Waarom ik niet geloof in monogamie

Simone is tien jaar samen met haar man en haar sexleven is springlevend. Ze vrijt met haar man en ook met anderen. Hetzelfde geldt andersom. En alles in alle openheid.

Ik weet nog dat ik een aantal jaar geleden met een kennis sprak. Het liep allemaal niet lekker tussen haar en haar man. Ze hadden nooit ruzie, voerden nog fijne gesprekken, waren dol op hun vierjarig zoontje, maar tussen de lakens gebeurde er helemaal niets meer. Ze vond hem nog steeds woest aantrekkelijk en andersom blijkbaar ook. Maar seks? Ze kon zich de laatste keer niet meer herinneren. Om de een of andere reden namen ze beiden niet meer de moeite om hun seksleven nieuw leven in te blazen en ze vroeg zich hardop af of dit het nou was. Toen stelde ze de onvermijdelijke vraag aan mij: Jullie zijn toch ook al een jaar of tien samen? Hebben jullie nog seks? Heel even twijfelde ik. Ik kende haar goed maar ook weer niet zo héél goed. Ik besloot het er op te wagen en antwoordde: Heel vaak. Met elkaar…. En met anderen.

Haar mond viel open van verbazing. En vanuit haar tenen hoorde ik haar zeggen: Dat. Wil. Ik. Ook.

Mijn man en ik leerden elkaar kennen toen we beiden begin veertig waren. Al vanaf het prille begin maakte hij mij duidelijk dat ik, wat hem betrof, gerust seks mocht hebben met anderen maar dat ik daar wel eerlijk over moest zijn. Ik vermoed dat wanneer je zoiets te horen krijgt van een nieuwe partner als je halverwege de twintig bent dat je dan onmiddellijk denkt: Jij wilt gewoon carte blanche om vreemd te gaan. Maar dat was het niet. Zowel mijn man als ik hadden in ons vorige huwelijk te maken gehad met bedrog. We werden zelf belogen en bedrogen onze wederhelften. En dan gaat het fout. Dan begint het liegen, het bedriegen, het verzwijgen. Twee op de drie huwelijken eindigt in een scheiding. Hoeveel mensen er tijdens hun huwelijk vreemd gaan is onbekend. Sommige cijfers spreken van 25%, uit andere onderzoeken komt naar voren dat de kans dat je met overspel te maken krijgt in een langdurige relatie ergens tussen de 40% en 76% ligt. En de rest zwijgt. Met de opkomst van datingsites zoals Lexa en Relatieplanet, en vergeet vooral Tinder niet,  appen! appen!, is vreemdgaan een stuk makkelijker geworden. Monogamie heeft nog steeds de status dat het zo hóórt. Maar monogamie is een keuze. Mijn man en ik maakten meteen duidelijke afspraken. De eerste was: als je iets voelt voor een ander spreek het dan ook uit. Wat voel je precies en wat wil je er verder mee?

Want wees eerlijk. Hoe vaak is het gewoon pure lust voor die ander? De keren die ik tijdens mijn huwelijk vreemd was gegaan hadden niets te maken met de staat waarin mijn relatie zich toen bevond. Het waren de omstandigheden die ervoor zorgde dat ik bewust de keuze maakte om seks te hebben met een ander dan mijn man. Gewoon uit lust dus. En dat gold ook voor mijn ex. Dat we uiteindelijk gingen scheiden kwam niet daardoor, we bleken totaal niet bij elkaar te passen. En omdat wij dat beiden onbewust aanvoelden vonden wij het ook niet nodig om trouw aan elkaar te zijn.

Met mijn huidige man werden er dus meteen afspraken gemaakt. Dat was wel even schakelen. Het zit zo in je systeem om, wanneer je van iemand houdt om monogaam te zijn. Maar wat is monogamie eigenlijk? Volgens wetenschappers blijkt monogamie veroorzaakt te worden door het hormoon ADH. Het is een neurohormoon dat o.a. de regulatie van water en het vocht regelt in het lichaam. Het hormoon ADH stuurt je empathisch vermogen aan maar bijvoorbeeld óók je bloeddruk en je sex drive. Het kan op verschillende manieren worden verstoord. Door alcohol bijvoorbeeld. Dat mensen vaker vreemd gaan onder invloed van alcohol is bekend. Blijkbaar zorgt alcohol ervoor dat je ADH-productie dusdanig kan worden verstoord dat het zelfs invloed heeft op bepaalde morele beslissingen.

