Hier lopen vrouwen tegenaan die anno 2018 zwarte koffie drinken

Latte Macchiato, Soja Cappuccino, frozen coffee met karamel, ristretto – is het ook niet jouw kopje thee? Drink jij namelijk gewoon het liefst euh… zwarte koffie? Dan loop jij vast ook hier tegenaan. (Je zou er bijna onzeker van worden.)

Echt stikjaloers ben ik op die vrouwen die met van die heerlijke grote kartonnen bekers een koffiesalon uitlopen. Met romige, luchtige geklopte melk, het lijkt me heerlijk om met zo’n houten stokje door die witte laag te roeren. Het ziet er heerlijk uit, maar ik lust het gewoon niet.
Ik drink zwarte koffie, een uitstervend ras ben ik.

Tot een paar jaar geleden had ik er geen enkele last van. En nog steeds, als ik in een grand café op het plein van een middelgrote stad ben, ken ik geen enkele angst. Als is daar een kop koffie bestel, “Doe maar zwart”, is er niemand die me raar aankijkt. Dan arriveert er een kop met schotel, het formaat van kopje net tussen espresso en cappuccino in, een klein laagje schuim erom van de versgemalen bonen en één koekje in een zwart verpakkinkje. En een cupje koffieroom, zo cute.
Maar sinds er overal Starbucks zijn, Coffee Company’s, hipster barista’s – mijn god, tot aan het station aan toe – ben ik veranderd in een nervous wreck. Want als ik daar een “zwarte koffie” bestel, begint er een avontuur dat me er bijna van afhoudt om nog koffie te drinken (ja, ik overdrijf, maar van wat er hierna volgt is geen woord gelogen…).

Dit is wat ik wil, maar misschien in een kwart van de gevallen krijg als ik niet goed doorvraag:

zwarte koffie drinken

Een bestelling gaat ongeveer zo:

“Hoi, mag ik een zwarte koffie?”
17-jarige medewerker van de Starbucks op het station: “Euh. Je bedoelt een Americano?”
NEE. NIET EEN AMERICANO. WIE HEEFT DAT UITGEVONDEN? DAT IS EEN KOFFIEKAN DIE ZE IN BEJAARDENTEHUIZEN NOG NIET GEBRUIKEN, OMDAT DIE KOFFIE NA EEN UURTJE OF DRIE NOG WEL HEET, MAAR NIET MEER TE ZUIPEN IS. OOK VERS IS ER GEEN BAL AAN, WANT ZE SERVEREN ‘M IN DE ALLERGROOTSTE KARTONNEN BEKER DIE ZE KUNNEN VINDEN, HIJ KOELT JE HELE TREINREIS NIET AF EN ER LIJKT TOTAAL GEEN CAFFEINE IN TE ZITTEN. Dus loop ik toch weer weg met een heel klein cupje espresso. Volgende keer beter….

“Eén zwarte koffie, graag.”
Stationsmedewerker: “Een euro tachtig ” draait zich om en zegt niets. Dat is het moment waarop je de boel koortsachtig gaat scannen. Geen koffiekan? Check. Geen verschillende maten minuscule kartonnen bekertjes in het assortiment (zo van ristretto, espresso, dopio)? Check. Ze pakt een middelgrote beker (ziet er goed uit!!), maalt bonen, rekent af en dan komt ze met de koffie aanzetten en dan AAARGH ZIT ER EEN HEEL KLEIN PISBODEMPJE GITZWARTE KOFFIE IN WAARMEE JE NIET EENS HET PERRON HAALT!

“Een zwarte koffie graag.”
Man met baard in koffiesalon: “Goede keus!” En loopt naar de keuken en blijft even weg. Koortsachtig kijk ik om me heen. Geen kan, gelukkig, dus een Americano kan het niet zijn, o maar wacht… er hangt een racefiets aan de muur en HIJ HAD EEN BAARD. IK BEN IN EEN HIPSTER TENT!  En ja hoor: hij komt terug met een dienblaadje van kurk (‘duurzaam’) met daarop een glazen koffiekop en een heel klein filtertje er bovenop. FILTERKOFFIE!! Gatver.

“Doe maar een lungo.”
Meisje, student, duidelijk eerste dag: “Een wat?”
“Een lungo, of ja, een doorloper, of een zwarte koffie maar dan niet van die slappe filterkoffie.”
“Een dubbele espresso?”
“Nee, nee, dat nou ook weer niet, Nou ja, wel dat formaat, maar dan ietsje slapper.”
“Een espresso?”
“Ja, zoiets maar dan met iets meer water.”
“Een dubbele dus toch?”
NEE, NEE, EEN GEWONE KOFFIE, UIT DAT APPARAAT, MAAR DAN DAT JE ER WEL EEN MINUUT OF 10 VAN KAN DRINKEN EN NIET METEEN EEN LITER WATER WILT DRINKEN OMDAT HET ZO BITTER IS EN JE TOCH HET GEVOEL HEBT DAT JE NIETS HEBT GEDRONKEN. (Maar dat zeg ik niet, in plaats daarvan zeg ik:)
“Okee, doe maar een dubbele.”
Zucht.

“Een zwarte koffie en een cappuccino graag.”
Medewerker bij grand café op stadsplein van middelgrote stad: “Oké meissie, ga maar lekker zitten hoor, ik breng het zo.”
Ik ga tegenover mannelijk gezelschap zitten. Serveerster arriveert. Zet de cappuccino bij mij en de zwarte koffie bij de man. ALTIJD. (Net als met bier en wijn, bestel maar eens een biertje in hefgezelschap van een man, drie keer raden bij wie ze die neerzetten.) Tijdens het door mij disreet omdraaien van de bestelling zegt ze: “Had je er melk bij gewild, schat?”

Niemand begrijpt ons.

Lees ook: Levenslesje: de zwaan die de weg versperde

Gerelateerde artikelen

Back to top button