De echte reden van mijn verslaving aan opschrijfboekjes

Mariëtte heeft een verslaving aan opschrijfboekjes. Ongebruikte. Niet omdat ze zoveel op te schrijven heeft, maar omdat ze eigenlijk op zoek is naar iets anders in haar leven.

Lees ook: Lijkt je to do-list eindeloos? Door dit te doen, word je meteen productiever

Ik heb ze voor de gelegenheid even geteld: het zijn er 21. En dat zijn alleen de onbeschreven exemplaren, ongebruikt in de kast. Mijn opschrijfboekjesverzameling is op z’n minst opvallend te noemen, en het meest opvallende is: hij breidt zich uit. Laat mij los in een Hema en ik ben ervan overtuigd dat ik nog minstens zes boekjes nodig heb, plus wat van die handige bladwijzerstickertjes, om het over zo’n mooie boekwinkel met chique boekjes of een online snoepwinkel maar niet te hebben. Verjaardagen zijn een makkie, ook. Ik vind ze mooi, dat ook zeker, maar als ik er goed over nadenk, moet ik toegeven dat mijn opschrijfboekjesverslaving toch een wat andere reden heeft.

Het is namelijk niet dat ik chronisch gebrek heb aan papier. Sterker nog: het grootste deel van mijn aantekeningen, ideeën, ‘echt niet vergeten!!!!’-lijstjes en to do-overzichten maak ik digitaal. Ik heb daar ongeveer twaalf verschillende systemen voor zodat het op z’n zachtst gezegd een tikje onoverzichtelijk is. Losse notities op mijn iPhone, heel veel mailtjes van en aan mezelf met alleen de onderwerpregel ingevuld (Onthouden: tante Sjaan jarig, kaart sturen!!! Niet vergeten: tanken), agenda-items die niet zozeer een afspraak markeren maar een lijstje van dingen die ik nog zou moeten doen maar niet perse op dat moment, en daarnaast dan nog de good old lijstjes op mijn bureau waarvan altijd de helft onafgevinkt blijft. Ondertussen word ik langzaam maar zeker een beetje gek van die wirwar aan dingen om te doen en te onthouden.

Lees ook: Even opruimen in je hoofd? Maak een toedeloelist!

Come in: de opschrijfboekjes. Op instagram las ik deze zin: I love planners, high lights, ball points and all other things that give me the illusion of getting my life together. Daar heb je het: dé reden dat ik elk opschrijfboekje moet hebben. Dat die dingen – zo leeg en overzichtelijk en helemaal ontvankelijk voor een nieuw en deze keer echt werkende ordelijk systeem – immer beterschap beloven. Ik hoef maar naar ze te kijken en ze zeggen: gebruik mij en overzicht zal jouw deel zijn. En ook: je bent nooit meer iets kwijt en zult zelden nog vergeten. Er zullen niet de hele tijd mentale pop-ups tevoorschijn komen van dingen waaraan je jezelf had geremind, maar eh… waar ook alweer… En, ook belangrijk: hoe ouderwets gezellig is het om gewoon iets op papier te noteren in plaats van altijd maar alles digitaal.

Ik hoef maar naar een boekje te kijken en krijg meteen zo’n fijn georganiseerd gevoel. De kick van het afvinken is al binnen handbereik. In datzelfde licht zie ik eigenlijk meteen voor me hoe ik in één moeite door eindelijk een goede indeling ga maken voor laatjes, mappen en kasten (ja, de reikwijdte van een opschrijfboekje is groot). En ach, als ik dan toch bezig ben, begin ik meteen een dagboek, zodat ik af ben van het gevoel dat de dagen soms door mijn vingers glippen zonder dat ik er veel vat op heb, of ze überhaupt blijven hangen.

Als ik eerlijk ben, heb ik natuurlijk helemaal geen opschrijfboekje nodig, maar gewoon overzicht in mijn leven. Dan hoef ik niet te blijven jagen naar de illusion of getting my life together. Dan kan ik elke dag afvinken (dat schijnt serieus goed voor te zijn, qua mentale gezondheid), hoef ik niet meer mijn eigen mailstalker te zijn en kan ik altijd alles vinden. Wat natuurlijk makkelijker bedacht is dan gedaan en het is ook al niet te koop. Tot die tijd open ik zo af en toe de la met ongebruikte boekjes en hoor ze zachtjes fluisteren dat ik op een dag alles onder controle zal hebben.

Lees ook: Waarom een dagboek bijhouden supergoed voor je is

(Beeld: Unsplash)

 

Gerelateerde artikelen

Back to top button