Wij maakten de afspraak dat wij onmiddellijk aan elkaar zouden laten weten als wij seksuele gevoelens voor een ander zouden hebben. Daar zit de crux. Elk mens voelt zich weleens aangetrokken tot een ander. Er zullen maar weinig relaties zijn waarin dat ook daadwerkelijk wordt uitgesproken. Puur uit angst die ander te kwetsen. ‘Ben ik dan niet aantrekkelijk genoeg meer?’ ‘Wil je bij mij weg?’ ‘Liever bij die ander zijn?’ Elk mens in een relatie die zichzelf aangetrokken voelt tot een ander maakt meteen, onder invloed van dat neurohormoon, de keuze: Doe ik hier iets mee of stop ik mijn gevoel(ens) weg? Je zou dan denken dat mensen met een slechte relatie de morele keuze zouden maken om daar wel ”iets’ mee te doen. En mensen in een goede relatie, niet. Maar dat klopt niet. Ik ken teveel voorbeelden in mijn omgeving van gelukkig getrouwden stellen waarvan ik wéét dat één van de twee al jarenlang een affaire heeft. Of waarvan er eentje elke keer naast de pot piest. Vind ik dat moreel verwerpelijk? Nee. Ik denk dat monogamie ons wordt opgedrongen. Er vrijuit over praten betekent ook dat je jezelf letterlijk bloot geeft.

De eerste keer dat ik mijzelf aangetrokken voelde tot een ander had mijn man het eerder door dan ik. Hij vond het schattig hoe ik elke keer begon te blozen als onze veel jongere alleenstaande hele foute nieuwe buurman langs kwam. Uit automatisme ontkende ik dat ik in vuur en vlam stond voor hem. ‘Ben je gek? Hij is veertien jaar jonger dan ik.’ Totdat ik het gewoon toegaf. Het was waar. Elke vezel in mijn lijf reageerde op deze jongen. Elke keer als hij iets te dicht bij mij kwam staan stelde ik mezelf voor hoe hij er naakt uit zou zien. Mijn man moedigde mij aan seks met hem te hebben. Ik dacht dat hij mij op de proef stelde maar niets bleek minder waar. Op een avond zaten we bij elkaar in de tuin toen mijn man hem voorstelde mij met hem mee naar zijn huis te nemen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was pakte de buurman mij aan mijn hand en nam mij zo mee naar zijn huis. Ik had die nacht onwijs lekkere seks maar wat voelde ik me schuldig de andere ochtend. Ook dat bleek nergens voor nodig. Ik wilde alle details gaan vertellen maar dat vond mijn man een beetje te ver gaan. Het enige wat hij van mij wilde is dat ik nooit seks met de buurman zou hebben zonder zijn medeweten.

Vrij snel meldden wij ons na die nacht aan op een datingsite voor andere stellen die monogamie hoog in het vaandel hebben staan. Maar die daar, net als wij, een andere interpretatie/invulling op na houden. Met sommige stellen zijn wij goed bevriend geraakt. Met andere mensen was het een éénmalig avontuur. Als je eenmaal in dat ‘swingers’-wereldje zit krijg je extra voelsprieten voor mensen die dezelfde morele waardes hebben. Als wij ergens zijn dan halen wij de andere swingers er zó uit. En zij ons. Er vrijuit over praten gaat niet. Ik begrijp dat wel. Mensen denken vaak dat mensen die aan partnerruil doen een stel losbandige oversekste types zijn die het met alles en iedereen doen. Met mijn ervaring weet ik dat mensen die aan partnerruil doen juist ongelofelijk en onvoorwaardelijk trouw aan elkaar zijn. Dat ze een perfect seksleven hebben samen. Veel opener en eerlijker naar elkaar zijn dan normaal getrouwde stellen. Niet elke afspraak die je maakt met vrienden uit dat wereldje eindigt in een orgie. Niet elk bezoek aan een parenclub eindigt in een of andere sessie. Als iemand aan mij vraagt of ik ooit weleens vreemd ben geweest kan ik naar eer en geweten ‘nee’ antwoorden. Nu niet. Nooit.

Die kennis van mij wilde er alles van af weten. Een paar maanden later kwam ik haar weer tegen. Ze vloog mij in mijn armen. Ze had tegen haar man verteld over mij verteld en hem de vraag gesteld: Zou jij dat willen? Zou jij dat kunnen? Zijn antwoord kwam totaal onverwachts. ‘Ja zeker wel!’

Het weekend daarop hadden ze een oppas geregeld en waren ze naar een parenclub geweest. Daar was het niet bij gebleven. Ze straalde. ‘Het was fantastisch. We zijn weer helemaal verliefd op elkaar’.

Lees ook: Als je behoefte hebt om door een Andere Man tegen de muur gezet te worden

(Beeld: iStock)

Gerelateerde artikelen

Back to top button