DIT is waarom iedereen naar Netflix-serie The Affair moet kijken

Het was al een tijdje aan het gonzen, maar eindelijk bingete ook Liesbeth Netflixserie The Affair. Dat bleef haar nogal bij, om verschillende redenen. En niet alleen haar. Nu wil ze dus dat de hele wereld het ziet. Vandaar dit stukje. Zonder spoliers.

Ik beloof je dat ik niet zal spoileren, dus als je Netflixserie The Affair nog niet hebt gebinget kun je dat straks na afloop van dit stukje nog steeds met een gerust hart doen. Maar manmanman, ik moet die 20 afleveringen even van me afschrijven. De perikelen tussen Noah en Allison om precies te zijn, en dientengevolge de perikelen die zij krijgen met hun wettelijke echteno(o)t(e) Helen en Cole. Allemaal gespeeld door uitstekende acteurs, dus daar gaat het al goed.
Maar dan dat VERHAAL. Een verhaal dat we allemaal heus wel ergens van kennen, al dan niet uit onze eigen levens al zal iedereen dat laatste uiteraard bij hoog en bij laag ontkennen maar dan zeg ik: 1 op de 3 mensen, mannen én vrouwen, maar dit terzijde want dat verhaal dus, en dat gaat over vreemdgaan. En met vreemdgaan bedoel ik: het totaalpakket. Vol gelieg, stomende seks en stiekeme afspraakjes. Vol ineens weer gaan roken, jezelf als nieuw zien door de ogen van die ander, en daarbij de hele sodemieterse bende, als in: je huwelijk, of je gezin, voor het gemak maar even compleet over het hoofd zien. Want dat doen mensen die vreemdgaan nu eenmaal vaak, omdat de spanning, of misschien juist wel de verveling die daaraan vooraf ging, ze teveel is geworden. Omdat ze verliefd zijn geworden misschien wel, of dat denken te zijn. Omdat ze seks willen met iemand anders of omdat ze het gewoon niet kunnen tegenhouden. Hoe dan ook: dat overkomt Noah en Allison dus allemaal. In sneltreinvaart. Prachtig gefilmd in steeds twee delen, waarin je in de eerste helft van de aflevering zijn visie op het gebeuren meekrijgt, en in de tweede helft die van haar. Of andersom.

Nu heet deze serie The Affair dus je zou kunnen zeggen dat je natuurlijk had kunnen zien aankomen dat het hier over overspel ging. En dat klopt dus, al is de manier waarop dit verhaal zich ontvouwt zó spannend en hitsig en tegelijkertijd zo hopeloos en lelijk, dat het diepe indruk achterliet. Bij mij, maar eigenlijk bij iedereen om me heen die deze serie ook zag. En bij wie zonder uitzondering toch eigenlijk wel de conclusie was dat je vreemdgaan maar beter niet doet. Nee echt niet. Omdat het vroeg of laat alleen maar verliezers oplevert. En niemand er beter van wordt.  En al helemaal als er kinderen in het spel zijn. Maar goed, 1 op de 3 dus, zoals ik al zei. Dus dit vinden is natuurlijk roepen in de woestijn. En ik wil echt niet roomser dan de Paus zijn of mensen vertellen wat ze moeten doen. Leven en laten leven enzo, ik weet er alles van. Maar nu in dit stukje toch even niet. Want hoewel ik met recht kan zeggen dat ik nog nooit ben vreemdgegaan en ik daar ook echt niet aan moet denken want dan krijg ik bij voorbaat al angstaanvallen, is het me in mijn uiterst exotische liefdesleven weleens overkomen dat mijn significante ander daar iets lossere ideeen over op nahield. Dus ik kan erover meepraten, zal ik maar zeggen. Juist daarom zeg ik: doe maar niet. Alleen maar verliezers, kortom. En nu weet ik best dat er uitzonderingen bestaan op deze regel, en er dus affaires bestaan die daadwerkelijk gebaseerd zijn op grote liefde, maar meestal zijn wij die uitzondering niet, en die anderen ook niet. Ik vind dan ook: ga eerst netjes uit elkaar als dit je overkomt, en begin dan pas iets met een ander. En het kan me niet schelen dat dit misschien een moraal uit 1789 is, het is nu eenmaal de mijne.

Het rare is alleen dat ik dat niet tegen Noah en Allison zei. Nee, ben je gek, ik vlóóg door de afleveringen heen net zolang tot ik ze had waar ik ze hebben wilde: in bed. En toen leverden ze ook een prestatie van formaat. Weg waren mijn principes, weg waren hun partners en gezinnen en families, weg was alles dat ging over liefde voor altijd, of ‘tot de dood ons scheidt’. Het zal wel komen omdat ik wist dat het niet echt was, maar ik smulde ervan. Terwijl ik deze mensen na verloop van tijd steeds minder sympathiek begon te vinden, in tegenstelling tot hun ronduit geweldige echtgeno(o)t(e). En daar werd ik oprecht een beetje treurig van. Omdat die wettelijke partners intussen eigenlijk alles bleken te vertegenwoordigen waar het over zou moeten gaan tussen twee mensen in een relatie: blind vertrouwen, loyaliteit, liefde, trouw, gemeenschappelijke herinneringen, gedeelde kinderen, vergeving, seks en kwetsbaarheid. Maarja, kom daar maar eens om in de wereld van Netflix. Of in de echte wereld, so to speak. Zonder te spoileren kan ik dus oprecht zeggen dat die twee vreemdgaande hoofdpersonen me na 20 afleveringen goed de keel uithingen. En dat was nog maar ONDER ANDERE vanwege dat vreemdgaan, en verder zeg ik niets.

Van de week sprak ik een vriendin, die net samen met haar man alles had uitgekeken. Hij zei halverwege al ineens: ‘wat een puinhoop, man.’ En ze was blij dat hij dat had gezegd, want zo wist ze dat ze op hetzelfde denkniveau zaten. En ineens dacht ik: aha. Zo bezien heeft The Affair dus een heel goed effect op de mensen. Je kunt meegenieten van de rotzooi van twee minnaars, maar het is goddank niet de jouwe en het is ook niet echt. En als je bij je paasei bent ga je dat niet veroorzaken ook, zeker niet als je alle afleveringen hebt uitgekeken. Ik hoorde ooit: op andermans puinhopen is het moeilijk een leven te bouwen, en zo is het ook. Alleen maar verliezers dus, en op een andere manier dan je nu misschien al denkt. Behalve in dit geval voor ons, de kijkers. Want wij winnen enorm dankzij The Affair. Het wachten is nu dus op deel drie, maar ik denk dat ik die afleveringen voorlopig sowieso uitstel. Ik heb namelijk wel even genoeg gezien. Liever ga ik dan ook eerst even uitgebreid mijn geliefde knuffelen. En hem daarna gewoon nog even trouw blijven tot in de dood. Lijkt me een puik plannetje.

Lees ook: Als je behoefte hebt om door een Andere Man tegen de muur gezet te worden

Gerelateerde artikelen

Back to top button