Gatver, het is mooi weer! Als je een hekel hebt aan de zomer

Vala haalt opgelucht adem als het kwik in de lente eindelijk weer begint te stijgen. Als de winterjas aan de wilgen kan en er eindelijk weer blaadjes aan de bomen komen. En vooral: als ze weer in de zon kan zitten. Net zoals de meeste mensen. Want in de zomer zijn we blij en in de winter in mineur. Toch? Nou, sommige mensen niet!

Lees ook: Hee leukerd! Waarom we veel meer mogen flirten met elkaar

Het is mij ook een raadsel hoe het kan, maar niet iedereen loopt zo warm voor zon en de zomer als ik. Sterker nog, er zijn mensen die zich het liefst vanaf het moment dat de zomertijd ingaat diep onder hun dekbed verstoppen, totdat de eerste blaadjes weer van de bomen vallen. De zomerdepressie, hij bestaat echt. En dan duren al die zonnige maanden echt heel erg lang.

Mijn vriendin Nienke bijvoorbeeld zie ik voornamelijk in de winter. Als ik dan stikchagrijnig en als een verzopen kat als gevolg van de striemende novemberregen in de kroeg aankom, zit zij daar al genietend aan een glas rode wijn. De warmte van de kachel, het getik van de regen op de ramen en de vroeg invallende duisternis, zij vindt het een feestje. Nienke hoort bij die één op de duizend mensen die neerslachtig worden van de zomer. Waar de meeste mensen juichend het terras op duiken, gaan zij thuis op de bank zitten met de gordijnen dicht. En het gaat verder dan niet gecharmeerd zijn van de stijgende temperaturen. Mensen met een zomerdepressie hebben vaak ook last van slapeloosheid, gebrek aan eetlust en vermoeidheid. Echt niet tof dus!

Depressieve gevoelens in de zomer kunnen samenhangen met verschillende factoren. Een mogelijkheid is dat het dag-nachtritme ontregelt raakt doordat het zo lang licht is. Daarbij slapen veel mensen slechter in de zomer. Ook kan het zo zijn dat sombere gevoelens meer opvallen, omdat we vrolijk ‘horen’ te zijn. Dat is namelijk een veelgehoorde klacht van zomerhaters: dat iedereen zo hysterisch gaat doen als de zon gaat schijnen. Opeens ‘moeten’ we allemaal het hele weekend de hort op, ’s avonds uren sociaal doen op een terras en onze lijven hullen in psychedelisch gekleurde zomeroutfits. Veel te veel gedoe, vinden de winterliefhebbers. Die zitten veel liever met een warme trui aan lekker knus op de bank in hun eigen huis. Maar als je dat zegt, ben je gelijk een soort maatschappelijke paria.

Daarnaast hebben sommige mensen last van het felle licht in de zomer. Ze beschrijven het als dat het ‘door hen heen snijdt’, iets wat op z’n zachtst gezegd inderdaad niet bijzonder prettig klinkt. Of ze kunnen er gewoon niet goed tegen als het te warm wordt. Persoonlijk kan ik me er weinig bij voorstellen, want ik ben er dus wel zo één die de polonaise door de tuin loopt met een roseetje in haar hand als de thermometer de 18 graden aantikt. En wat mij betreft niks heerlijker dan in een fladderig jurkje en met blote benen naar je werk kunnen. Maar ik zal mijn vriendin Nienke niet meer het terras op proberen te sleuren midden juli. Want een zomerdepressie is geen aanstellerij. En zij accepteert tenslotte ook mijn winterse geweeklaag.

Lees ook: “Wie heeft beloofd dat je altijd maar gelukkig zal zijn?”