met rust laat maar je weet dat dat niet echt de beste optie is.
   Wat je kunt doen: dit is een lastige, maar het is wat het is. Bedenk dat er een diepste punt komt, dat bestaat, en dat als je dat eenmaal hebt bereikt je situatie verandert, en waarschijnlijk ook wel (wat) verbetert. Zoek rust en plezier in mensen (of dieren, of plaatsen in de natuur) waarvan je weet dat daar niet zo op je ‘gelet’ wordt. Het ontspant.
5. Je bent op je hoede
   Je bent niet zo open en vriendelijk als je vroeger was, maar voorzichtig(er) geworden en je houdt je geregeld afzijdig. Dat komt niet omdat je minder vriendelijk bént, maar omdat je jezelf probeert te beschermen. Je bent kwetsbaarder dan het lijkt of mensen kunnen zien, maar dat weten van jezelf is een eerste stap. En het heeft een oorzaak en reden, waar je tijd en energie nu naar uitgaan.
   Wat je kunt doen: vertrouw er op dat dit tijdelijk is. Wie je bent, je karakter, de zachtheid, laat je niet zomaar in de steek maar komt echt wel weer terug. Als het moment daar is.
6. Je bent makkelijk teleurgesteld
   Als je met jezelf in gevecht bent kan zelfs de kleinste teleurstelling een enorme domper veroorzaken en tot negatieve emoties leiden. Je bent snel te kwetsen en merkt dat je sneller boos wordt om dingen (zelfs als het een grapje was)
   Wat je kunt doen: probeer neutraal te zijn. Wat er gebeurt is niet goed, en ook niet slecht. Het IS. Daarnaast is een kleine beetje relativering wel zo handig; niet alles wat er gebeurt gaat om jou, laat staan dat het een aanval is. Probeer dat te onthouden, en wacht met reageren. Als het na drie dagen nog rot voelt wat er gebeurde kan je er altijd nog op terugkomen.
7. Je geest is gestresst
   Je bent snel afgeleid en vergeetachtig, en hebt altijd het gevoel dat er gewoon niet genoeg uren in de dag zitten om alles te doen. Gevolg: je bent gestresst en vaak angstig – zelfs in je slaap.
   Wat je kunt doen: maak haalbare to-do lijstjes die je dagelijks afstreept, het geeft een gevoel van controle. Zoek daarnaast bewust naar ontspanning, of je daar nou zin of ‘tijd’ in/voor hebt of niet. Lezen, muziek luisteren, mediteren, wandelen: een half uurtje per dag helpt al.
8. Je denkt dat je isolatie nodig hebt
   Want deelnemen aan het openbare leven kost (te) veel moeite. Je bent er misschien van overtuigd dat een verre vakantie, weg van mensen en drukte en lawaai, je goed zullen doen. En dat is misschien ook zo, maar jij weet ergens ook dat dit een tijdelijke oplossing zou zijn.
   Wat je kunt doen: boek die vakantie meteen, én probeer zoveel mogelijk mee te blijven doen. Probeer daarnaast zoveel mogelijk rust in te bouwen maar zonder jezelf niet af: andere mensen kunnen je helpen om de boel in perspectief te blijven zien en je kunt energie van ze krijgen.
9. Je verliest hoop
   Hoeveel je ook probeert, of praat, of bidt, of jezelf op andere manieren er bovenop probeert te helpen: je verliest soms de hoop op beterschap en bent bang dat dit gevoel nooit meer overgaat.
   Wat je kunt doen: het enige dat zeker is in het leven, is dat het constant verandert. En misschien zul je dit wat je nu meemaakt altijd bij je blijven dragen, maar dat is niet perse goed of slecht. Het leven gaat altijd in fases, ook dit zal dus voorbij gaan.
10. Je weet dat je de enige bent die je zelf kan helpen
    Maar je bent nog steeds bezig om erachter te komen hoe. En weet je wat: dat is prima, en neem je tijd. Op een dag is deze battle voorbij, en het idee dat jij de enige bent die daar écht een verschil in kan maken is zowel overweldigend eng als prachtig. Luister naar wat je voelt én blijf nadenken. Op een dag weet je wat je volgende stap moet zijn. En maak je die.

Ben je klaar met die innerlijke strijd en wil je meer rust in je hoofd?

Mensen in Nederland en andere Westerse landen beginnen zich nu langzaam te realiseren dat ze niet alleen hun lichaam gezond moeten houden, maar ook hun geest.

Niet lekker in je vel zitten, onrust, piekeren en stress zijn de grootste oorzaken waaruit blijkt dat je je ongelukkig voelt.

Leer praktische korte oefeningen die je helpen om direct stress te verminderen, meer in het hier-en-nu te zijn en meer te genieten!